جشن نمايشنامه‌نويسان در هفته تئاتر، كه شهرداری تهران خيزبرداشته بود تا جلوی آن را بگيرد، سرانجام برگزار شد و فرصتی برای ديدار بزرگان تئاتر ايران فراهم آمد.

مراسم با پخش تصاوير نمايشنامه‌نويسانی چون ميرزا فتحعلی آخوند‌زاده، كمال الوزار محمودی،‌ يوريك يقيكيان،‌ بزرگ علوی، سيد علی نصر، ذبيح بهروز،‌ حسن مقدم، ‌صادق هدايت، ميرزاده عشقی، علی نصيريان، ‌عبدالحسين نوشين، غلامحسين ساعدی، بهمن فرسی،‌ عباس نعلبنديان، بيژن مفيد، اسماعيل خلج، اكبر رادی، بهرام بيضايی، محمود دولت‌آبادی، ‌رضا ژيان،‌ محمود استاد محمد، بهزاد فراهانی، قطب‌الدين صادقی، محمد يعقوبی، خسرو حكيم رابط، ‌منصور خلج،‌ منيژه محامدی، ‌پری صابری، فرهاد ناظرزاده كرمانی،‌ محمد چرمشير، محمد رحمانيان، حميد امجد، نغمه ثمينی، شبنم طلوعی و ... آغاز شد.

بهزاد فراهانی عضو هيأت مديره خانه تئاتر و يكی از اعضای هيأت مديره كانون نمايش‌نويسان ايران گفت:

« بسياری ازاين تصاوير، يادآور آثاری است كه اين بزرگان از خود برجای گذاشته و سرمايه ما در ادبيات نمايشی شده است. چه افتخار بزرگی كه اين ملك هرگز خالی از نويسندگان بزرگ نبوده و دوستان جوانی كه مي‌آيند ما را به آينده اميدوار مي‌كنند و مي‌دانيم كه اين قافله را سر باز ايستادن نيست.در اين هفته ما در كنار هم جشن مي‌گيريم و توانايي‌های خودمان را به يك ديگر نشان مي‌دهيم.»

پس از فراهانی نوبت به "پرويز پرستويی” بازيگر تئاتر و سينما رسيد تا پيام روز جهانی تئاتر را يك بار ديگر قرائت كند.

پس از قرائت پيام كه در حضور بزرگان تئاتر ايران، جلوه ديگری يافته بود، بهزاد فراهانی بار ديگر پشت ميكرفن قرار گرفته و گفت:

«پرستويی سفير و پيك پاك خوبی برای مردم جنوب شهر بود»

هديه خانه تئاتر درجشن امسال تابلوئی از چهره «عبدالحسين نوشين» بنيانگذار تئاتر نو در ايران بود، به همراه چند  كتاب و يك شاخه گل سرخ.

تصويری از «پرويز بشردوست» نمايشنامه‌نويسی كه آثارش با نام «باغ آرزوها»،‌ «عمو زنجيرباف»،‌ «پرانتزها را ببنديد» هنوز در ياد بسياری از مردم هست، بخش ديگری از اين برنامه بود.

نوبت به «منصور خلج» رسيد. آنكه بسياری او را با نمايشنامه «ماهی سياه كوچولو» نوشته "صمد بهرنگی”، كه پس از انقلاب به روی صحنه رفت ‌به ياد دارند. از درد دل‌های خلج نيز فيلمی در اين مراسم به نمايش درآمد.

ياد و خاطره "شاهرخ مسكوب" شاهنامه شناس بزرگ ايران نيز بخش ديگری از برنامه بود. از "سوگ سياوش" او ياد كردند و از ترجمه «پرومته در زنجير» او.

در راهروهای خانه هنرمندان، جای گرفتن عكس‌هايی از ميرزاده عشقی،‌ ذبيح بهروز، علی نصيريان، عباس نعلبنديان، چيستا يثربی، قطب‌الدين صادقی، محمد يعقوبی و ... بر ديوارها، خود يك سرگذشت بود.