دركنار پرونده اتمی و يافتن راه حلی برای غنی كردن اورانيوم، يك معضل قديمی تر از تلاش هسته‌ای هم در ايران هنوز حل نشد: لباس خانم‌ها، كه همان ماجرای حجاب است.

مجلس امام زمانی قبل از اينكه ماجرای اتمی به اينجاها بكشد كه كشيده، تا نمايندگان آمدند و‌بی‌اعتبارنامه جابجا شدند، طرح پوشش خانم‌ها را در دستور كار خود گذاشت. اول خانم‌هائی كه با حجاب كامل و حتی زياد از حد كامل نماينده شده اند گفتند می‌خواهند حجاب سازمانی به سبك لباس سازمانی تصويب كنند. بعد آقايانی هم در همين مجلس به اين خانم‌ها پيوستند و گفتند يك كمی تنوع رنگ هم می‌دهيم. مثل چادر نماز گلگلی باشد و چادر مشگی كربدوشين سياه اما با گل‌های برجسته سياه تر!

خوب كه حرف‌هايشان را زدند، از خارج مجلس هم طرح و نظر شروع شد و سپس نوبت رسيد به خانم‌های اهل نظر و مد. انواع طرح لباس دراين دوران مطرح شده كه همه هم پوشيده است، اما چادر سياه نيست. يعنی فقط گردی صورت معلوم است و قد قواره خانمی كه زير پوشش است. ابتكار پوشش اسلامی خانم‌ها در ايران آنقدر متنوع بود كه خيلی زود در كشورهای مسلمان الگوبرداری شد و حتی چند نمايشگاه هم برپا شد. ماجرا شد بنام ايران، اما به كام اسلام. البته كشورهای اسلامی و خانم‌های كم ابتكار آن ديارها. از جمله تركيه، مصر، مراكش و....

چند نمايشگاه منطقه‌ای هم برگزار شد و الحق خانم‌ها – شايد هم آقايان- طراح ذوق و ابتكار به خرج دادند.

 آخرين اين طرح‌ها و ابتكارها، مربوط است به خانم "مهلا زمانی" كه مدلهای خود را در قالب ژونال لباس ايرانی ارائه كرده است. او مجله "لوتوس" را بعنوان اولين ژورنال تخصصی لباس ملی مدرن ايران منتشر كرد. خودش می‌گويد:

«وقتی فرياد هجوم فرهنگی را به حق از هر سو می‌شنويم و وقتی با دو چشم بينای خود وضع تاسف بار و نامتعارف و غرب زده لباس را می‌بينيم چرا نبايد مقابل آن بايستيم و مقابل نكنيم.»

متوجه شديد؟ يورش فرهنگی غرب است! پس زنده باد طرح و رنگ و لباس سنتی ايرانی! بگردند تا خانم‌ها هم بگردند. آن "تك" حكومتی و بهانه يورش فرهنگی؛ اين هم "پاتك" خانم‌ها و تائيد يورش فرهنگی!

چند نمونه را هم از همان مجله مد ايرانی ببينيد. اگر قرارداد آگهی تبليغاتی با ما ببندند، خيلی بيشتر از اين درخدمت آن مجله "لوتوس" خواهيم بود و برای معرفی اش سنگ تمام خواهيم گذاشت.