پيک نت peiknet


	حمله به ایران از آسیای مرکزی شروع شده؟ میشل شوسودفسکی

"میشل شوسودفسکی" تحلیلگر دگر اندیش مقیم کانادا، پیرامون حمله ارتش گرجستان به دو جمهوری خود مختار آبخازی و استاویای جنوبی و سپس ضد حمله ارتش روسیه که با شکست شنگین ارتش گرجستان همراه شد، مقاله ای تحلیلی نوشته که آن را "گلوبال سرچ" منتشر کرد. او در مقاله خود نوشت: آنچه با حمله گرجستان به دو جمهوری خود مختار آبخازی و استاویای جنوبی آغاز شد، پیش در آمد جنگی وسیع در خاورمیانه و در آسیای مرکزی است، که ادامه آن حمله آمریکا و اسراییل و ناتو به ایران خواهد بود.

بمباران هوایی پایتخت اوستیای جنوبی از سوی ارتش گرجستان، که مراکز غیر نظامی و شهری، ساختمان های مسکونی، بیمارستان ها، و دانشگاه را شامل شد بالغ بر 1500 قربانی برجای گذاشت و دهها هزار تن از مردم به سمت روسیه فرار کردند.

گرجستان پایگاهی مرزی است برای آمریکا و ناتو در همسایگی بی واسطه فدراسیون روسیه و در نزدیکی صحنه ی جنگ خاورمیانه در آسیای مرکزی. اوستیای جنوبی نیز یک چهار راه استراتژیک عبور لوله های نفت و گاز است.

دولت گرجستان، بدون موافقت واشنگتن، نمی توانست اقدام به چنین حمله یی کند.

بر عکس آنچه رسانه های غربی وانمود می کنند، مسکو غافلگیر نشد زیرا پیشاپیش منتظر وقوع چنین حادثه ای بود. پیش بینی هم می شد که این حمله همزمان با مراسم گشایش بازی های المپیک تدارک دیده شده بود تا خبر آن تحت الشعاع آن خبر دیگر قرار گیرد. نیرو های روسی در همان هفتم اوت خودشان را آماده کرده بودند و همین دلیل توانستند با یک ضد حمله سریع نتیجه حمله گرجستان را دگرگون کنند.

ایجاد یک فاجعه ی بزرگ انسانی، نه یک پیروزی نظامی، جزء لاینفک و محتوم و طراحی شده ی این سناریو بود. هدف، این بود که مرکز اوستیا ویران شود، و در همان حال، تعداد قربانیان عادی هرچه بیشتر باشد.

در میان نیروهای ائتلاف که عراق را اشغال کرده اند، بعد از آمریکا و انگلستان، گرجستان سومین سهم را دارد. دو هزار نیروی نظامی این کشور در عراق مستقر است.

در نیمه ی ماه ژوئیه ی امسال، نیرو های نظامی آمریکا و گرجستان، یک تمرین نظامی مشترک انجام دادند به نام «واکنش سریع». در این تمرین، ۱۲۰۰ سرباز آمریکایی و ۸۰۰ سرباز گرجستانی شرکت داشتند. یک هفته پس از این تمرین مشترک، ارتش گرجستان به اوستاویای جنوبی حمله کرد.

ناتو و مشاوران نظامی آمریکا مستقیماً در عملیات شرکت نداشتند، اما آن ها در طراحی و در تدارکات حمله، به صورت فعال حاضر بودند.

حمله با استفاده از تانک و توپخانه و با کمک مشاوران نظامی اسراییل انجام شد. اسرائیل، هواپیما های بدون خلبان «هرمس ـ ۴۵۰» و «اسکای لارک» به گرجستان تحویل داده است.

و روزنامه ی گرجستانی Rezonansi که بی بی سی نیز آن را به زبان انگلیسی منتشر کرده است، گرجستان توانسته است به سلاح های قدرتمند دیگری نیز دست یابد که محصول بهینه سازی هوایپماهای SU -25 و سیستم های توپخانه یی در کشور اسرائیل است.
وزیر دفاع روسیه حتی تعداد دقیق انواع سلاح هایی را که آمریکا و ناتو و اسراییل به گرجستان داده بودند اعلام کرده بود.

اسرائیل جزیی از محور نظامی انگلیسی ـ آمریکایی است که منافع غول های نفتی غرب را در خاورمیانه و آسیای مرکزی تضمین می کند. اسرائیل شریک شبکه ی نفتی موسوم به ‌BTC است که از طریق باکو، ترکیه، و تفلیس پایتخت گرجستان، نفت و گاز را به شرق مدیترانه منتقل می کند.

بیش از ۲۰ درصد نفت اسراییل از کشور آذربایجان تأمین می شود که بخش اعظم راه عبور آن جزء شبکه ی BTC قرار دارد. شبکه یی که در اختیار بریتیش پترولیوم است. با چنین شبکه ای، ژئوپلتیک مدیترانه شرقی و قفقاز تغییر کرده است.

هدف اسرائیل تنها نفت دریای خزر برای مصرف داخلی این کشور نیست، بلکه این کشور می خواهد با سهیم بودن در BTC بازتصدیر (صدور دوباره به عنوان واسطه) نفت به بازار های آسیایی از طریق بندر ایلات را تحت کنترل خود داشته باشد.