|
دیروز(روزعاشورا) تهران در دست مردم بود. نیروهای امنیتی و
پلیس و بسیج و لباس شخصی در مواجهه با انبوه معترضان به شدت
ناتوان بودند. برخلاف تبلیغات رسانه‌های افراطی، این مردم نه
«قلیل» بودند نه «آشوبگر». آنان، اگر «آشوبگر» بودند،
می‌توانستند تهران را به خاک و خون بکشند. دیروز، تهران
چهره‌ای شبیه به روزهای مشرف به 21 و 22 بهمن 1357 داشت.
از طریق تماس تلفنی با افراد متعدد در نقاط مختلف تهران، جمعیت
معترض را حدود دو میلیون نفر تخمین می‌زنم که در دسته‌های کوچک
و بزرگ پراکنده بودند.
رویه تبلیغاتی تلویزیون و رسانه‌های افراطی، دیشب و امروز صبح،
مانند گذشته بود. تأسف‌بار است که افرادی مغرض یا ناتوان از
نظر فکری، همانند گردانندگان این و آن رسانه و روزنامه و وبگاه
افراطی، به «مغز متفکر» مدیریت بحران بدل شده‌اند و «عقلای
قوم» در محاق و انزوا هستند. جای تأسف است فردی که خود از
متهمان پرونده فاجعه زندان کهریزک است، به عنوان سخنگوی نیروی
انتظامی در برابر انظار عمومی ظاهر می‌شود و درباره حوادث
دیروز سخنانی می‌گوید که جز تحریک و تجری بیش‌تر مردم پیامد
دیگر ندارد. (سردار رادان- پیک نت)
صادق صبا در
BBC
فارسی هر گونه تمکین به خواست‌های مردم را به عقب‌نشینی شاه در
زمان انقلاب 1357 تشبیه کرد که مردم را جری‌تر خواهد کرد. او
وضع کنونی را «بن‌بست حاکمیت» می‌دانست. این تحلیل اشتباه است.
بن‌بستی وجود ندارد و هنوز راه برای نجات از فرورفتن ایران به
آشوبی خونین باز است.
دیشب بسیار اندیشیدم و به این نتیجه رسیدم که تنها راه خروج از
وضع کنونی، تفویض مدیریت بحران، با اختیارات تام، به هاشمی
رفسنجانی است. رفسنجانی می‌تواند این بحران را، با درایت و
قاطعیتی که معمولاً در این گونه موارد از او دیده‌ایم، و نیز
با توجه به جایگاه شیخوخیت که در میان رجال سیاسی و علمای دینی
و مردم کسب کرده، هدایت کند. بیاد بیاوریم دوران جنگ را که
امام خمینی (ره) مدیریت جنگ را به هاشمی جوان سپردند. رفسنجانی
سالخورده اینک بسیار باتجربه‌تر از آن روزهاست. وظیفه رئیس
مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز همین است. تا دیر نشده چنین کنیم.(برگرفته
از وبسایت نویسنده) |
