احمدی نژاد برای سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک بسر می برد. قرار است امروز در یک مصاحبه مطبوعاتی شرکت کند. مصاحبه ای که از قبل خبرنگارانی که اجازه شرکت در آن را دارند انتخاب و لیست آنها را رحیم مشائی که همراه احمدی نژاد به نیویورک رفته کنترل و موافقت و یا عدم موافقت با حضور او درمصاحبه را تائید و یا رد کند. رفت و آمد سایه به سایه رحیم مشائی و احمدی نژاد هم در سالن هتل محل اقامت و هم محوطه داخلی سازمان ملل، نه تنها توجه خبرنگاران، بلکه توجه برخی هیات های نمایندگی کشورهای دیگر را نیز به خود جلب کرده بود. البته گاهی نیز هاشمی ثمره به آنها پیوسته و یک مثلث را تشکیل میدادند. مثلی که هرگز مربع نشد و منوچهرمتکی را به جمع خود راه نداد!

احمدی نژاد روز گذشته سخنرانی خود را از روی کاغذ قرائت کرد. آنچه که از آن سخنرانی بیش از همه جلب توجه کرد، ابتدا گریز از پاسخ به مسئله نقض حقوق بشر در ایران و کودتا علیه انتخابات 22 خرداد بود و دوم ابراز نگرانی از حمله به ایران. او در سخنرانی خود 3 بار به مسئله حمله امریکا به ایران اشاره کرد و حتی گفت که امریکا می خواهد به ایران حمله اتمی کند.

شاید بخشی از انگیزه تاکید 3 باره احمدی نژاد بر حمله امریکا به ایران، استفاده از آن بعنوان یک ابزار تبلیغاتی بود، اما بی شک بخش دیگری از آن ناشی از یقینی است که حاکمیت نسبت به حمله به ایران پیدا کرده و خود را برای جنگ آماده می کند. یقینی که در دیدار اخیر علی خامنه ای با فرماندهان سپاه و ارتش نیز آشکار شد و در آخرین مانور سپاه در خلیج فارس بمناسبت روز ارتش نیز بازتاب یافت. مانوری که هدف از آن نشان دادن قصد و توان سپاه جهت بستن تنگه هرمز و انفجار چاه های نفت در خلیج فارس و روان ساختن نفت و آتش در سطح خلیج فارس بود. یعنی همان واقعه ای که در خلیج مکزیک فراتر از مانور سپاه در خلیج فارس روی داد و ارتش توان خود برای مهار آن را آزمایش کرد!