|
اسدالله
عسگر اولادی، رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین، در گفتگو با
"اعتماد" از محصولات وارداتی از چین دفاع کرد و گفت:
بی کیفیت
تبلیغ کردن
محصولات چینی که در دهان ها انداخته اند یک جنجال است. واقعیت
اینگونه نیست. واقعیت اینست که اکنون کالاهایی که از کشورهایی
مثل ترکیه و ویتنام وارد کشور می‌شود، کیفیتشان خیلی پست تر از
کالاهای چینی است.
این که خریدارن معتقدند کالاهای چینی بنجل است، باید دید چند
درصد از کالاها در «دست مردم» قرار می‌گیرد.ما هم‌اکنون 5/4
میلیارد دلار کالای مصرفی چینی وارد کشور می‌کنیم. از این
میزان، حجم کالایی که در کف بازار در دست مردم قرار می‌گیرد،
سه درصد هم نمی‌شود. یعنی اگر هم‌اکنون شما کیف و کفش، پارچه و
لباس، اسباب بازی و ابزار برقی مثل لامپ چینی که کم کیفیت
هستند را از بازار جمع کنید، مجموعا سه درصد از کل کالاهای
مصرفی وارداتی چینی به کشور را تشکیل می‌دهد. این در شرایطی
است که اگر حجم کالاهای وارداتی از ترکیه را در نظر بگیریم،
حجم کالاهای بی‌کیفیت وارداتی از آن رقم، بیش از 10 درصد است و
به عبارتی بیش از 10 درصد کالاهای وارداتی از ترکیه بی‌کیفیت
هستند. پس چرا در مورد این کشور و کالاهای وارداتی‌اش، «حرف و
حدیثی» نیست؟!
به اعتقاد من، بدنامی چینی‌ها کمی «سیاسی» است. ما در برابر
«غربی»ها، «چینی»ها را پذیرفته‌ایم. نمی‌خواهند ما از چین
کالا وارد کنیم. غربی‌ها به هر شکلی که برایشان ممکن است، «سم»
وارد رابطه ایران و چین می‌کنند.
می خواهند رابطه ما و چین را خراب کنند از هر طریق که بشود.
بنابراین جنگ رسانه ای راه انداخته اند، در حالی که چین یکی از
صادر کنندگان بزرگ کالا به غرب است. البته من نمی‌گویم که
کالای متوسط چینی وجود ندارد، اما گمرکات ما هم‌اکنون با دقت
از ورود کالایی که دارای استاندارد مورد قبول ایران نیست،
جلوگیری می‌کند؛ بنابراین وقتی برای مثال یک محموله از کالای
چینی وارد بندر می‌شود و بندر به آن اجازه ورود نمی‌دهد، راه
برگشت به چین را در پیش می‌گیرد، غافل از اینکه قاچاقچیان در
کمین‌گاه‌های خود، کمین گرفته اند و کالا را داخل می‌کنند.
روندی که از کنترل همه خارج است و در مورد کالاهای بی‌کیفیت
وارداتی از ترکیه و ویتنام هم تکرار می‌شود و به اسم «چینی»
تمام می‌شود. در حال حاضر از پنج
کشور کالای غیرمجاز داخل می‌شود. ترکیه، ویتنام،
تایوان، مالزی و چین. اما تمام کالاهای بی کیفیت این کشورها به
اسم چین تمام می شود. در واقع از بین این همه، «چین» به خاطر
مسائل سیاسی، بدنامی بقیه را می‌کشد اگرچه در رتبه اول این
دسته بندی قرار ندارد، اما وقتی وارد بازار می‌شویم، هر کالای
بی‌کیفیتی را چینی لقب می‌دهند. در حالی که برای مثال در قفسه
دیگر یک فروشگاه، کالای ترک هم به فروش می‌رسد، اما مغازه دار
نمی‌گوید که «این ترک است»، زیرا خودش کالا را از ترکیه وارد
کرده و در حقیقت پای خودش در این بین گیر است.
چین در حال حاضر بیش از یک هزار میلیارد دلار صادرات به اقصی
نقاط دنیا دارد. این کشور با کیفیت‌ترین کالاهای خود را به
اروپای غربی و آمریکا می‌دهد و به ما هم می‌دهد. برای مثال یک
جفت کفش چینی در فروشگاه‌های ایتالیا، یک هزار دلار به فروش
می‌رسد. چین از آن نوع کفش به ما هم می‌دهد، اما در مقابل به
تناسب بازار، کفش «یک دلاری» نیز در اختیار ما می‌گذارد. بر
این اساس، پرسش ما از دولتمان این است که «چرا چین کالاهای خوب
خود را هم ارزان تمام می‌کند» و در حال حاضر حتی کالاهای درجه
یک چینی هم از کالاهای ما ارزان تر تمام می‌شود. بیاییم این
موضوع را بررسی کنیم.
هم‌اکنون در اروپا کالای مراکشی وجود دارد. حال اگر اروپا از
توزیع آن کالاها جلوگیری کند، می‌بینیم که این کالاهای
بی‌کیفیت از مبادی رسمی و غیررسمی وارد ایران می‌شوند. از سوی
دیگر، مگر در فروشگاه‌ها و حراجی کشورهایی مثل آلمان و انگلیس،
کالای بی‌کیفیت که به نصف قیمت فروخته می‌شود، دیده نمی‌شود؟
بهتر است بگوییم 80 تا 90 درصد کالاهای بی کیفیتی چینی از طریق
قاچاق وارد کشور می شود
.
ایران دو هزار و 500 کیلومتر مرز دارد که کنترل آنها آسان
نیست. در عین حال، سه مورد دیگر؛ یعنی ورود از افغانستان، عراق
و بازارچه‌های مرزی هم عامل تشدید ناتوانی در کنترل ورود
کالاهای غیرمجاز و بی‌کیفیت به کشور است.
سهم واردات کالاهای مصرفی از چین حداکثر 5/4 میلیارد دلار است.
پیک نت 19 فروردین |
