|
غلامعلی جعفرزاده، نماینده کنونی رشت در مجلس در نامه‌ای
سرگشاده خطاب به سعید جلیلی، مسوول سابق پرونده هسته‌ای و دبیر
شورای عالی امنیت ملی در زمان احمدی نژاد و کودتای 88 به
اشاره به سخنرانی و ادعاهای اخیر جلیلی در دانشگاه گیلان از او
پرسید:
در دانشگاه گیلان گفته اید که که "اگر رئیس جمهور می‌بودم زیر
برجام را امضا نمی‌کردم. چرا بعد از برداشته شدن تحریم‌ها و
آغاز اجرای برجام تاکنون، سرمایه‌گذاری در ایران شروع نشده
است؟ "
بدین ترتیب شما پذیرفته اید که راه عبور از مشکلات فعلی،
سرمایه‌گذاری است. حالا من از شما می‌پرسم که چه شرایطی و مسیر
چه کسانی، سرمایه‌گذاران را از کشور ما دور کرد و سرمایه‌های
آنها را به کشورهای همسایه سوق داد؟
سهم شما و دوستانتان در از دست رفتن امنیت سرمایه‌گذاری در
ایران چقدر بود؟
آیا
می‌توانید به کارهایی که در دوره مسئولیت خود برای کاهش ریسک
سرمایه‌گذاری و افزایش امنیت اقتصادی در ایران انجام داده‌اید،
اشاره کنید؟
فکر نمی‌کنید شما هم در وضعیتی که کشور به آن دچار شد، مسئول
هستید ؟
اگر شما واقعا نگران سرمایه‌گذاری در کشور هستید لطفا بفرمایید
تاثیر کارهایی نظیر حمله به سفارت عربستان در القای توهم ناامن
بودن ایران را چطور ارزیابی می‌کنید؟
بسیار بعید می‌دانم که شما بدون اطلاع از آنچه در اثر مذاکرات
6 ساله شما و البته سیاست‌های داخلی دوستان و حامیان شما در
دولت سابق بر کشور گذشته بود، خود را به عنوان نامزد انتخابات
ریاست جمهوری سال 92 معرفی کرده باشید اما از آنچه که سخنان
اخیرتان به سخنان کسانی شباهت دارد که نمی‌دانند و یا
نمی‌خواهند بدانند که در پایان دولت قبل کشور در آستانه رسیدن
به چه نقطه خطرناکی قرار داشت، پیشنهاد می‌کنم اگر واقعا از
وضعیت کشور در آن روزها خبر ندارید، سوال کنید تا مورد به مورد
از شاخص‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی که به موازات سیاست
خارجی شما و سیاست داخلی دوستان و حامیانتان افول پیدا می‌کرد
برایتان بگویم؛ چرا که من و همکارانم در مجلسی به عنوان
نمایندگان مردم مشغول به کار بودیم در فصل چیدن میوه‌های
عملکرد 6 ساله شما و عملکرد 8 ساله دولت قبل با گوشت، پوست و
استخوان خود معنای تحریم‌ها و قطعنامه‌ها را لمس می‌کردیم.
در سخنان خود گفته‌اید: «کسی با گفت‌وگو مخالف نیست اما مهم
این است که چگونه گفت‌وگو شود.» این طنز تلخ روزگار ماست. این
که امروز شما همچنان در جایگاه مطالبه گری نشسته‌اید و گمان
می‌برید که باید مذاکره کنندگان فعلی و حامیان آنها به شما و
دوستانتان در قبال هر آنچه در مذاکرات اتفاق افتاده و همه
نتایج این مذاکرات پاسخ‌گو باشند. من را به یاد 6 سال مذاکراتی
انداخت که شما مسئولیت آن را به عهده داشتید. همان 6 سالی که
مشاور مقام معظم رهبری در امور بین‌الملل بودید و در
مناظره‌های انتخاباتی سال 92 روحانی درباره‌اش به شما گفت:
«مذاکره بیانیه خواندن نیست. دیپلماسی کلاس فلسفه نیست. چیزی
که مردم می‌بینند این است که این همه سال شما می‌روید و می
آئید و هر روز هم تحریم‌ها بیشتر می‌شوند.»
همان 6 سالی که نایب رئیس مجلس در جلسه کمیسیون برجام و در
حضور جنابعالی در موردش گفت: «مقطعی که شما مدیریت تیم را بر
عهده داشتید که کمترین نقد و مباحثه صورت نمی‌گرفتت.»
اعتقاد بنده این است که اگر در آن زمان که 3 قطعنامه به تصویب
رسید نقد و بررسی‌های صورت می‌گرفت می‌توانستیم به نقش دولت که
بازدارنده داشت، کمک کنیم. ما بارها از شما برای حضور در
کمیسیون امنیت دعوت کردیم اما شما یک بار در جلسات حضور پیدا
کردید. اگر اجازه می‌دادید بحث و مباحثه‌ای صورت می‌گرفت
احتمال داشت تصویب قطعنامه 1929 به تاخیر بیفتد یا حتی تصویب
نمی‌شد.»
شما در آن 6 سالی که دستاوردش برای ملت و مملکت چنان بود که
همه دیدیم حتی یک بار در جایگاه پاسخگویی ننشستید تا نمایندگان
مردم در مجلس و یا کارشناسان فن و یا اصحاب رسانه سوالات خود
را درباره آنچه در مذاکرات می‌گذرد و آنچه هزینه می‌شود و آنچه
به دست میآید
از شما بپرسند.
حالا که بار دیگر با ادبیاتی شبیه روزهای مناظره‌های
انتخاباتی، از موضع بستانکار وارد صحنه شده‌اید و روایتی
قهرمان گونه از «امضا نکردن» سند توافق به عنوان نقطه قوت خود
ارائه کرده‌اید، جا دارد تا با توجه به سوالات و ایراداتی که
شما و دوستان و حامیانتان در مقابل تیم مذاکره کننده دولت فعلی
مطرح کرده و می‌کنید، ما نیز به عنوان نمایندگان مردمی که در
انتخابات‌های 92 و 94، به مشی و رویکرد شما «نه» گفتند، از شما
بخواهیم که یک بار هم در جایگاه پاسخگویی قرار بگیرید و
پاسخگوی آن 6 سال شوید.
غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی
عضو کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت اول اردیبهشت |
