|
فرازهائی از سخنرانی حسن روحانی در اجلاس سالانه سازمان ملل:
چهار ماه پیش در دوازدهمین دوره از انتخابات ریاست‌جمهوری در
ایران، بیش از 41 میلیون ایرانی یعنی 73 درصد واجدان شرایط،
با حضور خود در پای صندوق‌های رای، یک بار دیگر به برنامه
اینجانب برای اعتدال و احترام به «حقوق بشر و حقوق شهروندی» در
سیاست داخلی و اتخاذ خط مشی «تعامل سازنده» در سیاست‌خارجی و
پیشرفت در مسیر تحول اقتصادی اطمینان کردند.
در این بزرگترین تریبون بین‌المللی، با صدای بلند اعلام
می‌کنم که اعتدال منش و روش ملت بزرگ ایران است. اعتدال نه
انزواطلبی است و نه استیلاجویی؛ اعتدال نه بی‌تفاوتی است و نه
پرخاشگری.
مشی اعتدال، مشی صلح است، اما صلحی عادلانه و جامع؛ نه صلح
برای ملتی و جنگ و درگیری برای ملتی دیگر؛ اعتدال، آزادی و
مردم‌سالاری است؛ اما به صورتی شامل و فراگیر؛ نه حمایت ظاهری
از آزادی در یک جا و پشتیبانی از دیکتاتوری در جای دیگر؛
اعتدال، هم‌افزایی اندیشه‌هاست و نه رقص شمشیرها و بالاخره مشی
اعتدال، زیبایی‌آفرین است. سلاح‌های مرگ‌بار صادراتی زیبا
نیست؛ صلح زیباست، تحریم‌های ظالمانه زیبا نیست، عدالت زیباست.
ما ظلم را نمی‌پسندیم و از مظلوم دفاع می‌کنیم. ما تهدید
نمی‌کنیم و تهدید را از جانب هیچ کس نمی‌پذیریم. ما اهل
مذاکره‌ایم، اما از موضع برابر و احترام متقابل و با رویکرد
برد برد.
در دنیای امروز صلح، امنیت، ثبات و پیشرفت کشورها در هم تنیده
شده‌اند. نمی‌شود مردم فلسطین توسط رژیمی شرور و نژادپرست از
کمترین حقوق انسانی محروم باشند و غاصبان این سرزمین در امنیت؟
نمی‌شود یمن، سوریه، عراق، بحرین، افغانستان، میانمار و در
بسیاری مناطق دیگر مردم در فقر و جنگ و درگیری زندگی کنند و
عده‌ای گمان کنند که می‌توانند امنیت و رفاه و توسعه بلندمدت
در کشورهای خود داشته باشند.
ما امروز در صف مقدم مبارزه با تروریزم و تندروی مذهبی در
خاورمیانه قرار داریم نه از موضع فرقه‌ای و قومی که از موضعی
انسانی، اخلاقی و استراتژیک.
ایران نه می خواهد، امپراتوری تاریخی‌اش را احیا کند و نه می
خواهد، مذهب رسمی اش را حاکم کند و نه میخواهد انقلابش را با
زور سرنیزه صادر کند. ما به استواری فرهنگ مان، حقیقت مذهب مان
و اصالت انقلابمان آن قدر باور داریم که، هرگز نمی خواهیم آنها
را چونان اهداف استعماری جدید بر کولۀ سربازان صادر کنیم. ما
برای ترویج فرهنگ و تمدن و مذهب و انقلابمان، در قلبها وارد می
شویم و با عقلها سخن می گوئیم.
برجام حاصل بیش از دو سال مذاکرات فشرده است که نتیجة آن، مورد
حمایت شورای امنیت ملل متحد، و جامعه جهانی قرار گرفت و به
صورت بخشی از قطعنامه 2231 شورای امنیت در آمد. برجام متعلق به
یک یا دو کشور نیست، برجام سند شورای امنیت، و متعلق به کل
جامعه بین‌المللی است.
ما درهای تعامل و همکاری را گشودیم. ما دهها قرارداد توسعه با
دولتهای توسعه یافته شرق و غرب بستیم. متاسفانه برخی خود را از
این امکان تازه محروم کردند. ما سطح برنامة هسته ای خود را،
خود تعیین کرده ایم. می خواستند سلاح نداشتۀ اتمی را از
ایران سلب کنند و البته ما از سلب چیزی که نداشتیم و مدعی آن
هم نبودیم، ابایی نداشتیم و نداریم. نمی‌توان پذیرفت رژیم غاصب
صهیونیستی که با سلاح هسته‌ای‌اش منطقه و جهان را تهدید می‌کند
و متعهد به هیچ مقررات و نظارت بین‌المللی نیست، ملت‌های صلح
طلب را نصیحت کند.
به صراحت اعلام می‌کنم که جمهوری اسلامی ایران اولین کشوری
نخواهد بود که برجام را نقض کند ولی در مواجهه با نقض آن
عکس‌العمل متناسب و قاطع خواهد داشت. اگر این توافق به دست
«نااهلان عرصه سیاست» از بین برود، مایه تأسف خواهد بود و دنیا
فرصت بزرگی را از دست خواهد داد؛ اما چنین اقدامی هرگز قادر
نخواهد بود جمهوری اسلامی ایران را در مسیر پیشرفت و تعالی خود
متوقف نماید.
دولت جدید آمریکا با پیمان شکنی و نقض تعهدات بین المللی، فقط
اعتبار جهانی خود را می‌شکند و اعتماد دولت‌ها و ملت‌ها نسبت
به هر گونه مذاکره و تعهدات آینده خود را از دست می‌دهد.
ادبیات جاهلانه، زشت، کینه
توزانه و مشحون از اطلاعات غلط و اتهامات بی‌پایه‌ای که از
زبان رئیس جمهور آمریکا علیه ملت ایران دیروز در این مجمع
محترم شنیده شد، نه تنها در شأن سازمان ملل نبود بلکه در تقابل
با خواسته امروز ملت‌ها از این اجلاس -یعنی اتحاد دولت‌ها برای
مقابله با جنگ و تروریسم - قرار داشت.
در همین جا اعلام می‌کنم که توان دفاعی جمهوری اسلامی ایران،
از جمله توانمندی های موشکی، تنها جنبه دفاعی و بازدارندگی
داشته و برای حفظ صلح و ثبات در منطقه، و جلوگیری از ماجراجویی
بی خردان هدف گذاری شده است. مردم شهرهای مختلف ما در جنگ
تحمیلی هشت ساله قربانی موشک های دوربرد رژیم صدام بودند و ما
هرگز اجازه تکرار چنین جاه طلبی های فاجعه بار را نخواهیم داد.
بی ثباتی و خشونت‌ورزی در منطقه ما با مداخله نظامی قدرت‌های
فرامنطقه‌ای تشدید شد؛ همان قدرت‌هایی که اکنون با هدف مداخله
بیشتر و فروش سلاح‌های مرگبارشان ایران را به ایجاد ناامنی
متهم می‌کنند. من به صراحت اعلام می‌کنم که مداخله خارجی و
تعیین تکلیف برای مردم منطقه نتیجه‌ای جز تداوم و گسترش بحران
برجای نخواهد گذاشت. بحران‌های سوریه، یمن و بحرین راه حل
نظامی ندارند و تنها از طریق توقف خشونت، و پذیرش رای و نظر
مردم پایان پذیر است.
دولت آمریکا باید برای مردم خود توضیح دهد که چرا با صرف صدها
میلیارد دلار از دارایی‌های ملت خود و ملت‌های منطقه به جای
آن‌که به ثبات و امنیت کمک کند موجب قتل و فقر و ویرانی و رشد
تروریسم و افراطی‌گری شده است.
اقتصاد ایران در چهار سال اخیر به خوبی نشان داد که از
ظرفیتهای کم نظیر رشد و توسعه برخوردار است.
تحریم های اقتصادی نه تنها مایه توقف ایران نشد ، بلکه عزم ملی
را بر تقویت تولید ملی راسخ تر کرد. دستیابی به بالاترین نرخ
رشد جهانی در سال گذشته نیز نشان داد که اقتصاد ایران می تواند
با پتانسیل رشد یک تریلیون دلاری در بیست سال پیش رو، امیدبخش
ترین اقتصاد نوظهور جهان شود. سیاست راهبردی ما برای تحقق این
رشد پایدار و متوازن، تعامل گسترده با جهان است. ایران با
برخورداری از بزرگترین ذخائر گاز و نفت در جهان، آمادگی دارد
که در یک همکاری بلندمدت، به امنیت انرژی جهانی کمک کند و با
سرمایه گذاری مشترک در زیرساخت های حمل و نقل دریائی ، ریلی و
جاده ای، ظرفیت کریدورهای ترانزیت بین المللی را ارتقاء بخشد.
تقویت زیرساخت های اقتصادی در حوزه های گاز رسانی، شبکه های
برق، و ارتباطات ریلی و جاده ای ، امکان تولید ارزان با
دسترسی به بازار بزرگ ملی و منطقه ای را برای پروژه های متنوع
صنعتی فراهم کرده است. اینک با فراهم آمدن فضای حقوقی مساعد،
هیأت های متعدد سرمایه گذاران خارجی به ایران گسیل شده اند که
به امضای روزافزون قراردادهای بزرگ سرمایه گذاری مشترک و تأمین
مالی در حوزه های مختلف منجر شده است.
متن سخنرانی:
https://www.youtube.com/watch?v=Cs7aASpQFQU
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت اول مهر |
