ايران  

        www.pyknet.net

   پيك نت

 
صفحه اول پیوندهای پیک بايگانی پيک

2 دی ماه  1397

  pyknet100@gmail.com

 
 
 

گهی پشت به زین و گهی زین به پشت!

 
 
 

 

 

این صفحه اول روزنامه اطلاعات بازتاب دهنده دوران شاخ و شانه کشیدن جمهوری اسلامی و امریکا برای هم، پس از تصرف سفارت امریکا در ایران است. درحالیکه اخباری درباره حمله امریکا به ایران پیاپی منتشر می شد، ایران معتقد بود رئیس جمهور امریکا به تنهائی نمی تواند فرمان حمله به ایران را بدهد. رئیس جمهور هنوز "کارتر" از حزب دمکرات امریکاست که می خواست "جان اف کندی" امریکا شود اما نتوانست و نشد. نتوانست زیرا شرایط داخلی و خارجی امریکا با دوران کندی متفاوت بود و نشد زیرا ترور نشد! یگانه یادگاری که از دوران او برای ایرانی ها باقی ماند، فشاری بود که به شاه آورد تا فضای سیاسی ایران را باز کند و سرکیسه آزادی را بگشاید. فشاری که کندی در دوران خود به شاه آورد و در نتیجه آن علی امینی نقش نخست وزیر اصلاح طلب را برعهده گرفت. هم کندی از بیم انفجار اجتماعی در ایران که حوادث 15 خرداد نوک قله آن بود که از آب بیرون آمد و هم کارتر با همان انگیزه کندی به شاه فشار آوردند با این تفاوت که کندی طبق برنامه پیش رفت و امینی را که سالها سفیر ایران در امریکا بود و امریکا با نظراتش بخوبی آشنا بود بعنوان نخست وزیر به شاه پیشنهاد کرد و امینی هم با برنامه مبارزه با فساد اقتصادی حکومت و طرح اصلاحات ارضی سکاندار شد. امینی را شاه نتوانست بیش از دو سال تحمل کند و آنقدر به امریکائی ها فشار آورد تا قبول کردند امینی کنار رفته و خود شاه سکاندار اصلاحات و باصطلاح "انقلاب سفید شاه و مردم" شود. در زمان کارتر این تدارکات دیده نشده بود و او فقط به شاه فهمانده بود که باید فضای سیاسی را پیش از انفجار اجتماعی باز کند و شاه نیز بدون داشتن برنامه و ظرفیت رژیمش گشایش هائی را آغاز کرد که خود زمینه ساز از زیر آب به روی آب آمدن خشم و نارضائی مردم بود. هم روشنفکران و هم توده مردم. شاه هیچ آلترناتیو سیاسی در جامعه باقی نگذاشته بود و به همین دلیل روحانیت که از آزادی کامل برخوردار بود و شخصیت شناخته شده ای مانند آیت الله خمینی را نیز در ذخیره داشت، به میدان در آمده و تبدیل به موتور هدایت انقلاب شد.

اینها تنها اشاراتی است بسیار بسیار مختصر به آن شرایط و آن حوادث تا عناوین این شماره روزنامه اطلاعات را بتوان معنی کرد. یعنی تصرف سفارت امریکا و اخبار خطر حمله امریکا به ایران.

در همین شماره می خوانید که بنی صدر بعنوان رئیس جمهور می خواست برود شورای امنیت سازمان ملل و از حقوق ایران دفاع کند اما همان اختلافات و رقابت های داخل حکومتی مانع شد و آن سفر به تعویق افتاد که خبرش را در در این صفحه می بینید.

در کردستان جنگ محدود آغاز شده و دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران پیشنهاد مذاکره با دولت مرکزی با همان جمله ای که می خوانید قبول کرده است. مذاکراتی که نه آغاز شد و نه به انجام رسید و جنگ کردستان اوج گرفت. فاجعه ای که 40 سال است بصورت پراکنده ادامه دارد و فضای منطقه را امنیتی کرده است. گسیل واحدهای نظامی و سپاهی به منطقه که بسیاری از آنها اصفهانی بودند، اعدام و کشتارها و دستگیری ها و .... خشمی کهنه را علیه اصفهانی ها در کردستان موجب شده است زیرا بیشتر واحدهای نظامی که به جنگ کردستان اعزام شدند از اصفهان بودند و یا اصفهانی بودند و هستند. جنگ در کردستان به شکست و عقب نشینی واحدهای مسلح احزاب سیاسی انجامید و فرمانده وقت جنگ کردستان یعنی "چمران" نیز که سالها در جنبش امل لبنان فعالیت کرده و به حکم آقای خمینی وزیر دفاع شده بود در  جنگ با عراق کشته شد. جنگ با ارتش عراق جنگ در کردستان را تبدیل به جنگ در دو  جبهه کرد.

ایران برای ترساندن امریکا و جلوگیری از حمله احتمالی نظامی به ایران یک اخطار نفتی داد که عنوان اول همین شماره اطلاعات است. صادر نکردن و یا تحریم نفتی جهان! با این تهدید که به هر دولتی که با ایران روش خصمانه داشته باشد نفت نمی فروشیم. آن توپ خالی در آن دوران حالا به توپ پر امریکا با همین سوژه علیه ایران تبدیل شده است. یعنی تحریم خرید نفت از ایران. گهی پشت به زین و گهی زین به پشت!

سالهائی که حکومتگران بی تجربه و مست غرور از انقلاب و سقوط رژیم شاه حرف هائی زدند و تصمیماتی گرفتند و به اقداماتی دست زدند که تاریخ 40 ساله ایران را رقم زد.

سالها بعد، عبدالرحمان قاسملو دبیر کل حزب دمکرات کردستان ایران که باز هم از سیاست مذاکره در عین عملیات چریکی و نظامی دفاع می کرد برای مذاکره با نمایندگان اعزامی جمهوری اسلامی در شهر وین در کشور اتریش پای میز مذاکره نشست اما این مذاکره یک دام بود برای کشتن قاسملو که چنین نیز شد و او در همان خانه محل مذاکره ترور شد. تروری که گفته می شود احمدی نژاد در آن نقش دیده بان خیابانی را برای آنها که مامور ترور بودند ایفاء کرد.

در همین صفحه اول برای آشنائی با آزادی های پس از انقلاب می خوانید که چریک های فدائی خلق که هنوز نام خود را از چریک ها به "سازمان" تبدیل نکرده بودند در تهران راهپیمائی کردند. این راهپیمائی با شعارهای انقلابی و ضد امپریالیستی و بویژه ضد امریکائی و دفاع از آزادی ها انجام شد.


به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet @pyknet


 پیک نت 2 دی

 
 

اشتراک گذاری: