|
این صفحه اول روزنامه "آتش" است که سید مهدی میراشرافی مدیر
مسئول و سردبیر آن در روز 29 مرداد، یعنی یک روز پس از کودتای
28 مرداد است. کافی است اسامی را تغییر بدهید تا به نسخه ای از
روزنامه کیهان به مدیر مسئولی حسین شریعتمداری مثلا در روز
تظاهرات ساندیسی علیه جنبش سبز مقاومت در برابر کودتای
انتخابات 88 تبدیل بشود. سید مهدی میراشرافی در سالهای دولت
مصدق و جنبش ملی مردم ایران نقش توپچی تبلیغاتی آیت الله
کاشانی علیه مصدق را داشت و وظیفه اش تبدیل اتحاد آیت الله
کاشانی (رئیس مجلس) با مصدق (نخست وزیر) بود و در نهایت سیاست
دربار و انگلیس ها را پیش می برد. به عناوین این شماره روزنامه
آتش خوب دقت کنید، با کیهان شریعتمداری مو نمی زند.
روز کودتا، اعلامیه سرلشگر زاهدی کودتاچی را به رادیو تهران
برد و شخصا آن را بنام نخست وزیر جدید (زاهدی) قرائت کرد که
نوار آن در اینترنت موجود است.
میر اشرافی که سالها بعنوان فدائی اسلام در کنار آیت الله
کاشانی حرکت می کرد، پس از کودتا در لیست دربار به عنوان
نماینده به مجلس رفت! بدستور شاه یک کارخانه پارچه بافی اصفهان
به او دادند که نامش را به همین مناسبت گذاشت "تاج" و یک ویلای
بزرگ در میان یک باغ وسیع در بلند ترین نقطه شهر ییلاقی دماوند
نیز از شاه هدیه گرفت. آن سالها رفتن به لب دریا و داشتن ویلا
در کنار دریا هنوز باب نشده بود و ییلاق های اطراف تهران در
تابستان ها محل تفریح اعیان و بازاری های پولدار بود و در میان
ییلاق های تهران، دماوند که چشمه های فراوان داشت و هوای بسیار
مطبوع با باغ های میوه بهترین ییلاق بود.
پس از انقلاب 57 بدلیل همان سوابق و روابطی که با فدائیان
اسلام و آیت الله کاشانی و بسیاری از روحانیون اصفهان و قم
داشت از ایران فرار نکرد و به امید افتادن بادها از بادبان ها
در ایران ماند، اما سرانجام دستگیر و محاکمه شد. درجریان
محاکمه او همان کسانی که وی روی حمایت آنها حساب کرده بود، از
جمله "حسن آیت" که هنوز نقش مهم او در گنجاندن "ولایت فقیه" در
قانون اساسی بدرستی بررسی و اعلام نشده بسیار تلاش کردند
میراشرافی را از اعدام نجات بدهند. فعلا محکوم به زندان شود تا
بتدریج بتوان او را از زندان بیرون آورد. در این میان یکی از
مقلدان جوان آیت الله منتظری با نام حجت الاسلام امید نجف
آبادی که ریاست دادگاه او را برعهده داشت، از روی سر همه توصیه
هائی که از هر طرف سرازیر بود او را محکوم به اعدام کرد و
دستور اجرای حکم را هم داد. نجف آبادی همان شب از بیم ترور
گروه هائی مانند فرقان و وابستگان مسلح شده انجمن حجتیه
اصفهان، از آن شهر خارج شد و راهی تهران شد. البته بعدها که
آیت الله منتظری خانه نشین شد، همان حامیان میراشرافی که
امیدنجف آبادی توصیه های آنها را نادیده گرفته بود و حالا دست
بالا را در کمیته های مسلح انقلاب بدست آورده بودند و برخی نیز
عضو اطلاعات سپاه شده بودند برای او یک پرونده مرتبط با سید
مهدی هاشمی و آیت الله منتظری ساختند و دستگیرش کردند و بسرعت
نیز اعدام شد.
در دوران تدارک کودتای 28 مرداد یک شبکه تبلیغاتی را جاسوس های
انگلیسی از جمله برادران رشیدی که در کنار اشرف پهلوی فعالیت
می کردند تشکیل دادند که نام مستعار آن "بدامن" بود. میراشرافی
با این شبکه نیز در ارتباط بود. در این شبکه چند روزنامه نگار
دیگر هم فعال بودند که هنوز پس از 40 سال که از انقلاب و
افتادن بسیاری از اسناد بدست جمهوری اسلامی می گذرد نام اعضای
این شبکه مخفی است.
میراشرافی در عنوان بزرگ این صفحه سفیر وقت اتحاد شوروی در
ایران را متهم به براندازی سلطنت و اعلام جمهوری می کند. یعنی
همان تبلیغاتی که در فاصله 25 تا 28 مرداد سازمان یافته در
میان بازاری ها و روحانیون تبلیغ شد و آنها را به حامیان
کودتای 28 مرداد تبدیل کرد.
دقت کنید به عنوان "دیروز (روز کودتا) فریاد های زنده باد شاه
تهران را می لرزاند!"، شباهت آن با همین نوع عناوین کیهان در
تبلیغ مثلا نماز جمعه، یا راهپیمائی ساندیسی 9 دیماه 88 و صدها
نمونه دیگر تفاوتی می بینید؟
آن هزاران نفری که میراشرافی در روزنامه اش نوشته، همان اوباشی
اند که حتی عکس آنها در همین صفحه اول با چوب هائی که در دست
دارند مشاهده می شوند. یک ادعای شاخ دار هم میراشرافی از قول
شاه ترسیده و از ایران فرار کرده در این صفحه اول منتشر شده و
آن این که گویا شاه گفته بوده اگر کودتا شکست بخورد به
آذربایجان رفته و از آنجا به تهران حمله خواهد کرد. آن هم هیچ
کجا نه و آذربایجان که هم مرز با اتحاد شوروی وقت بود!! ادعائی
که از بس دروغ و ناممکن بود، بعدها در هیچ سند و مصاحبه ای
تکرار و مطرح نشد و تاریخ مصرف آن برای همان روزهای کودتا بود.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 19 دی |
