|
رمضان امسال هم بدون ربنای شجریان آغاز شد. لجاجت و دهن کجی با
مردم به کینه مردم علیه حکومت ختم شده است اما نمی خواهند این
را بفهمند.
صدا و سیما رمضان امسال هم مردم ایران را از "ربنا"ی شجریان
محروم کرد. چرا؟ زیرا شجریان در آغاز سرکوب خونین مردم در
کودتای 88 با شعر فریدون مشیری خطاب به سرکوبگران صدا سر داد:
تفنگت را زمین بگذار!
رمضان ها می آیند و می روند و رو سیاهی ملی و تاریخی برای
مستبدان و سرکوبگران می ماند.
سرگذشت "ربنا" را از خاطرات هوشنگ ابتهاج (سایه) در کتاب "پیر
پرنیان اندیش" بخوانید:
« ماه رمضان است و دم افطار. تلویزیون «ربنا»ی شجریان را پخش
می کند. سایه از همان «ربنا» اول منقلب می شود. به خود می
پیچد... اشک از چشمش می جوشد. بی تاب شده است...
آرامتر که می شود، با چشم و چهره ای سرخ و صدایی که هنوز هیجان
دل بی قرارش را بازتاب می دهد، می گوید:
ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﯾﻪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯽ ﺩﺳﺘﺖ ﺑﮕﯿﺮﯼ ﻭ ﺑﺒﺮﯼﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﻋﺮﺑﯽ ﻭ
ﺑﺎ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭﺑﮕﯽ، ﺍﮔﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯿﻦ ﻣﺜﻞ ﺍﯾﻦ ﺑﺨﻮﻧﯿﻦ … ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ
ﻧﻈﯿﺮﻧﺪﺍﺭﻩ! ﺷﺎﻫﮑﺎﺭ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺠﺮﯾﺎﻧﻪ. ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺍﯾﻦﻃﻮﺭﺑﺨﻮﻧﻪ،
ﻫﯿﭻ ﮐﺲ. ﺣﺘﺎ ﺧﻮﺩ ﺷﺠﺮﯾﺎﻥ! ﺧﯿﻠﯽ ﮐﺎﺭ ﻋﺠﯿﺒﯿﻪ. ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺠﯿﺒﻪ … ﺭﻓﺘﻪ
ﺗﻮ ﺍﺳﺘﻮﺩﯾﻮ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺑﮕﻪ ﺍﯾﻦﻃﻮﺭﯼ ﺑﺨﻮﻧﯿﻦ، ﺿﺒﻂﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﺷﺪﻩ
ﺍﯾﻦ ﺭﺑﻨﺎ … ﺷﺠﺮﯾﺎﻥ ﻧﻮﺍﺭ ﺍﺻﻠﯽ ﺍﯾﻦ ﺭﺑﻨﺎ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺍﻻﻥ
ﻧﺪﺍﺭﻣﺶ. ﻣﻦﺍﻭﻝﻧﻤﯽ ﺩﻭﻧﺴﺘﻢ ﭼﯿﻪ، ﻭﻗﺘﯽ ﺷﻨﯿﺪﻡ ﺣﯿﺮﺕ ﮐﺮﺩﻡ. ﻫﯿﭻ ﮐﺲ
ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺍﯾﻨﻮ ﺑﺨﻮﻧﻪ … ﭼﻪ ﺻﺪﺍﯼ ﺣﯿﺮﺕﺁﻭﺭﯼ ﺩﺍﺭﻩ! ﺍﺻﻠﻦ ﯾﻪ ﺻﺪﺍﯼ
ﺯﻣﯿﻨﯽ ﻧﯿﺴﺖ. ﭼﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻭ ﺍﻟﺘﻤﺎﺳﯽ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ" ﺭﺑﻨﺎ"ﻫﺴﺖ"(سایه ﺑﻪ
ﮔﺮﯾﻪﻣﯽ ﺍﻓﺘﺪ)! ﻓﻘﻂ ﺻﺪﺍ ﻧﯿﺴﺖ، ﯾﮏﻧﻮﺍﺯﺷﯽ ﺗﻮﺵ ﻫﺴﺖ. ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺩﺍﺭﻩ ﺑﺎ
ﺧﺪﺍ ﻣﻌﺎﺷﻘﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ، ﻫﻤﻪ ﯼ ﻧﯿﺎﺯﻫﺎﯼ ﺑﺸﺮﯼ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﺻﺪﺍ ﻫﺴﺖ! ﺑﻬﺶ
ﮔﻔﺘﻢ ﺁﻗﺎﯼ ﺷﺠﺮﯾﺎﻥ ﺍﯾﻨﻮ ﺗﻮ ﭼﻪ ﻣﺎﯾﻪ ﺍﯼ ﺧﻮﻧﺪﯼ؟ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﮐﺮﺩ …
ﻭﺍﻗﻌﻦﻧﻤﯿﺸﻪ ﮔﻔﺖ ﺗﻮ ﺷﻮﺭﻩ، ﺍﻓﺸﺎﺭﯾﻪ، چیه! ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺠﯿﺒﻪ
من این قدر سهل انگار نیستم. همیشه دارم می کاوم خودمو. خیلی
هم سختگیرم در باره خودم. مغز من (با دست سرش را نشان می دهد)
می گه: «چون رفتی رفتی» اما این مال اینجاست [مغز] اما آدم همه
چیزش تو مغزش نیست، تو منطقش نیست. دیروز دیدید که وقتی ربنا
رو گوش می کردم، داشتم دیوانه می شدم. خب این چیه؟... من خودمو
گول نمی زنم و نمی گم فقط زیبایی و قدرت این صداست. بله، این
هست ولی همه این نیست.
یه نیازهای عمیق انسانی هست که مذهب بهش پاسخ می ده و واسه
همین هم مذهب برقرار مونده. حتی آدم هایی که به این حرف ها
اعتقاد ندارن یه چیزهای دیگه رو جانشینش می کنن. وانگهی در
درون آدمی یه چیزی هست که ته نشست شده از قرون و کار خودشو می
کنه.=
شجریان می خواند: «ربنا افرغ علینا صبرا...» و سایه باز به
گریه می افتد.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 29 اردیبهشت |
