چند هفته
پس از
آتش بس
در جنگ
۱۲ روزه
ایران و
اسرائیل،
کم کم
دهان
برخی
مقامات و
بیش از
انها،
دهان
برخی
افراد
خانواده
های
فرماندهان
ارشد
سپاه که
در همان
آغاز
حمله
اسرائیل
به ایران
کشته
شدند باز
می شود.
از آن
جمله است
اظهارات
همسر
سردار
سرلشکر
رشید
فرمانده
قرارگاه
خاتم
الانبیاء
و دختر
سرلشکر
باقری از
شب اول
حمله و
کشته شدن
آنها. هر
دو
گزارشی
که
خانواده
باقری و
رشید
داده
اند،
حکایت از
شدت
انفجار
دارد.
آنها نمی
گویند و
یا
نمیدانند
که
بگویند
انفجار
ناشی از
برخورد
موشک بود
یا
پهپاد!
همسر
سرلشکر
رشید
گفته
است: شدت
انفجار
چنان بود
که ایشان
"سردار
رشید" به
بیرون از
خانه پرت
شد و سرش
به جدول
پیاده رو
خورد و
کشته شد.
دختر
سرلشکر
باقی نیز
گفته
است:
انفجار
اصلی در
اتاق
فرشته
(دختر
باقری)
بود.
شدت
انفجار
به گونه
ای بود
که
گاوصندوق
منزل به
حیاط
همسایه
پرتاب
شد.
براثر
همین
انفجار
علاوه بر
پدرم،
مادر و
خواهرم
کشته
شدند و
هیچ چیز
از خانه
باقی
نماند.
این گفته
ها به
جای خود
محفوظ،
اما
سئوال
اینست که
چرا
تاکنون
جمهوری
اسلامی
پرونده
این حمله
را به
سازمان
ملل
نبرده و
شکایت
نکرده
است.
بالاخره
یک کشور،
بی هیچ
دلیل و
بهانه
جنگی به
ایران
حمله
کرده و
خانه
ارشد
ترین
فرماندهان
نظامی را
بمباران
کرد و یا
به موشک
بسته
است.
علاوه بر
این
فرماندهان،
دهها
نظامی و
صدها غیر
نظامی
(به
اعتراف
مقامات
یک هزار)
در
بمباران
های
اسرائیل
کشته شده
اند.
ایران با
تاخیر
زیاد
حمله
متقابل
را آغاز
کرد که
این هیچ
ربطی به
حمله
غافلگیرانه
و اولیه
اسرائیل
ندارد و
باید
درباره
آن به
مجامع
بین
المللی
شکایت
کرد.
آنچه که
اسرائیل
در ایران
انجام
داد، حتی
در تاریخ
جنگ ها
نیز بی
سابقه
است.
ایران که
غزه و
جنوب
لبنان و
حزب الله
نبوده که
گروهای
مسلح
سالهاست
در آنها
با
اسرائیل
در جنگ
هستند.
ایران یک
کشور
بزرگ و
مستقل
بوده که
از خارج
به آن
حمله شده
است.
ضمنا
هنوز
حکومت
رسما نمی
گوید که
در آن
سحرگاه
حمله
اسرائیل
به
ایران،
فرماندهان
ارشد
نظامی
سپاه
چگونه
کشته
شدند؟ بر
اثر
بمباران؟
با موشک؟
با
پهپاد؟
از کدام
نقطه؟ از
داخل
کشور، از
کدام
کشور
همسایه؟
و...
این که
ایران
اسرائیل
را به
رسمیت
نمی
شناسد و
اسم دولت
و حکومت
آن را
گذاشته
"رژیم
صهیونیستی"
نمی
تواند و
نباید
بهانه ای
برای عدم
طرح
شکایت به
مجامع
بین
المللی
باشد.
این
شکایت
ضعف
ایران
نیست و
نباید
چنین
برداشتی
از آن
بشود. |