جهانگير
الماسي
حضور بازيگران در “تبليغات” را
دهن كجی به سيستم فرهنگی
كشور مي‌دانم |
حضور يك هنرمند پيشكسوت در تبليغ
“كولر” را دهن كجی به سيستم
فرهنگی كشور مي‌دانم
جهانگير الماسی بازيگر سينما و
تلويزيون در گفت‌وگو با خبرنگار
سينمايی ايسنا با بيان مطلب فوق
افزود: چون در كشورهای
اروپايی كه بازيگران در تبليغ
كالا حضور دارند، سيستم
اقتصادی و سرمايه‌داري
پشتوانه‌ی آنهاست ولی در
ايران كه ادعای حكومت دينی
مطرح است ، بايد قبل از اينكار
اماكنی وجود مي‌داشت كه حرمت
سال‌ها فعاليت هنری يك هنرمند
را محافظت كند تا از تصاوير اين
هنرمند در تبليغات كولر استفاده
نشود
وی اظهار داشت : بازيگران و دست
اندركاران فعاليت‌های
فرهنگی و هنری را بايد در چند
دسته تقسيم‌بندي كرد گروه اول
كارمندانی هستند كه از امكانات
دولتی استفاده كرده و در عين
حال در اوقات فراغت خود و يا
استفاده از مرخصی به امر
بازيگري مي‌پردازند كه بيشتر اين
بازيگران از كارمندان بخش تئاتر و
يا انجمن نمايش هستند
وی ادامه داد: دسته دوم از اين
هنرمندان را بازنشسته‌های
دولتي تشكيل مي‌دهند در حقيقت
، نسل اول بازيگران تئاتر و سينما
هستند، گروه سوم نيز به واقع ،
بازيگران حرفه‌ای سينما و
تلويزيون بوده و هنرمندان هستند
كه كارمند دولت نبوده و درآمدی
جز بازيگری ندارند
وی افزود : گروه آخر را نيز
بازيگرانی تشكيل مي‌دهند كه
فعاليت آزاد داشته و بازيگری و
فيلمسازی برای آنها شغل دوم
محسوب مي‌شود بنابراين با توجه به
مطالب فوق مشكلات اصلی
گريبانگير بازيگران حرفه‌ای
است كه عمده درآمد آنها از طريق
بازيگری به دست مي‌آيد و موضوع
امنيت شغلی براي آنها بسيار
جدی بوده و مسايل و گرفتاری
آنها مي‌تواند از زندگي فردی و
اجتماعی آنها به جامعه منتقل
شود كه در صورت تحقق اين امر نقطه
ضعف برنامه‌ريزي‌هاي اجتماعی
مشخص مي‌شود
اين بازيگر سينما با اشاره به
مشكلات اقتصادی هنرمندان
بازيگر گفت: وقتی يك هنرمند
پروژه‌ای را امضا مي‌كند
انتظار بر اين است كه درآمد حاصله
تا امضای قرارداد بعدی
پاسخگوی نيازهای وی باشد
در حاليكه درعمل اينگونه نيست و يا
مشكل مسكن كه از مسايل و معضلات
جدی اينگونه هنرمندان بوده و
متاسفانه هيچ ساماندهی و
انديشه‌اي برای سامان اين
مشكلات وجود ندارد
وی افزود : فعاليت‌های
سينمايی ما الگوبرداری از
سينمای آمريكا و اروپاست و يك
هنرمند حتما بايد جذابيت‌های
خاصی داشته باشد كه از وی
برای فعاليت‌های هنری
دعوت مي‌شود غافل از اينكه در
همين اروپا و آمريكا ، وقتی
بازيگری در دو فيلم ايفای
نقش مي‌كند به لحاظ درآمد و تامين
مخارج زندگی تا چند سال ديگر
دغدغه‌ای ندارد
وی ادامه داد : مشكل ديگر ،
گرايشي است كه امروزه در سينما و
رسانه‌هاي دولتی به چشم مي‌خورد
و اين گرايش در تناقض با آنچه
درگذشته از فعاليت‌های
فرهنگی و هنری ، موضوعی
جدی و اساس آن به شمار مي‌رفت
ولی امروزه با گرايش اقتصادی
نسبت به الگوگيری از كشورهای
سرمايه‌داري ، پشتوانه‌های
فعاليت فرهنگی از تعهدات
اجتماعی فاصله گرفته و اين تعهد
دارای گرايش فردی شده و
برنامه‌ريزی مدونی در اين
زمينه وجود ندارد
جهانگير الماسی در ادامه با
اشاره به پيدايش مشكلاتی
برای هنرمندان بازيگر به دليل
كسب درآمد صرف از فعاليت‌های
فرهنگی تصريح كرد: اين امر
برای بازيگرانی كه متعلق به
نسل انقلاب هستند مشكل ايجاد مي‌كند
چون هنرمند تعلقات قلبی و دروني
تعهدآميز خود را دارد در حاليكه در
حوزه‌ی فعاليت‌های
فرهنگی امروز جايگاهی
نداشته و به راحتی از صحنه‌ي
هنری كنار گذاشته مي‌شود ، چون
تفكر اين چنينی وی ، مي‌تواند
در حوزه‌ی ذهنی خود و ساير
افراد آشوب‌زا باشد، از طرف ديگر
، عدم تحمل واقعيت‌های موجود
وی را از تمركز و انجام بهينه‌ی
وظيفه‌اي كه بر دوش دارد دور مي‌كند
بنابراين عامل اقتصادی مهمترين
مشكل بازيگران حرفه‌ای سينما و
تلويزيون است
وی افزود: مساله بعدی مباحث
هويتي و فرهنگی است كه اگر اين
مناسبات براساس اعتقادات تعريف
نشوند دچار مشكلاتی خواهيم شد
كه در سالهاي قبل تجربه‌ی آنرا
داشته‌ايم و با كمال تاسف انگيزه‌ها
و پشتوانه‌هاي فعاليت‌های
فرهنگی و هنری دوران قبل از
انقلاب در حال زنده شدن است كه در
اين راستا نحوه برخورد و موضع‌گيری
ما نسبت به اين مساله معرف شخصيت
ماست و به طور حتم ساختارهای
سياسي، اجتماعی و اقتصادی
دولت اجازه‌ی هيچگونه
حمايتی را از اين حركات نخواهد
داد
اين بازيگر ، انتخاب بازيگران به
سبك مانكنيسم را يك معضل دانست و
افزود: اين امر در آينده تاثيرات
سويی برجا خواهد گذاشت چون با
اين امر در حال حركت به سمتی
هستيم كه در سال‌های اول
انقالب نسبت به آن موضع‌گيری
داشتيم، وقتی اهداف برنامه‌های
ما پر كردن اوقات فراغت و كار بر
روی هيجانات روحي جوانان است و
نه انتقال آگاهی ، ما به طور
طبيعی به سمت بازيگران
مانكنيسم مي‌رويم و سمت و سوي
فرهنگی و حتی تخصص بازيگران
ديگر ملاكی برای انتخاب
بازيگر به شمار نخواهد آمد
وی ادامه داد: در دهه 60 كه اوج
فعاليت‌های هنری من بود علت
دعوت از بازيگران و عوامل توليد
حتی قبل از تخصص، آرمان‌ها و
قصد اشتراك آنها در كارهای
فرهنگی بود در حاليكه امروزه
اين ملاك‌ها وجود نداشته و ملاك‌ها
را عوض كرده‌ايم به گونه‌ای كه
اگر هنرمندی راجع به هويت و
معرفت در سينما و تلويزيون سخن
گويد ساير همكاران سهل نگر وی ،
با او مخالفت مي‌ورزند وقتی
مدير يك شبكه تلويزيون ،اهداف
برنامه‌ها و فعاليت‌هاي
فرهنگی را پر كردن اوقات فراغت
و ايجاد جذابيت وصف مي‌كند و به
دليل شخصيت اجتماعی وی با
اين تفكر او مماشات مي‌شود پيدايش
اين سبك بازيگری نيز چندان عجيب
نيست
وی ادامه داد : اين امر در سينما
هم مشهود است چون هدف نسل اول
سينما از توليد آثار دستيابی به
اهداف فرهنگی بود در حاليكه
امروزه فقط كسب درآمد و رقابت بر
سر فروش فيلم‌هاست و من 10 سال پيش
كه برخی نشريات هنري اخبار فروش
سينماهای هند و آمريكا را مندرج
مي‌كردند پيش بينی كرده بودم
راهی كه در آن حركت مي‌كنيم
اشتباه است و بايد جلوی آن
گرفته شود كه البته اين جلوگيری
يك مبارزه را نمي‌طلبد بلكه حل
اين معضل نياز به يك كار فرهنگی
دارد كه بايد در حوزه مديريت
فرهنگي آنرا جستجو كرد
جهانگير الماسی در ادامه با
اشاره به وجود افراط و تفريط در
حوزه‌هاي هنری گفت: مديريت
فرهنگی و انتخاب مديران
فرهنگی يك بحث جدی است و
نبايستی صرفا متخصصان و دست‌اندركاران
ارتباطات در راس اين سمت‌ها قرار
گرفته و تصميم‌گيري‌های كلان
اتخاذ كنند
وی در پايان افزود : با گذشت بيش
از 20 سال از پيروزی انقلاب بايد
در راس مديريت هنری از افرادي
استفاده كرد كه تعلق خاطر خود را
نسبت به كشور نشان داده‌اند در
گذشته ،تبليغات فيلم‌ها
درتابلوهای شهری با يك علامت
سوال بزرگ مواجه بود در صورتيكه
امروزه از عكس بازيگران معروف
معروف براي تبليغ استفاده مي‌شود
، پس چرا نبايد اين امر مويد يك
معنا در گرايشات فراهنگی يك
نظام باشد؟ البته اين حق طبيعی
يك هنرمند است كه دورانديش باشد
ولی من اينكار را يك دهن كجی
به سيستم فرهنگی كشور مي‌دانم
|
|
|
