از پنج آيت‌الله و حجت‌الاسلام زاده‌ای كه به دادگاه احضار شده‌اند تا به پرونده اختلاس، رانت‌خواري و مفاسد آنها رسيدگی شود، سه تن در دادگاه حاضر شدند و دو تن همچنان غايب ماندند. آن سه تن كه در دادگاه حاضر شدند فرزندان آيت‌الله مقتدائی دادستان سابق كل كشور، آيت‌الله رستگاری و حجت‌الاسلام دري‌نجف‌آبادي وزير سابق اطلاعات و امنيت در دوران قتل‌های زنجيره‌اي‌اند. آنها پشت جبهه شهرام جزايري بوده‌اند كه پرونده‌اش با جنجال بسيار و با هدف به گرداب كشاندن بسياری از اصلاح طلبان حكومتی باز شد اما سرانجام و عليرغم همه جو سازي‌های روزنامه كيهان و اقمار آن متهمين اصلی به دادگاه رفتند.

در باره آن دو تن ديگر، روزنامه‌هائی كه خبر حضور در دادگاه سه آقازاده بالا را منتشر كرده‌اند چيزي ننوشته‌اند، اما حافظه مردم به خاطر دارد كه يكی از آنها "ناصر" پسر آيت‌الله واعظ طبسی پرنفوذترين روحانی دهسال دوم جمهوري اسلامی و توليت مادام‌العمر آستانقدس رضوی به فرمان رهبر كنونی جمهوری اسلامی و ديگری يكی از فرزندان حجت‌الاسلام هاشمی رفسنجاني‌ و آنگونه كه گفته مي‌شود "محسن هاشمي" است.

شهرام جزايري، كارگزاری بود ميان اين آقازاده‌ها، همچنان كه اين آقازاده‌ها واسطه‌اي بودند بين آقايان. شهرام جزايری را پس از چند اشاره تهديد آميز محمدخاتمی در باره واردات قاچاق دستگير كردند و همزمان با وي آقازاده‌های نام برده شده در بالا را نيز احضار كردند. روزنامه‌های كيهان و رسالت كه به كمك رهبران موتلفه اسلامی به زندان‌ها و اتاق‌هاي بازجوئی راه‌های تونلي دارند، بلافاصله افشاگري‌هائي را از زبان شهرام جزايري منتشر كردند كه عمدتا نمايندگان اصلاح طلب مجلس را در بر مي‌گرفت. پس از اين جنجال كه حتی نام رئيس مجلس ششم نيز بعنوان دريافت كننده پول از شهرام جزايري به ميان كشيده شد، مهدي كروبی رئيس مجلس در يك سخنرانی تهديد آميز گفت كه اگر بقيه‌اش را نگويند خودم از پشت همين ميكرفن خواهم گفت. او در همين سخنرانی به اسكله‌های ورود قاچاق در بنادر ايران اشاره كرد كه بعدها مشخص شد فرماندهان سپاه پاسداران آنها را در اختيار دارند و دولت هيچ نظارتی بر آنها ندارد. رئيس مجلس فاش ساخت كه شهرام جزايری را زير فشار گذاشته‌اند تا اسامي و مطالبی را خلاف اصل ماجرای پرونده‌اش مطرح كند. شهرام جزايری نيز، مدتی بعد در فرصتی كه در دادگاه پيدا كرد گفت كه تحت فشار (شكنجه) آن اعترافات را كرده‌ و اسامی نمايندگان مجلس را برده‌است.

پيش از اعلام و انتشار افشاگري‌هاي شهرام جزايری در زندان كه روزنامه كيهان با آب و تاب آنها را پخش كرد، درمحافل مختلف سياسی و مطبوعاتی از پنج آقازاده بالا بعنوان متهمان اصلی پرونده شهرام جزايری نام برده مي‌شد. بعدها حتی فاش شد كه اين آقازاده‌ها كه شهرام جزايری كارگزار آنها بود و از كنار اين كارگزاري ميلياردر شده، چند ساعت و حتی چند روزی برخی از آقازاده‌های بالا بازداشت هم شده‌اند. از جمله ناصرواعظ طبسی كه بلافاصله آزاد شد، به مشهد بازگشت و از طريق دوبی راهی لس‌آنجلس شد. او همراه همسرش به امريكا رفت و آنگونه كه مطبوعات نوشتند با تولد فرزندش در امريكا وی نيز اجازه اقامت اين كشور را بدست آورد و بين ايران و امريكا به حركت در آمد! يك فقره پرونده اختلاس وی به زدوبند با بانك ملی باز مي‌گردد، كه به پرونده بنياد "المكاسب" معروف است. محسن هاشمی نيز دستش در متروی تهران بند است و زمانی كه زمزمه بازداشت موقت وی در محافل سياسی پيچيد، هاشمي رفسنجاني، كه در نماز جمعه‌هاي تهران در باره همه چيز صحبت مي‌كند الا اختلاس و دزدي، در شهر قم يك سخنرانی كرد و گفت:« چنان مي‌گويند كه گوئی در اين مملكت فقط بخور بخور بوده!» كه تلويحا اشاره به ساختن متروی تهران در كنار بخور بخور بود!

ستادي كه برای پيگيری مفاسد اقتصادی و به فرمان رهبر تشكيل شده و برخی فرماندهان سپاه پاسداران پشت آن ايستاده بودند، ابتدا حكم بازداشت برای همه آنها صادر كرد، اما ابتدا ناصر واعظ طبسي، سپس محسن هاشمی و پس از آنها همين سه آقازاده‌اي كه به دادگاه مي‌آينده و به خانه باز مي‌گردند با قيد وثيقه آزاد شدند. از آنجا كه وثيقه ناصر واعظ طبسي سنگنين‌تر از بقيه بود، حجت‌الاسلام ناطق نوري، رئيس مجلس پنجم و كانديداي سابق رياست جمهوری خانه يك ميلياردتومانی خود در زعفرانيه را بعنوان وثيقه دراختيار دادگاه گذاشت و سپس همراه ناصر واعظ طبسي به مشهد رفته و ايشان را، با عذرخواهی از حادثه‌ای كه روی داده تحويل پدرش داد. آيت‌الله مقتدائی در اعتراض به بازداشت پسرش استعفا داد و آيت‌الله نمازی جانشين وی شد و دري‌نجف آبادی عمامه‌اش را در ستاد پيگيری مفاسد اقتصادی بر زمين كوبيد و گفت كه از در آن ستاد بيرون نخواهد رفت تا فرزندش را با خود ببرد. با موافقت رهبر فرزند او نيز با قرار وثيقه آزاد شد و دري‌نجف آبادی به وظيفه‌اش در مجلس خبرگان رهبری و امام جمعه‌‌ای و نايب توليه شاه‌عبدالعظيم ادامه داد.

از آن پنج تن كه همگي، با فاصله‌اي يكی دو روزه با وثيقه آزاد شدند، اكنون سه تن روزها چند ساعتی به دادگاه مي‌آيند و به خانه باز مي‌گردند، دو تن ديگر هم حضور در دادگاه را در حد مقام و اعتبار پدران خود نمي‌دانند. منتظرند تا حكمی صادر شود و ماجرا فيصله يابد. سه تنی كه در دادگاه حاضر مي‌شوند هم همين انتظار را دارند و روزها چند ساعتی را بجاي اداره تجارتخانه و دفاتر مالی خود در دادگاه مي‌نشينند. همگی مي‌دانند آب از آب تكان نخواهد خورد. تا آقا‌ها هستند، آقازاده‌ها هم هستند. همينكه دادگاه را بر خلاف دادگاه شهردار اسبق تهران "كرباسچي" غير علنی كرده‌اند، خود نشانه‌ايست دال بر بستن كم سروصداي پرونده و فرستاده آقازاده ها به خانه‌هايشان. همانگونه كه سعيدعسگر، ضارب حجاريان را فرستادند به خانه‌اش! اينها پرونده‌هاي ملی نيست، زيرا ميهن‌دوستي و وطن پرستی در آن‌ها مطرح نيست كه ملی باشد!

آخرين نمونه آن احضار و بازجوئي از علی رازينی دادستان سابق دادگاه ويژه روحانيت و كانديدای رياست قوه قضائيه و علي‌محمد بشارتی وزير اسبق كشور در كابينه هاشمي رفسنجانی است كه به اتهام تبانی در پيش خريد توليدات ايران‌خودرو و فروش آن در بازار آزاد چند ساعتي بازجوئی شدند اما سروصدايش را بلند نكردند تا بتوان پرونده را زود بست. در همين پرونده محسنی اژه‌اي دادستان كنونی دادگاه ويژه روحانيت هم مطرح است اما او برای پس دادن بازجوئی هم حاضر نشد.

3  لشگر از سحرگاه جمعه 28 تيرماه در تهران به راه افتاد.

لشگر اول، از پادگان‌ها، مراكز بسيج، چند مسجد در تهران كه جای مسجد قبا و ارشاد را گرفته‌اند و به مراكز عزيمت "نيروهاي تعليم ديده" تبديل شده‌اند و ميادين اصلی شهر به حركت در آمد كه در آنها همه نيروي انتقالی از حوالی تهران تمركز يافته بود.

لشگر دوم، از زاغه‌ها، شهرك‌هاي فقيرنشين اطراف تهران و ساختمان‌های نيمه تمام شمال شهر كه شبها خوابگاه بيكاران است روانه شد. اين لشكر بيكاران در ميادين و چهار راه‌های اصلی جا گرفت تا صاحبان كار به سراغش بيآيند.

حركت اين دو لشكر تازه نبود. اولي كه پيوسته از تعدادش كاسته مي‌شود، برای هر راهپيمائي فرمايشی شكل مي‌گيرد و دومی كه مدام به شمارش اضافه مي‌شود حضوری هميشگي و روز به افزايش دارد.

لشگر سوم، مثل هميشه خودجوش و بي مقدمه در ميدان حاضر شد و كوچه‌های شمال شهر را به تسخير درآورد.

از نخستين ساعات بامداد هزاران هزار جوان كه معلوم نيست كدام تشكيلات ناپيدا به راهشان مي‌اندازد، در خيابان‌های شمال شهر كه به كوه‌های شميران منتهی مي‌شود به حركت در آمد.

ساكنان شمال شهر به اين مسافران آخر هفته عادت دارند و مي‌دانند كه سال‌هاست روزهای هفته بين راهيان كوه تقسيم شده‌است: سه شنبه‌ها متعلق به كوهنوردهاست. چهارشنبه افراد مسن‌تر، پنجشنبه‌ها جوانان و جمعه‌ها "تيپ جواد". اين آخری نامی است كه اصطلاحا به لات‌ و لوت‌هاي داده شده و منشاء آن تعلق اين قبيل افراد به محله جواديه تهران است. اين تيپ را برای ايجاد مزاحمت كوهي درست كرده‌اند تا برنامه كوه رفتن مردم در روزهاي جمعه را برهم بزنند. از آغاز امسال بدستور رهبر برای پنج شهيد گمنام در "تپه نور" كلكچال زيارتگاهی ساخته‌اند كه مسير راهپيمائی جمعه‌ تيپ جواد به آنجا ختم مي‌شود. "ضربت" (نامی كه اصطلاحا به نيروهای بسيجي داده شده) هم به تيپ جواد اضافه شده است. همين است كه جمعه‌ها جوانان از مسيرهاي منتهی به مسيرهای كلكچال استفاده نمي‌كنند، اما اين برنامه امروز، جمعه 28 تيرماه به هم ريخت. خيابان‌هاي منتهی به مسيرهای كلكچال از منظريه و پارك جمشيديه و گلاب دره از انبوه جوانان پوشيده شد.

 كمي‌ آنطرف‌تر جمعيت عظيمی از دختران و پسران در گروه‌هاي چند نفره از مسيرهای دوگانه در بند و مسير دربند روانه بودند.

ساعت 7 صبح در حاليكه تلويزيون ميدان خالی آزادی را نشان مي‌داد كه در محاصره ماموران انتظار راهپيمائي سازمان داده شده را مي‌كشيد، ميدان‌های تجريش لبريز از جمعيتی بود كه دنبال وسيله نقليه مي‌گشتند تا خود را به مسيرهای منتهی به كوه برسانند! ساكنان خيابان‌هايي كه به كوه مي‌رود از هياهوي عبور هزاران جوان به بالكن‌ها آمده و زنی از فراز يكی از بالكن‌ها مي‌پرسيد:

-‌ چه خبر شده؟

جواني كه كوله‌پشتی خود را جابجا مي‌كرد، چوبدستش را بالا آورد و با لبخند گفت:

-‌ رهبر گفته راهپيمائي...

جواناني ديگر خنديدند و به راه خود ادامه دادند.

ساعت هشت و نيم صبح، در همان حال كه هزاران راننده اعزامی در ميدان‌های شهر در انتظار راهپيمايان بودند، كوه‌هاي شمال تهران لبريز از جوانانی بود كه شهر را ترك كرده و به كوه زده بودند. سرود آنها "سرود ای ايران" است و گاه نيز مي‌ايستند و سرود "سه يار دبستاني" را سر مي‌دهند.