من هستم!

وقتی كه دستها

           سنگين و بی‌رمق

                          آويز شانه‌های تب آلود می‌شوند،

وقتی كه طرحها

             از ذهن تا قلم

                    از ياد می‌روند

وقتی كه نقشه‌ها همه بر باد می‌روند،

ديگر چگونه می‌توان فرياد زد كه من

                      هستم، نمرده ام؟!

و...

http://anareabi.persianblog.com/