در تهران يك سمينار صورتی رنگ( به مفهوم كم خاصيت) برای بررسی موقعيت مطبوعات تشكيل شد. در نخستين روز اين سمينار گفته می شود بسياری از دست اندركاران مطبوعات و نهادهای مدنی وابسته به مطبوعات نيز با دلائل و انگيزه های متفاوت در آن حضور نيافتند. از جمله خنثی بودن و كم ارتباط بودن آن با مسائل حاد مطبوعات در ايران.

دراين سمينار چند تن نيز سخنرانی كردند، كه شايد سخنان علی حمكت سردبير روزنامه توقيف شده "خرداد" به مديرمسئولی حجت الاسلام عبدالله نوری شاخص ترين سخنرانی بود.

علی حكمت كه اكنون عضو انجمن دفاع از آزادی مطبوعات است در اين سمينار گفت:

انجمن دفاع از آزادی مطبوعات مولود پيامدهای دوم خرداد 76 بود. اما آن‌چه كه از ابتدا برای مطبوعات اصلاح‌طلب مسلم بود، اين بود كه وجود ما به مثابه يك زايده‌ ناميمون و حادثه‌ای ناگوار برای بخش اقتدارگرا در اين مملكت تلقی مي‌شود و دير يا زود از كاركرد مطبوعات اصلاح‌طلب مي‌كاهند.

37 نفر از روزنامه‌نگاران به جرم مطبوعاتی بازداشت شدند و 6 نفر الان در زندان به سر مي‌برند. تعداد احضارها فقط در سال 83، 43 مورد بود و كل احضارهای مطبوعاتی از 77 تا الان 289 مورد بوده است.البته اين تعداد موارد علنی بوده است و از ساير موارد اطلاعی نداريم.

خود من در سال 76 سرمقاله در روزنامه خرداد منتشر كردم و در آن مشكلات اساسی مطبوعات را در سوء تفاهمی سه‌جانبه دانستم. سوء تفاهمی ميان روزنامه‌نگاران، روزنامه‌خوانان و دولتمردان.  

هريك از اين سه ضلع به اشتباه تصوری از روزنامه‌نگار جسور و شجاع دارند.

بيشترين نقش مخرب را با كمال تاسف بخشی از قوه‌ قضاييه در جمهوری اسلامی ايفا كرد.عده‌ای در اين مملكت فرصت‌های بسيار مغتنمی را به تهديدهای وحشتناك تبديل كردند و در رأس همه فرصت‌های از دست رفته، موضوع تعطيلی فله‌ای مطبوعات در ايران بود كه اين عوامل سبب كاهش تيراژ مطبوعات و رويگردانی مخاطبان شد.