علياكبر محتشميپور، عضو شورای مركزی مجمع روحانيون مبارز در
جلسه پرسش و پاسخی كه از طرف اتحاديه تشكلهای دانشجويان
دانشگاه آزاد برگزار شده بود گفت:
در
دنيا احزاب قهر و گريه نميكنند و نميگويند فلان دستگاه جلوی
ما را گرفته و ما
قدرت نداريم، بلكه بر عكس خود را بزرگتر از آن چيزی كه هستند
نشان ميدهند و حتی وقتی قدرت ندارند، اين طور به مردم القاء
ميكنند كه دارای فكر و انديشه و قدرت
هستند، نه اينكه بگويند- به طور مثال- دستگاه قضايی يا ديگری
نميگذراند ما كار كنيم. اين باعث قدرتمند جلوهگر شدن طرف
مقابل و همان طور كه ميبينيم باعث ياس در
مردم ميشود.
محتشمی پور كه در پاريس نقش رئيس دفتر آيت الله خمينی را داشت
و در نجف نيز در بيت آيت الله خمينی مستقر بود، با نقل
خاطرهای از آيت الله خمينی،؛ زمانی كه وی در پاريس اقامت داشت
گفت:
در آن زمان
خبرنگاری از امام پرسيد كه اگر رژيم شاه سرنگون شد، شما چه
حكومتی تشكيل ميدهيد؟
امام گفت:
حكومت جمهوری اسلامی.
خبرنگار پرسيد:
اين چه نوع حكومتی است؟
آيت الله خمينی در جواب گفت:
همين جمهوريی كه شما در فرانسه داريد و چون مردم در ايران
مسلمان
هستند، اين جمهوری بر اساس اسلام است.
خبرنگار از آيت الله خمينی سئوال كرد:
اگر مردم اسلام را نخواستند چه ميكنيد؟
آيت الله خمينی در جواب گفت:
اگر مردم ما،
جمهوری اسلامی نخواستند، بنده به نظر مردم احترام ميگذارم؛
اما خودم به آرمانم
معتقدم.
محتشمی ادامه داد: ما حق نداريم جلوی مردم بايستيم. اگر مردم
اشتباه كردند خودشان بعدا ميفهمند.
آسمانی و زمينی كردن بحث نه در انقلاب، نه در قانون اساسی و نه
در اسلام وجود ندارد.
محتشمی پور در باره دوران رياست جمهوری خاتمی گفت:
خاتمی تمام آنچه را مطرح كرده، نتوانست اجرا كند. شايد مطالبات
مردم آنقدر
بالاست كه انتظاراتی فوق توان رييس جمهور ايجاد شده است. در
نتيجه، نوعی ياس از تحقق
نيافتن شعارها بوجود آمده است.
محتشميپور در باره مذاكرات اتمی جمهوری اسلامی با اروپائی ها
و آژانس اتمی گفت:
بنده شديدا مخالف بودم كه
با اروپاييها وارد مذاكره شويم. ما اگر ميخواهيم كاری
بكنيم، بايد با آژانس و
شورای حكام گفتگو داشته باشيم كه نماينده سازمان ملل و
كشورهای جهان هستند.
در زمان شاه پروتكلی امضاء شد كه براساس آن ايران به مدت
25
سال عضو آژانس انرژی اتمی شد. در مرحله بعد در زمان رياست
جمهوری آقای هاشمی به وسيله آقای ولايتی، وزير خارجه وقت اين
عضويت دائمی شد.
در دوران آقای خاتمی و مجلس ششم بحث پروتكل الحاقی پيش آمد كه
موافقين و
مخالفين بسياری در مجلس داشت، ولی نهايتا امضاء شد و مردم هم
در جريان قرار گرفتند.
مرحله چهارم اين مساله را به آمدن وزرای خارجه سه كشور
اروپايی، آلمان، انگليس و فرانسه، به ايران آغاز شد. بعد از
يكی دو روز مذاكره
و موقع رفتن اين وزرا معلوم شد كه توافق تعليق داوطلبانه
غنيسازی پشت درهای بسته
امضاء شده است و مدتی بعد در بلژيك در مذاكرهای ايران تعهد
ميكند كه حتی قطعات
يدكی و لوازم غنی سازی را هم نسازد.
از اين واقعه هيچ كس خبر نداشت.
دو سه ماه بعد قطعنامهای از طرف اين سه كشور اروپايی مبنی بر
محكوميت ايران به آژانس ميآمد و در اين زمان آقای
روحانی تهديد كرد در
اين صورت ما ديگر به تعهدات خود پايبند نخواهيم بود. رسانههای
خارجی فورا نوشتند كه ايران ميخواهد غنيسازی را دوباره شروع
كند.
در اين زمان
آقای روحانی گفت كه ما به تعهد تهران پايبنديم و به تعهد بلژيك
عمل نميكنيم كه
مشخص شد آقايان تعهدی كردهاند كه
هيچ كس؛ حتی بعد از امضای آن خبردار نشده است.
من با اين روش مخالفم و اين بزرگترين بدعتی است كه گذاشته
شده است. ما حق نداريم قيوميت شورای امنيت را به آمريكا يا
اروپا بدهيم.
محتشميپور درباره دستآوردهای اصلاحات گفت:
قبل از
جريان اصلاحات در مملكت ما قتلهای زنجيرهيی باعث شده بود كسی
احساس امنيت
نكند.
8 سال دانشگاه درش به روی همه بسته بود و يك تريبون آزاد
نميتوانستيد برگزار كنيد. زمانی در دانشگاه تربيت معلم اردو
بود و بنده و آقای مرتضی نبوی را برای ميزگردی دعوت كرده
بودند. آقای نبوی را راه دادند ولی از ورود
من جلوگيری كردند. در نهايت من با بلندگوی دستی در بيرون
دانشگاه برای دانشجويان
صحبت كردم. اين فضای بسته قبل از اصلاحات بود، كه به بركت
اصلاحات ما اينجا
نشستهايم.
قبل از اصلاحات پنج، شش روزنامه بيشتر نداشتيم و آنهم
روزنامههای سنتی. يكی روزنامه ”سلام“ بود كه آن را هم
دولت ميخواست ببندد نه
قوه قضائيه. 8 سال شعار توسعه و شكوفايی اقتصادی بود اما
اقتصاد كشور با ميلياردها
دلار قروض خارجی متوقف شده بود و اگر كاری شده در دولت اصلاحات
شده است. |