من نمی دانم كه چه كسی طرح داده است كه فوتبال زن و مرد در ايران اجرا شود و اساسا معنای آن را نمی فهمم كه چگونه می شود. اماآقای خزعلی،عضو سابق شورای نگهبان، گفته بودند : فوتبال زن و مرد؟ ای آتش بر آن دهان.آنها دنبال توپ می دوند يا دنبال فحشاء؟

من هر چه تلاش كردم نفهميدم كه :

- آيا منظور ايشان يك بازی است كه يك تيم خانم ها باشند و يك تيم آقايان؟ كه بتوانند به جای توپ دنبال فحشاء، يعنی همان خانم ها، باشند اين كه عملا در هيچ جای دنيا نبوده است!

- اگر خدای ناكرده جايی چنين بازی صورت گيرد، چرا در بحبوحه ی بازی بجای دنبال توپ كردن، دنبال فحشاء باشند؟

- آيا اين نظر نشان نمی دهد كه هر نوع آشنايی و رابطه حتی كاری بين زن و مرد را  فحشاء می دانند؟ و اگر چنين است، جامعه كه هرگز اين انديشه را قبول ندارد چگونه بايد اين فكر افراطی را بپذيرد و تاوان آن را بدهد؟ كه متاسفانه اين تاوان سنگين را می پردازد.

- آيا صاحبان اين انديشه ها نفهميده اند كه نه در ايران پر سابقه و تمدن كه در هيچ جای دنيا، حتی در خانه ها و بيوت كاملا دينی، كسی اين منطق را نمی پذيرد.

و آيا و آيا و آيا و ...

اما چه می شد اگر به خاطر مردم، خدا، دين و ايران بعضی ها حرف نمی زدند!

گمان می كنم فقط روانشناسان بايد ريشه های اين عقده ها را ارزيابی كنند و پاسخ دهند. اقای خزعلی پس از اين سخنان، به عنوان حكومتگر واقعی از شهردار تهران ياد كرده اند (!) و خواسته اند كه به آقای ولايتی رأی بدهند.

داشتم راديو مجلس را هم گوش می دادم كه ديدم رئيس مجلس از قول يكی از نمايندگان تهران تذكر می دهد كه وزير ارشاد مواظب وضعيت اخلاقی سالن سينماها باشد، به خصوص به موقع پخش فيلم!!!

آيا قبل از شروع بازی و يا بعد از آن و يا قبل از آغاز فيلم و يا بعد از آن فرصتهای مناسبتری نيست؟ چطور وسط بازی و وسط نمايش فيلم؟ واقعاً گيجم!