اعظم طالقاني؛ دبيركل جامعه اسلامی زنان و دختر آيت الله طالقانی نيز درباره ياس و نا اميدی مردم برای شركت در انتخابات رياست جمهوری، نامه‌‏ای برای رئيس قوه قضائيه نوشت و با اشاره به اظهارات و موضع گيری های اخير آيت الله شاهرودی نوشت: 

برای گفتن اين حرف‌‏ها بسيار دير شده، زيرا اين تصور را در ذهن متبادر مي‌‏كند كه چون نهمين دوره انتخابات رياست جمهوری نزديك است، چنين نقدی از جانب حضرتعالی شنيده مي‌‏شود.

زمانی كه من در اعتراض به نحوه رسيدگی به قتل زهرا كاظمی در مقابل زندان اوين تحصن كردم،  حرف من اين بود كه وقتی يك نفر بازداشت می شود و پس از چند روز خبر مرگش به گوش خانواده‌‏اش و مردم مي‌‏رسد، چه تأثيری در روح و روان آنها مي‌‏گذارد و خانواده های زندانيان از جمله مادران و همسران‌‏شان پس از اين واقعه چه روزها و شب‌‏های هولناكی را بايد تحمل كنند و فاجعه بارتر وقتی است كه بدون هيچ مقدمه‌‏ای و به خصوص بدون اين كه كسی مسووليت چنين جنايتی را به عهده گيرد، گفته مي‌‏شود خانم زهرا كاظمی در بازداشت كشته شد.

بسيار مطلوب بود كه اصل گفتن مشكلات به مردم را از ابتدا رعايت مي‌‏كرديد.

هنگامی كه قانون اساسی در مجلس خبرگان تدوين می شد، آنچه مسلم است ديدگاه سوم مد نظر بوده و شما مي‌‏توانستيد اين ديدگاه را در مسند رياست قوه قضايی آنچنان برنامه‌‏ريزی كنيد و آموزش دهيد و بر آن تأكيد ورزيد كه امروزه به صورت يك فرهنگ اكثريتی گسترش يافته باشد؛ نه اين كه اقليتی سرنوشت مردم ستم ديده را در دست گيرد و آن كنند كه امروز دريغ‌‏ها و افسوس‌‏ها از زبان همه جاريست.
 در تاريخ سياسی ايران شاهديم كه هرگاه مردم دچار يأس و نوميدی شده و چالش بين مردم و حاكميت به وجود آمده، بهترين فرصت برای دخالت نيروهای خارجی و استعمارگران بوده، تاريخ دگرگونی پس از نهضت مشروطه و نهضت ملی را به خاطر بی تفاوتی مردم دائماً به يادمان مي‌‏آورد.