سخنرانی مهم شب گذشته بوش
مانیفست تقویت پایگاه داخلی
آماده شدن برای تهاجم خارجی
سخنرانی مستقیم و بدون یاداشت شب گذشته جورج بوش، بسیار متفاوت
با تمام سخنرانی های سالهای حضور او در کاخ سفید بود. این
سخنرانی را نباید ساده انگاشت و از کنار آن به آسانی گذشت.
آنچه بوش شب گذشته گفت یک مانیفست برای تحولات اقتصادی در داخل
کشور بود که نمی تواند بی ارتباط با مانیفست تهاجم جهانی
امریکا نداشته باشد. امریکا مطابق سخنرانی دیشب بوش، گام بلندی
را برای گسترش پایگاه و جلب حمایت بیشتر مردم امریکا می خواهد
بردارد و این همان کاری است که نازی ها قبل از جنگ دوم جهانی
کردند. بوش از حذف مالیات از تولید کنندگان خُرد، تقویت سرمایه
گذاری های کوچک، تقویت بیمه های درمانی و اجتماعی، ایجاد 6
میلیون جای کار جدید، فراخوان ملی برای رقابت جهانی در تولید
مرغوب و "جنس برتر امریکائی" در بازار جهانی، خاتمه بخشیدن به
نفت وارداتی و رفتن به سوی سوخت های جایگزین( آبی و اتمی) کرد.
همه این جزئیات بارها توسط سناتورها و نمایندگان کنگره و
سیاستمداران امریکائی حاضر در سخنرانی او با کف زدن های ممتد
قطع شد.
بوش از پشت جبهه را برای آن سیاست جهانی تقویت می کند که
درهمین سخنرانی به آن اشاره کرد و در راس آن حل مسئله ایران
قرار دارد.
او با صراحت کامل گفت: »ما نبايد بگذاريم رژيم ايران سلاح هسته
اي بدست آور د (تشويق ممتد حاضر). پيام ما به مردم ايران اين
است: ما به شما احترام ميگذاريم ، به کشور شما احترام ميگذاريم
. ما اميدواريم درکنار ايران آزاد و دموکراتيک نزديکترين دوست
مردم ايران باشيم.»
او درباره پیروزی حماس در فلسطین نیز آب پاکی را روی دست
جمهوری اسلامی ریخت و درهای مذاکره و تفاهم و حمایت از حماس را
اینگونه باز کرد: «با اسرائیل بر سر صلح گفتگو کنید و دست از
تروریسم بردارید.»
مفهوم این پیام جز این نیست که از جمهوری اسلامی فاصله بگیرید
و یک دولت عادی و معمولی تشکیل دهید و با اسرائیل نیز به تفاهم
برسید. برای کشوری که نیازمند همه نوع کمک اقتصادی و پولی از
خارج (اروپا و امریکا)ست، مفهوم این پیام پیچیده نیست، بویژه
وقتی حکومت ایران در محاصره اقتصادی و احتمالا از کف دادن نفت
غرق شود! همان حالت و شرایطی که حماس از هم اکنون باید روی آن
حساب باز کند.
پیرامون سخنرانی شب گذشته بوش، قطعا در روزهای آینده تفسیرهای
مختلفی پخش خواهد شد، با جزئیات بیشتر؛ اما آنچه ما می توانیم
از این سخنرانی درک کنیم، همان است که در بالا نوشتیم: تقویت
جبهه داخلی و گسترش پایگاه داخلی حکومت برای رفتن به سوی حوادث
تهاجمی آینده درجهان.
آنچه که درایران همچنان حاکم است و ادامه دارد، درست خلاف این
اصل شناخته شده جهانی و محدود شدن پایگاه حکومت، تفرقه
دراتحاد، سرکوب نظامی – امنیتی و گسترش نارضایتی عمومی، تشتت
در حاکمیت و پراکندگی در جامعه بشدت ناراضی است، که با سخنان
جنون آمیز امثال احمدی نژاد و فریبکاریهای حکومتیان ادامه
دارد. بسته شدن بازهم بیشتر فضای سیاسی و گسترش دامنه قطع امید
از حاکمیت، با محاصره اقتصادی و در لوله ها ماندن نفت ایران به
گسترده ترین نارضائی اقتصادی نیز خواهد انجامید. انفجار از
اینجا بر می خیزد و تهاجم به ایران نیز از این پنجره آغاز
خواهد شد.
|