هجدهم شهريورماه سالروز تولد شناسنامه‌ای شفيعی كدكنی است. نوشتيم شناسنامه ای، زيرا تاريخ واقعی تولد او 9 مهرماه است. او قرار است دوبار 67 ساله شود، يكبار در 18 شهريور شد و يكبار هم در 9 مهرماه خواهد شد!

شفيعى كدكنى پل پيوند دو نسل از بزرگان ادبيات ايران است و بديع الزمان فروزان نفر وسعيد نفيسی و ... را به امروز وصل می‌كند. از بزرگان دانشكده ادبيات دانشگاه تهران است. خودش شاگر بديع الزمان فروزانفر، پرويز ناتل خانلرى، ذبيح الله صفا و... بوده است. شعر كوير ايران بنام او ثبت است>

به كجا چنين شتابان؟

گون از نسيم پرسيد.

دل من گرفته زينجا

هوس سفر نداری،

زغبار اين بيابان؟

او اكنون نسخه شناس بزرگ ادبيات ايران است، با حافظه‌ای پرقدرت. مصحح و شرح نويسى برجسته شده است، چنان كه بزرگان ياد شده دربالا بودند.

كدكنى در سال ۱۳۱۸ در قريه كدكن نيشابور زاده شد. سال‌هاى نوجوانى خويش را به شاگردى بزرگانى چون ميرزاهاشم قزوينى، اديب نيشابورى دوم و... گذراند. در اواخر دهه چهل دكتراى خود را از دانشگاه تهران گرفت و در همان سال‌ها در كنار كار‌هاى تحقيقى شعر را نيز ادامه داد: "از زبان برگ"، "در كوچه باغ‌هاى نيشابور"، "از بودن و سرودن"، "بوى جوى موليان". با نام مستعار "م. سرشك" در مطبوعات دهه 40 شعر منتشر كرد. در قالب نيمائی."در كوچه باغ‌هاى نيشابور" او در همان دهه دست به دست شد و نام "م. سرشك" را دهان به دهان گرداند.

بر زبان‌های عربى و انگليسى تسلط دارد و با انتشار كتاب «موسيقى شعر» تحولى در مبانى تئوريك شعر بوجود آورد، چرا كه نگاهى است نو و آكادميك به مقولات كهن شعر فارسى. همنشين مهدى اخوان ثالث، هوشنگ گلشيرى و... بود و حالا يار جدا نشدنی محمود دولت آبادی. آنها اگر برخيزند، چه كسی برجايشان تكيه خواهد زد؟

مداحان؟ سرداران؟ طلاب مدرسه حقانی؟

به سقوط زبان فارسی آلوده به عربی در تلويزيون، راديو، مطبوعات، خطبه‌های نماز جمعه‌ها، ترانه‌های بازاری، مداحی‌های مشمئز كننده، مصاحبه‌های مطبوعاتی دولتمردان، نطق‌های نمايندگان مجلس و... خوب گوش كنيد تا عمق فاجعه رفتن نسلی كه شفيعی از شمار آنهاست، چه بر سر زبان و ادبيات ايران خواهد آمد.