از عاشقانه هائی كه مريم حيدرزاده می‌سرايد و اين روزها سی دی آن بين 16-20 ساله های ايران دست به دست می‌شود نيز " منو ببخش" را انتخاب كرده ايم. خودش می‌خواند. كمی نوك زبانی اما شعرخوانی هم استعدادی می‌خواهد كه او دارد، حتی خواندن شعر خويش. هنری كه خيلی از شعرای ايران ندارند و وقتی ديگران شعرشان را می‌خوانند بيشتر به دل می‌نشيند تا وقتی خودشان آن را می‌خوانند!

جهانی كه او در پشت چشم های هميشه بسته اش می‌بيند، حداقل در دوست داشتن و عاشقی تفاوتی با جهان آنها كه چشمشان باز مادرزادی است ندارد. گاه در باره جهان و طبيعت نيز احساسی را بيان می‌كند كه گوئی از پشت چشم های بسته خويش آنها را ديده است. فعلا بشنويد تا يك روزی، شايد بيشتر از او دانستيم و نوشتيم.