ترانه‌های دور

معصومه ضيايي

به سوی تو می‌آيم
هم چون درختی
تشنه ی نور

*
در می‌زند
ماه!
بوی تو
خانه را
روشن كرده است

*
به ديدارم بيا!
در بستری كه,
مرگ
هديه می‌آورد

*
به قناری خاموش
صدايت را می‌نوشانم!

*
بی صدای تو
تاريكم!

*

نترسانم
از عشق
درخت سوخته
سبز می‌گريد!

*
صدايم بزن!
ويرانم می‌كني
يا
سبز می‌خندم!

*

با سكوت
حرف می‌زنم!

*
ستاره و
ماه
كامل می‌شوم
در شبی
كه تويی!
*

 

تركماني
به: آنا محمد شاعر و دوست

نه اسب
نه سوار
نه آوای دو تار
دشت
بی مرد و
بی ستاره

ماهِ تنها را
زنی
بر سينه می‌فشارد!