محمود احمدی نژاد در سفر به گیلان در جمع مردم این استان مدعی شد که دستیابی به انرژی هسته ای 50 سال کشور را به پیش می برد.

همچنین در اظهارنظر دیگری عنوان نموده اند:«مسأله انرژى هسته اى به قدرى براى پيشرفت و عزت كشور مهم است كه حتى مى ارزد ما در دو برنامه پنج ساله هيچ كارى در كشور انجام ندهيم و از ظرفيت انرژى هسته اى بهره ببريم»

این اظهارات در شرایطی عنوان می گردد که ایران در بدترین موقعیت اقتصادی خود در دهه ی اخیر قرار دارد. با آنکه در نیمه ی دوم دهه ی هفتاد قیمت نفت به کمتر از ده دلار در هر بشکه نیز سقوط نمود اما در چند سال اخیر به بیش از 50 دلار در هر بشکه رسیده است.

از سوی دیگر اظهارات اینچنینی بدون پشتوانه ی مطالعاتی و دلایل علمی در اجتماع عمومی نشان از مصارف تبلیغاتی اینگونه بیانات دارد. سخنانی که در همان نگاه اول بر بطلان آن می توان صحه نهاد.
واقعیت آنست که صنعت هسته ای کشور بدون در نظر گرفتن هدف نهایی حکومت، صنعتی وارداتی و قدیمی محسوب می گردد. نیروگاه بوشهر به عنوان نماد این صنعت هنوز پس از 30 سال به بهره برداری نرسیده است.

نیروگاهی که با تکنولوژی کهنه و فرسوده ی روسها، هزینه های هنگفتی را به کشور تحمیل کرده و مشخص نیست از نظر زیست محیطی و ایمنی می تواند قابل اطمینان باشد یا خیر.

اینکه در دو برنامه ی پنج ساله در کشور هیچ کاری صورت نگیرد و تنها به توسعه هسته ای دلخوش باشیم، تنها آینده ای همچون کره ی شمالی را برای ما رقم خواهد زد.

کره ای که از تهیه ی مایحتاج اولیه مردمش عاجز است و فقر و فلاکت این کشور را در برگرفته اما به آزمایش بمب هسته ای دست میزند. گرچه در نهایت کره شمالی نیز در برابر خواست جهانی تمکین نمود و برنامه های هسته ای خود را تعطیل کرد.

شاید احمدی نژاد به این می اندیشد که با "کیک زرد" حاصل از فرآیندهای هسته ای بتوان شکم های گرسنه ها را سیر نمود و وضعیت شهروندان زیر خط فقر را بهبود بخشید.

پر واضح است که با وجود مخالف جهانی و هزینه ی سنگین فعالیت های اتمی حکومت ایران و روش و منش خصمانه ای که دولت نهم در پیش گرفته، حتی توسعه هسته ایران نیز در هاله ای از ابهام قرار دارد.

عواقبی که حمله ی احتمالی آمریکا به تاسیسات نظامی و اقتصادی ایران می تواند در پی داشته باشد بجای 50 سال پیشرفت، سالها عقب افتادگی و فلاکت را متوجه مردم و کشور ایران خواهد نمود.
پیشنهاد و در پیش گرفتن راه حلهای خردمندانه و عاقلانه که متضمن منافع واقعی مردم و ایران باشد، هیچ نسبتی با ندانستن الفبای غیرت و سیاست ندارد.

آنها که کشور را بسوی جنگی ناخواسته پیش می برند نه از درک سیاسی و شیوه ی حکومت داری باخبرند و نه برای حقوق شهروندان کمترین ارزشی قائل هستند.

گرچه احمدی نژاد معتقد است:«اگر كسى پيدا شود كه از ترس دشمن يا خودخواهى بخواهد به گونه اى با دشمنان صحبت كند كه آنان اميدوار شوند، بايد بداند كه منفورترين انسان نزد ملت ايران است».
اما واقعیت آنست که کسانی که می خواهند با تهییج احساسات و عدم ارائه ی تمامی حقایق به مردم، هزینه ی یک جنگ دیگر را به مردم تحمیل نمایند در پیشگاه تاریخ این سرزمین منفور و ذلیل خواهند بود.