|
مصاحبه دبیرکل جدید سازمان ملل با مجله "اشپیگل" آلمان- ترجمه
آزاده تهرانی
ایران، سرانجام باید تمام
درهای اتمی خود را بگشاید
درکره شمالی روندی آغاز شده که جامعه جهانی از آن حمایت می کند
و امریکا نیز مذاکرات مستقیم با آن را قبول کرده، اما در مورد
ایران وضع فرق می کند. هر کشوری برای استفاده صلح آمیز از
انرژی اتمی، بدون هیچ پیش شرطی آزاد است. یگانه پیش شرط
استفاده صلح آمیز از آن، وفاداری به تعهدات بین المللی و کنترل
تمام جزئیات تکنیکی از طرف آژانس بین المللی انرژی اتمی است.
برای ما قابل درک نیست که وقتی شورای امنیت توقف غنی سازی را
از ایران می خواهد، چرا احمدی نژاد پیش شرط توقف غنی سازی
جهانی را می دهد.
دبیرکل جدید سازمان ملل "بان کی مون" که درکنفرانس امنیت جهانی
در شهر مونیخ آلمان شرکت کرده بود، در مصاحبه مشروحی با مجله
اشپیگل پیرامون بسیاری از مسائل جهانی نظرات خود را با این
نشریه در میان گذاشت. آن بخش از مصاحبه دبیرکل سازمان ملل که
مستقیما مربوط به مسائل ایران است را ترجمه کرده ایم که می
خوانید:
- مناقشه در مورد مسئله اتمی ایران به مرحله بسیار حادی رسیده
است. سازمان ملل برای جلوگیری از حمله نظامی چه اقداماتی باید
انجام دهد؟
دبیرکل: شورای امنیت سازمان ملل در ماه دسامبر 2006 پیش شرط
های مهلت دار و تحریم هائی را اعمال کرد. این به غایت سودمند
است که رهبران ایران مفاد قطعنامه را کاملا اجرا کنند. هنوز
برای تهران فرصت باقی است که از طریق سیاسی جلوی یک مناقشه
نظامی را بگیرد. این فرصت را نباید از دست داد. اتحادیه اروپا
به رهبری آلمان نیز نقش مهمی در این زمینه بر عهده دارد. حتی
اگر گفتگو با ایران در این مرحله به بن بست برسد نیز بازهم
تلاش خواهیم کرد رهبری تهران بتواند از آن استفاده کند.
- احمدی نژاد هفته پیش به طرز غیر مترقبه ای پیشنهاد کرد که
حاضر است در مورد قطع غنی سازی اورانیوم گفتگو کند. آیا به آن
باور می کنید؟
دبیرکل: او پیش نهاد خودش را به پیش شرطی از جمله قطع غنی سازی
اورانیوم از طرف کشورهای غربی منوط کرده است. من نمیدانم هدف
او از این حرف چیست. تهران بجای پیشنهاد جدید، پیش شرط های
جدید مطرح می کند.
- شما 8 هفته است که در سمت خود مشغول کار شده اید. دراین مدت
در مورد مسئله اتمی کره شمالی نظر خود را صریحا اعلام کرده
اید، اما در مورد ایران محتاطانه عمل می کنید. تفاوت این دو
کشور چیست؟
دبیرکل: کره شمالی بطور جدی مذاکره را پذیرفته و قرارهای
مشترکی را با چین، ژاپن، روسیه و کره جنوی و امریکا گذاشته که
خود پیشرفتی محسوب می شود. براساس قرارها، کره موظف است که در
مدت زمانی معین همه برنامه های اتمی خود را متوقف کند. درعوض
کره کمک های اقتصادی از جمله انرژی و نفت دریافت خواهد کرد و
تضمین هایی برای امنیت و عادی شدن روابط دیپلماتیک از طرف
امریکا و ژاپن به او داده شده است. در مورد ایران مسئله طور
دیگری است و عواقب برنامه های آنها برای صلح، امنیت و ثبات در
کل منطقه بسیار خطرناک است. در مورد کره شمالی امریکا آمادگی
خود را برای مذاکره اعلام کرد. اما در مورد ایران مسئله طور
دیگری است.
- در کنفرانس امنیت مونیخ علی لاریجانی محدودیت هائی را برای
غنی سازی اورانیوم در چارچوب عدم استفاده آن برای سلاح اتمی
مطرح کرد. این مسئله نشانه سازش بود؟
دبیرکل: هر کشوری برای استفاده صلح آمیز از انرژی اتمی، بدون
هیچ پیش شرطی آزاد است. یگانه پیش شرط استفاده صلح آمیز از آن
وفاداری به تعهدات بین المللی و کنترل تمام جزئیات تکنیکی از
طرف آژانس بین المللی انرژی اتمی است. به همین جهت ایران باید
بازرسان آژانس را بپذیرد و درهای همه تاسیسات و برنامه های
اتمی خود را به روی آنها باز کند. دراینصورت است که آنها می
توانند جامعه جهانی را نسبت به صلح آمیز بودن برنامه های اتمی
خود متقاعد کنند.
- شما آشکارا کنار آمدن با کره را بسیار خوشبینانه تر از ایران
ارزیابی می کنید.
دبیرکل: من مطمئن نیستم که در مورد کره بسیار خوشبین تر هستم.
اما در کره جریان به گونه مطمئن تری پیش می رود و حالا باید
تعهدات از هر دو طرف از قوه به فعل درآیند. جامعه بین الملل
باید از این پروسه پشتیبانی کند.
|
