کنفرانس بغداد روز گذشته کار خود را شروع کرد. گرداننده واقعی کنفرانس زلمای خليل زاد سفير ويژه امريکا در عراق و نماينده جديد اين کشور در سازمان ملل متحد است. ديپلماتی افغان تبار و ايران شناس که زبانش نيز فارسي(دری) است. هنوز معلوم نيست در جلسات دربسته اين کنفرانس چه پرونده هائی را روی ميز گذاشته اند و يا خواهند گذاشت. از حق نبايد گذشت. يگانه کاربدست جمهوری اسلامی که حرف دلش را در ارتباط با کنفرانس بغداد زد، احمد جنتی در نماز جمعه تهران بود، که گفت می خواهند دست ما را در عراق کوتاه کنند. آنجا می خواهند چيزهائی بگويند که به کنفرانس و به عراق مربوط نيست.

اين سخنان با همين مضمون، می تواند پيش زمينه ای برای آماده شدن افکار مردم برای شنيدن خبرهای جديدی باشد که با اعترافات سرداران دستگير شده سپاه و معاون پناهنده شده وزارت دفاع بدست امريکائی ها افتاده است. می گويند عليرضا اصغری مثل بلبل اطلاعات از دهانش بيرون ريخته. از مناسبات نظامی و پنهان با سوريه و حزب الله لبنان تا همين مناسبات با حماس فلسطين و جيش المهدی و سپاه محمد.

اگر اين شنيده ها واقعيت باشد، آنوقت بايد کمی به عقب رفته و شناسائی و دستگيری عليرضا اصغری را ادامه اعترافات و بلبل زبانی های فرماندهان دستگير شده سپاه در اربيل عراق و سردار دبير دوم سفارت جمهوری اسلامی در عراق دانست.

امريکا برای متقاعد کردن اعضای شورای امنيت سازمان ملل به ضرورت جلوگيری از هر نوع معامله نظامی با جمهوری اسلامی و ممنوع شدن واردات سلاح از ايران نيازمند اطلاعاتی بود که با دستگيری سرداران اکنون در اختيار دارد. حتی فراتر از آن. گويا عليرضا افشاری اطلاعاتی نيز از فعاليت های پنهان اتمی نيز داشته که حالا مشترکا هم او می داند و هم امريکائی ها!

وضع چنان خراب و بحرانی است که از بيم دستگيری نماينده جمهوری اسلامی در کنفرانس بغداد، يکی از غير سرداران را که در امور نظامی و اتمی صفر کيلومتر است به بغداد فرستاده اند: عراقچی!