در برخی محافل مطبوعاتی داخل کشور از يک نظر سنجی ابتکاری سخن گفته می شود که از روی نامه ها و پيام های خوانندگان شماری از روزنامه ها تهيه شده است. برای تهيه اين نظرسنجی ابتکاری صفحات و ستون های خوانندگان به مدت 6 ماه توسط يک گروه از خبرنگاران مطالعه و بررسی شده است. درباره چند نتيجه گيری از اين نظرسنجی، از جمله درباره موقعيت سردار قاليباف در مقايسه با احمدی نژاد و زمينه رياست جمهوری احتمالی وی آمده است:

درباره قاليباف: مردم نظر ويژه ای نسبت به او پيدا نکرده اند. حد و اندازه اش همين شهرداری تهران است، مگر شرايطی متفاوت با امروز در کشور پيدا شود. شخصيتی کاريزما و پرطرفدار ندارد.

هاشمی رفسنجاني: مردم در ماه های اخير حساب ديگری روی او باز کرده اند. اين جمله در ميان بسياری از پيام ها استخراج شده است " مگر هاشمی بتوان کاری بکند و مملکت را نجات دهد." اما در ميان همين پيام ها و متاثر از پخش اخبار و شايعاتی که سمت گيری مقابله با هاشمی را دارد، کاملا مشهود است که نظر مردم با توجه به سوابق هاشمی بسيار سريع نيز نسبت به او عوض می شود. نا باوری نسبت به او همچنان درجامعه گسترده است.

فرماندهان سپاه: درباره حضور پر رنگ شده فرماندهان سپاه در امور سياسی و اقتصادی در ميان پيام ها اينگونه نتيجه گيری شده است " بالاخره با روحانيون سر شاخ خواهند شد. يک ملُک دو حاکم نمی تواند داشته باشد. يا روحانيون يا فرماندهان سپاه"

خروج از کشور: گرايش به انتقال سرمايه ها به دوبی و استقرار در اين شيخ نشين، با توجه به خطر جنگ در منطقه کم شده است و فعلا "قبرس" و "افريقای جنوبی" در بورس است. اقدام بانک های انگليسی برای کاهش مناسبات با سرمايه داران ايرانی در دوبی به مسئله دامن زده است. حتی فعال شدن برخی بانک های کمتر معروف اروپائی و متعلق به کشورهای درجه دوم اروپا در ايران و دوبی نيز نتوانسته روی اين تغيير مسير تاثير بگذارد.

اختلافات درحاکميت: مردم می دانند که از پائين تا بالا، همه در حاکميت با هم اختلاف دارند و حتی حاضرند ريشه هم را بکنند. در مورد رهبر و هاشمی، پيام های مردم می گويد که رهبر از حملات احمدی نژاد به هاشمی حمايت می کند و هر دو موافق خلاص شدن از دست هاشمی و گروهش هستند. هاشمی هنوز صاحب قدرت است اما هم رهبر و هم احمدی نژاد می دانند که با توجه به سوابق وی، می توان مردم را براحتی عليه او بسيج کرد.

روحيه و گرايش مردم: در سطوح و طبقات مختلف خشمی آشکار جمع شده است و مردم می خواهند هر طور شده آن را خالی کنند. اين خشم کوراست و می تواند با هر موجی همراه شود. اين حالت را می توان از محتوای همه پيام ها تشخيص داد. حتی گلايه ها و شنيده های مردم در تاکسی ها، اتوبوس؛ مترو، خيابان و هر مکان ديگری که مردم دهان به دهان هم می دهند. دراين موج کمتر عقلانيت و بيشتر خشم و نفرت نهفته است.