دفتر رياست جمهوری، يک اداره وابسته به خود تاسيس کرده تا نتيجه سفرهای احمدی نژاد به استان های کشور را بررسی کند. اين که اين دفتر چه می کند و يا نمی کند و سفرهای احمدی نژاد چه نتايجی تاکنون داشته و يا نداشته، موضوع اصلی نيست. موضوع اصلی اينست که همين دفتر اعلام کرده که درجريان سفرهای احمدی نژاد به استان های کشور؛ آن شمار نامه ای که از دست مردم گرفته شد و مردم توانسته اند بدست ملتزمان رکاب رئيس جمهور برسانند نزديک به 5ر5 ميليون است. رقم دقيق را اين مرکز 5 ميليون و چهار صد هزار نامه در 25 سفر استانی رئيس‌جمهور اعلام کرده است.

رئيس اين دفتر گفته که نامه ها برای رسيدگی روی ميز است، که البته دروغ می گويد زيرا 5ر5 ميليون نامه روی هيچ ميزی جای نمی گيرد و رسيدگی به آنها نيز به يک دستگاه عريض و طويل مجهز به سيستم رايانه ای نيازمند است.

اين دروغ هم مورد بحث برای تکذيب و تائيد نيست. بحث اصلی اينجاست: اگر کشور غرق در نارضائی، بيکاری، فقر، بی مسکنی، نابرابری، بی عدالتی، تبعيض، پارتی بازی، رشوه خواری و همه ديگر نشانه های يک بحران ساختاری نبود، 5ر5 ميليون نامه که همه آنها شکايت و درخواستی است در چارچوب دور زدن همين مشکلات در جريان 25 سفر رئيس جمهور جمع می شد؟

هرکس بگويد "نه" به آن می ماند که روز روشن "خورشيد" را انکار کند!