نماينده
ولی فقيه در سپاه پاسداران
در يک سخنرانی سياسی، يک قدم جلو آمده و دو قدم به عقب برداشته
و گفت:
انقلاب اسلامی تاكيد كرد كه نبايد در روابط ديپلماتيك خود
هزينهای بپردازيم كه با فايده آن منطبق نيست.
"استراتژی
دولت نهم در سياست خارجی برخلاف سياست دولتهای گذشته كه در
موضع
تدافعی
بوده و
انفعالی
برخورد میكرديم، تهاجمی است."
نماينده ولی فقيه که "علی سعيدی" نام دارد و اخيرا به اين سمت
منصوب شده، در ادامه اين حمله به گذشته، بعنوان استراتژی
تهاجمی گفت:
"میتوانيم
برخلاف هميشه كه بدهكار بوديم، طلبكار شويم،
اما بايد توجه كنيم
كه از پرداخت
هزينههای بيهوده
پرهيز كنيم و ديپلماسیای را اتخاذ كنيم
كه برای حداقل منافع، حداكثر هزينهها را پرداخت نكنيم."
اين که ولی فقيه از اين سخنان گهربار چه برداشتی دارد به خود
ايشان مربوط است، اما از اين کلمات سياه روی کاغذ سفيد اينگونه
برداشت می شود که حجت الاسلام سعيدی، يا خودش نمی داند چه
ميگويد و يا ملت ايران را کودن تصور کرده است. شايد بهتر باشد
آقايان فرمانده سپاه و يا خود ولی فقيه از ايشان سئوال کند:
آقا! کجای اين استراتژی که جنابعالی تببين فرموده ايد نامش
تهاجم است؟
لفاظی بالای منبر ختم اين و آن، با بيان استراتژی و آن هم از
سوی کسی که کلامش می تواند به قيمت تماميت ارضی يک کشور تمام
شود تفاوت دارد.
بخوانيد بقيه اين استراتژی را از زبان نماينده ولی فقيه در
سپاه:
"در
عرصه
ديپلماسی
درگيریهای
نظامی
به حداقل رسيده و ديپلماسی اين دوران غير از برخورد مستقيم است.
رابطه
ايران با آمريكا نيز بر همين اساس تدوين میشود. امروز آمريكا
بيشتر
نيازمند
جلب نظر
ايران است زيرا نئومحافظهكاران آمريكا امروز بيش از هر
زمانی مورد انتقاد محافل داخلی و خارجی قرار گرفتهاند.
آمريكايیها سعی دارند با حساس كردن نقش ايران در منطقه،
كشورهای منطقه
را تحريك و عليه ما متحد كنند، هر چند ايران بارها اعلام كرده
حاضر است در
يك شرايط مساوی به
كمك غرب
بيايد و امنيت عراق را نيز تامين كند چراكه
برخلاف آمريكا، ما خواهان امنيت در عراق هستيم و از جهات
مختلفی خواست ما
امنيت در منطقه است.
سعيدی يادآور شد: متاسفانه نوعی نخوت و غرور در
نگاه نئومحافظهكاران آمريكايی وجود دارد كه به آنها اجازه
نمیدهد عليه
شعارهايی عمل كنند كه بارها در مورد ايران سر دادهاند ولی
امروز شاهديم
كه آنها پذيرفتهاند ايران مقتدر و مستقل میتواند به آنان
كمك كند تا
بخشی از مشكلاتشان برطرف شود."
واقعا می توان سرنوشت کشور را بدست مقاماتی در اين حد از
مسئوليت و با اين حد از دانش و بينش سياسی داد؟
- درگيری های نظامی درجهان به حداقل رسيده؟
- ديپلماسی يعنی درگيری نظامی؟
- مشکل و خطر امريکا همين نخوت نئومحافظه کاران است؟
- امريکا پذيرفته که ايران مقتدر و مستقل ياور آنست؟
برای اين دسته گل های محمدی به توصيه چه کسانی حکم انتصاب صادر
شده است؟ |