سربازان امام زمان که فعلا تحت فرمان محسنی اژه ای قرار گرفته اند، در يک سرقت امنيتی، دفتر و دستک و کامپيوتر و وسائل صوتی موسسه "باران" را که خاتمی بنيانگذاری کرده با خود بردند. سارقين امنيتی، نيمه شب وارد ساختمان اين موسسه در خيابان زاگرس واقع در ميدان آرژانتين شده و هرچه سند و کامپيوتر و وسيله صوتی در آنجا بود جمع کرده و بردند خدمت آقا.

اين سرقت بدون کسب اجازه از بيت رهبری ناممکن بود، همانگونه که کارگذاشتن شنود در خانه احمد خمينی و جمع آوری مدرک برای گرفتن فتوای قتل او، بدون همآهنگی با بيت رهبری ممکن نبود.

بنابراين، بايد اين سرقت حکومتی را پيش از هر انگيزه ای، ناشی از اختلاف نظرات خاتمی با سياست های حاکم از يکسو و همان بحث های دوران اخير جهت يافتن جانشينی برای علی خامنه ای جستجو کرد.

اگر موقعيت خاتمی به مرز ايجاد خطر برای گردانندگان دستگاه رهبری 17 سال گذشته نزديک نشده بود و او در کانون کشاکش های پشت صحنه برای تغيير سياست های کلی نظام- از جمله سياست اتمی و فضای سياسی کشور- قرار نگرفته بود، نيازی به اين سرقت و پرونده سازی نبود.

يک سناتور امريکائی که از جمله مستمعين سخنرانی علی لاريجانی در کنفرانس امنيت جهانی در مونيخ بوده، در پايان اين سخنرانی به لاريجانی گفته است: "حرف های شما شنيدنی است، اما مشکل ما(امريکا) با شما اينجاست که در ايران معلوم نيست کی به کی است؟ روی حرف و وعده کسی نمی شود درايران حساب کرد."

برای تائيد اين ادعای سناتور امريکائی دليلی فوری تر از سرقت امنيتی دفتر رئيس جمهور سابق پيدا می شود؟

اين سرقت امنيتی در سالروز انقلاب بهمن 57، يعنی 22 بهمن و چند روزی پس از رايزنی های هاشمی رفسنجانی در قم مبنی بر ضرورت در نظر گرفتن يک رهبر جانشين و يا افراد واجد شرايط رهبری. نکته ای که او در سخنرانی خويش نيز بدان اشاره کرد.