|
هفته پایان مهلت قطعنامه
توهم مذاکره و سازش اتمی
تحلیل های خوش بینانه رهبر در پایان تور اتمی- سیاسی ولایتی و
لاریجانی بزودی نقش برآب خواهد شد. بجای امید به تغییرات در
کاخ سفید و سنای امریکا باید طرحی برای تغییرات در سیاست ها و
کاربدستان حکومتی داشت.
شمارش معکوس برای پایان مهلت شورای امنیت برای اجرای قطعنامه
این شورا از سوی ایران آغاز شده و این هفته به پایان می رسد.
این درحالی است که هنوز دورنمائی واقعی و قابل اطمینان برای
یافتن راه حلی که بتوان متکی به آن جلوی قطعنامه سوم تحریم و
حتی اقدام نظامی علیه ایران را گرفت مشخص نیست.
تور اتمی که با سفر ولایتی و پیام رهبر برای رئیس جمهور روسیه
آغاز شده بود با حضور علی لاریجانی در کنفرانس مونیخ، مذاکرات
پنهان با رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا و سپس دیدار از
عربستان سعوئی ادامه یافت و اکنون همه شنیده را از هر سو به
ایران و نزد رهبر برده اند تا تکلیف روشن شود.
دراین میان انواع بحث ها پیرامون طرح سوئیس و یا پیشنهاد
البرادعی و یا سولانا رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا مطرح می
شود که اگر از لفاظی های و مغلطه های کاربدستان حاکمیت جدا
کنیم این می شود:
" جمهوری اسلامی حاضر است تن به قبول 4 درصد غنی سازی کنترل
شده بدهد و در روز آغاز مذاکرات غنی سازی در نطنز نیز متوقف
شود تا این 4 در صد بصورت رسمی در پایان مذاکرات اعلام شده و
بحران خاتمه یابد."
صرفنظر از این که چنین راه حلی که تاکنون بارها از سوی امریکا
و حتی اروپائی ها رد شد و اجرای کامل قطعنامه از ایران خواسته
شده است به نتیجه برسد و یا نرسد، نکته اصلی آنست که در موقعیت
دشواری که ایران را در آن قرار داده اند امریکا تن به قبول این
نوع راه حل ها می دهد؟
همه شواهد نشان میدهد که به دلائل زیر چنین نخواهد شد:
1-
تحریم اقتصادی ایران بتدریج می رود تا به فروپاشی درونی
بیانجامد و در نتیجه ادامه و تشدید آن برای امریکا مطلوب تر
است.
2-
امریکا و صنایع نفتی- نظامی این کشور در صورت چنین مصالحه ای
چه چیز بدست می آورد؟ در واقع هیچ! بنابراین به چه دلیل به
چنین مصالحه ای تن در بدهند؟ بویژه اکنون که پتک وتو در شورای
امنیت را بالای سر ایران گرفته اند.
3-
ماشین جنگی امریکا برای میهمانی به منطقه نیآمده و در عراق نیز
بیهوده مستقر نشده است. هر نوع سیاست ماجراجویانه ایران و
اظهارنظرها و بیانات جنگجویانه مقامات ایران تقویت موقعیت
نظامی- سیاسی او در منطقه و عراق است و از دل این نا بخردی
رهبران جمهوری اسلامی برای نخستین بار جبهه ای از اعراب و
اسرائیل باضافه ترکیه و حتی پاکستان تشکیل شده است. به چه دلیل
باید حرکت ماشین در این مسیر را متوقف کنند؟
بنابراین، آن ساده انگاری رهبر جمهوری اسلامی که تصور کرده با
تظاهرات از نفس افتاده 22 بهمن کاخ سفید جا زده و به رغم
محاسباتی که روی اختلاف جمهوریخواهان و دمکرات ها در مجلس سنا
و نمایندگان امریکا کرده، سیاست استراتژیک امریکا بی اعتنا به
این ارزیابی ها ادامه خواهد یافت. یگانه راه حل نه امید به
تغییرات در امریکا، بلکه ایجاد تغییرات در داخل ایران است.
یعنی پایان بخشیدن به سیاست های نظامی و جاه طلبی هائی که
فرمانده سپاه پاسداران در دوران اخیر بارها بر زبان آورده است:
رهبر جهان اسلام و حتی جهان سوم!
از قول محمدرضا باهنر حاصل آن تور اتمی- سیاسی را که در بالا
گفتیم بخوانید:
ایران در مورد تعلیق همراه با سایر مسایل، آمادگی مذاکره را
دارد
. بدین معنا که ابتدا مذاکرات آغاز گردد و سپس اگر نتیجه‌ای
حاصل شد تعلیق را، آن هم
به شرط زمان محدود می‌پذیریم.
|
