مصاحبه نخست وزير انگلستان با "العربيه"
تلاش نخست وزير انگلستان برای
تشکيل جبهه اعراب و اسرائيل عليه ايران

نخست وزير انگلستان "بلر" که پس از بازگشت از سفر اخير به امريکا، وسيع ترين سفر سياسی خود را در خاورميانه انجام داده و آشکارا کشورهای منطقه را تشويق به تشکيل جبهه ای عربی عليه ايران می کند، با شبکه تلويزيونی العربيه مصاحبه ای انجام داده که در آن نقطه نظرات مهمی طرح شده است. يکی از کانون های اصلی مصاحبه وی مسائل فلسطين و حمايت از طرح رئيس جمهوری کشور مستقل فلسطين برای برگزاری يک انتخابات آزاد است.

محمود عباس برای خاتمه بخشيدن به مخاصمه ميان سازمان های فلسطينی و حماس طرح انتخابات زودهنگام را عنوان کرده است. حماس که دولت را در فلسطين در اختياردارد و رهبران جمهوری اسلامی که از تهران برای او تعيين تکليف می کنند، با انتخابات زودهنگام مخالفت کرده است. همين مخالفت نشان دهنده سقوط پايگاه حماس در فلسطين و يقين آنها به باخت در هر انتخاباتی است که اکنون برگزار شود. درحاليکه اکنون ميتوانند بعنوان دولتی که منتخب مردم فلسطين است سخن بگويند!

موقعيت تضعيف شده حماس در فلسطين روی ديگر سکه لبنان است. دراين کشور نيز حزب الله بدليل دخالت هائی که رهبران جمهوری اسلامی و فرماندهان سپاه در امور آنها کرده اند، عملا از يک حزب ملی تبديل به حزبی وابسته به جمهوری اسلامی شناخته شده و پايگاهش رو به افول است. همچنان که حزب الله می توانست در کنار ديگر نيروهای ملی در لبنان نقش آفرين باشد، حماس نيز می توانست در کنار ديگر نيروهای فلسطينی همين نقش را ايفاء کند، اما دست های پنهان اخوان المسلمين و حاکميت يکدست درايران مانع چنين نقشی شد.

مصاحبه تونی بلر شايد با اين مقدمه خواندنی تر باشد. اومدعی شد که

«طی هفته‌های آينده در انتظار تغييرات ريشه‌يی و راه كارهای معين و مشخص در ارتباط با بحران‌های خاورميانه است. برای آنكه شاهد بسياری از اين تغييرات ريشه‌يی باشيم، جامعه‌ی جهانی بايد از محمود عباس (ابومازن) رييس تشكيلات خودگردان حمايت كند تا او بتواند با استناد به اين حمايت و تاييد جهانی سختی‌ها و مشكلات مردم فلسطين را پايان دهد. »

تونی بلر بصورت غير مستقيم از تلاش هائی سخن گفت که هدف آن برقراری نوعی مصالحه بين اسرائيل و فلسطين و اعراب و سپس تشکيل جبهه ای مشترک ميان همه آنها در برابر ايران است. او دراين مصاحبه گفت:

«به اعتقاد من از سرگيری گفت‌وگوهای فلسطينيان و اسراييلی‌ها در وضعيت كنونی امری بسيار مهم و ضروری است و بايد برای سرعت بخشيدن به تحقق اين امر به فكر راه‌كارهای مناسب باشيم. در حقيقت دليل اصلی سفر مجدد من به منطقه همين امر است چون معتقدم تاسيس دو كشور مستقل فلسطينی و اسراييلی در كنار هم تنها راه‌حل موجود برای پايان دادن به سختی‌ها و بحران‌های فلسطينی‌ها است. تشكيلات خودگردان بايد به توانمندی‌های اقتصادی، امنيتی و سياسی لازم برسد تا بتواند خواسته‌های ملت فلسطين در تشكيل كشور مستقل فلسطين را برآورده كند. من در ديدار با ايهود المرت، نخست وزير اسراييل و ابومازن، رييس تشكيلات خودگردان به اين نقطه‌ی مشترك رسيده‌ام كه هر دو طرف اراده‌ای بسيار قوی‌ای برای بهبود اوضاع موجود در مناطق اسراييلی و فلسطينی دارند و اين خود می‌تواند عامل بسيار مهمی در ازسرگيری روند سياسی موجود در مسير درست خود باشد.

نه من و نه جامعه جهانی نمی‌توانيم از دولت حماس حمايت كنند و يا آن را تاييد كنند زيرا اين حكومت به حق اسراييل و مشروعيت اسراييل اعتراف نمی‌كند و آماده‌ی كنار گذاشتن سياست‌های خشونت آميز خود نمی‌باشد. ضمنا ما هرگز به سوريه اجازه نخواهيم داد كه درباره‌ی آينده خاورميانه تصميم‌گيری كند.

همكاری با سوريه نيز مشروط به آن است كه اين كشور از دخالت‌ها برای براندازی حكومت دموكراتيك لبنان دست بردارد و به فلسطينی‌ها در روند برقراری صلح كمك كند و برای بهبود وضع عراق تلاش‌های لازم را انجام دهد.

به نظر من آنچه كه ضروری است آن است كه ببينيم آيا دو طرف يعنی اسراييل و سوريه آمادگی حضور بر سر ميز مذاكرات را دارند و در صدد برقراری روابط بهتری برای حل بحران‌های خود می‌باشند يا خير. زيرا موضوع تمايل و خواست سوريه يا اسراييل برای ازسرگيری روابط در طول تاريخ وجود داشته است.

به هر حال اگر دولت سوريه آمادگی آن را دارد كه نقش سازنده‌تری را در حل بحران‌های منطقه از جمله فلسطين داشته باشد می‌تواند اين نقش را به خوبی ايفا كند اما ما نيازمند آنيم كه اين آمادگی را از جانب دمشق به صورت رسمی ببينيم نه در پشت پرده.

در لبنان يك حكومت منتخب دموكراتيك موجود است كه تلاش می‌كند زمام امور را در دست بگيرد و ما بايد به اين دولت فرصت دهيم اما در فلسطين ما با در بسته مواجه هستيم. ابومازن خواهان برقراری روابط و گفت‌وگو با اسراييل و با هدف تشكيل كشور مستقل فلسطين است اما دولت حماس با اين امر مخالفت می‌كند. می‌بينيم كه مسئله انتخابات زودهنگام در لبنان با فلسطين متفاوت است.»

بلر درباره ايران نيز گفت:

«خطر استراتژيك ايران از عدم همكاری اين كشور ناشی می‌شود و آنچه را كه ايران انجام می‌دهد منجر به ريختن خون‌ها در عراق و مانع تراشی بر سر راه حكومت دموكراتيك لبنان می‌شود، هم چنين ايرانی‌ها در زمينه وضعيت موجود در فلسطين كمكی ارايه نمی‌دهند.

ما از ايران يا غير از اين كشور نمی‌خواهيم كه موافقت خود را با سياست‌های آمريكا و انگليس اعلام كنند بلكه از اين كشورها خواهان آن هستيم كه با قطعنامه‌های صادره از سوی شورای امنيت سازمان ملل همكاری كنند و اين گونه قطعنامه‌ها را تاييد كنند. »