پرونده هستهای ايران با صدور قطعنامه به
پايان نمیرسد، چرا که کشورهای اروپايی و آمريکا خواستهای 3
گانهای دارند که برای رسيدن به اهداف خود بر ايران فشار
خواهند آورد.
آنان خواهان تعليق غنیسازی، ادامه روند بازرسی نمايندگان
آژانس و اعلام توقف پروژه آب سنگين اراک هستند و قطعا تا زمان
تحقق اين خواستهها، فشارها ادامه پيدا میکند. البته غرب برای
رسيدن به مراحل بعدی راه همواری ندارد و برای رسيدن به توافق
برای صدور اين قطعنامه هم مشکلات بسياری را متحمل شدند. ايران
بايد تکليف خود را با مجموعه جامعه بينالمللی مشخص کند و
مسئولين بايد استراتژی بلندمدتی را تعيين کنند تا ضامن امنيت
ملی باشد. راهحل اصولیای که ما تأکيد داريم، ادامه همان
سياست «تعامل با جامعه بينالملل» است که در زمان دولت سيد
محمد خاتمی نيز پيگيری می شد.
ما به مرحله خطيری رسيدهايم و توصيههای برخی افراد برای
درگيری با جامعه ملل موجب تسريع روند برخوردها با ايران خواهد
شد. عملکرد احساسی و برنامههای شعاری، قطعا روند برخورد با
ايران را تسريع میکند و نبايد فکر کرد که آنان با اين گونه
شعارها کوتاه میآيند.(آفتاب)
|