درماه اکتبر براساس شرايط سياسی نزديک به انتخابات ماه نوامبر من پيش بينی کردم که بوش – ديک چينی، در صورت دست يافتن به يک کنگره يکدست طرح حمله به ايران را اجرا خواهند کرد. گزارش که می خوانيد بر مبنای خبری است که از طريق بعضی از فرماندهان نيروی دريايی در ناوگان ايزنهاور بدست آورده ام. فرماندهانی که از طرح حمله به ايران عصبانی اند.

شخصا خوشحالم که حمله در هفته های پيش از انتخابات ماه نومبر در  امريکا اتفاق نيفتاد، اما  متاسفم که براساس اطلاعات منابع خبری ام، به نظرميرسد من درمورد قطعی بودن حمله به ايران اشتباه نکرده ام؛ تنها، زمان آن را نتوانسته ام درست پيش بينی کنم.

نتايج ناخوشايند انتخابات برای بوش و ديک چينی، برخلاف تصورات حمله به ايران بيش ازگذشته دردستور کار آنها قرار داده است. ژنرال های منتقد اين حمله در پنتاگون همچنان  نگران عواقب وخيم و تاريخی اين حمله اند. درهمين  ارتباط نيز گروه مطالعات عراق به سرپرستی "جيمزبکر" وزير خارجی بوش پدر به ميدان آمدند و از مذاکره با ايران دفاع کردند، اما در فاصله کوتاهی تلاش های وی توسط بوش و ديک چينی خنثی شد. آنچه بار ديگر بر سياست خارجی کاخ سفيد غلبه يافته حمله به ايران است که گام های آن سرعت نيز گرفته است.

ناو آيزنهاور که تاکنون در دريای عرب بود و دارای 800 موشک کروز است و مجهز به باند هوايی برای بمب افکن های امريکايی است در خليج فارس است. دومين ناوگان  "يواس اس استنيز" به سمت خليج فارس در حرکت است. 3 ناوگان نظامی امريکا آماده اشغال ساحل ايران در خليج فارس اند.

نيويورک تاميز در20 دسامبر و با استفاده از منابع خود در پنتاگون درست نوشت که امريکا و انگلستان هردو نيروهای دريای بيشتری را برای حمله به ايران به خليج فارس فرستاده اند. حمله نظامی به ايران بدنبال تحريم اين کشور، با فشار کاخ سفيد شروع خواهد شد.

حمله ای که تنها برای بوش و چينی قابل توجيه است، کسانی که نه به امريکا بلکه به موقعيت تاريخی خود می انديشند. آنها نمی خواهند با شکست در عراق و در پائين ترين سطح موقعيت تاريخی- سياسی صحنه را ترک کنند. آن ها می خواهند بنام فاتحان امپراطوری امريکا در تاريخ ثبت شوند.

قطعا بمب افکن های ارتش امريکا( بی . 52 ، بی .1 و بی .2 ) قادرند تمامی مراکز هسته ای ، ساختارهای اصلی کشور، پايگاه نظامی ايران را از بين ببرند. اما برای اشغال خاک ايران تنها روی تصرف تنگه هرمز متمرکز شده اند.

با اين حمله نه مردم ايران عليه حکومت اين کشور شورش خواهند کرد و نه حاکميت روحانيون سقوط خواهد کرد. اين حمله تنها باعث نابودی اميدهای اصلاح طلبان خواهد شد که انتخبات هفته گذشته اين کشور نشان داد مردم به آنها روی آورده اند.

اين پيش بينی دشوار نيست که مردم ايران که هزاران سال دراين سرزمين زيسته اند در مقابل حمله خارجی به دفاع از سرزمين خود برخواهند خاست.

توانانی نظامی ايران قابل مقايسه با توان نظامی امريکا نيست، ولی جنگجويان اين کشور تا پای جان خواهند جنگيد.

نيروهای شيعه عراقی و سپاه بدر عراق می توانند به نيروهای امريکا که درعراق مستقرند حمله کنند و حتی نيروهای عراق و گروه های شيعه کشورهای ديگری عربی منطقه مثل عربستان سعودی نيز می توانند به پايگاه های اقتصادی و نظامی امريکا در اين کشورها حمله کنند.

حمله به ايران می تواند قيمت نفت را به بشکه ای 200 دلار برساند. خطوط لوله های نفت که به پالايشگاه ها می رود نيز می تواند طعمه حمله شود.

مردم امريکا بايد با سناتورها و نمايندگان خود تماس بگيرند و از آنان بخواهند که در برابر حمله به ايران بايستند.

در تقويم خود تاريخ 27 ژانويه را برای تظاهر بزرگ عليه جنگ و استيضاح کاخ سفيد در واشنگتن دی سی علامت بزنيد. تنها مردم امريکا هستند که می توانند جلوی اين ديوانگی را بگيرند.