اقلیت و اکثریت، با دو سیاست

در حزب دمکرات کردستان ایران

چند تن از اعضای دفتر سياسي و کميته مرکزی حزب دمکرات کردستان ایران با صدور بیانیه نسبت به ادامه سیاست حزب هشدار داده و اعلام داشتند که بزودی یک بیانیه مستقل در ارتباط با این هشدار منتشر خواهند کرد. لحن این بیانیه به گونه ایست که آن را می توان جدائی اقلیت از اکثریت و نوعی انشعاب تلقی کرد.

دراین بیانیه، درحالیکه نسبت به سلطه تشکیلاتی اکثریت و بحران تشکیلاتی اشاره شده، به مسئله اصلی، یعنی اختلاف سیاسی پرداخته نشده است. آنها اشاره به ضرورت اتخاذ سیاستی منطبق با شرایط جدید کرده اند، اما اعلام نکرده اند که این سیاست چیست و متکی به کدام شرایط است. آیا منظور شرایط منطقه است؟ شرایط جهانی است؟ شرایط و امکان استقرار در کردستان عراق؟....

با آنکه صادر کنندگان این بیانیه به گرهی ترین مسئله مورد اختلاف اشاره نکرده اند، آشکار است که چالش اساسی نمی تواند پیرامون دو سیاست "شعار کردستان مستقل" و "کردستان خودمختار اما در چارچوب ایران آزاد" نباشد. هرنوع بهانه و پیرایه ای در مقایسه با این دو شعار، فرعیان و بهانه می تواند تلقی شود.

صادر کنندگان بیانیه نسبت به انتشار سندی غیرعلنی توسط اکثریت رهبری انتقاد دارند که اقلیت مدتی پیش و بعنوان راه حلی برای حفظ وحدت حزب و بیرون رفتن از مشکلات در اختیار آنها قرار داده بود. اما دراین عرصه نیز مشخص نساخته اند که این راه حل پیشنهادی چه بوده است؟

بخش های دیگری این بیانیه مربوط به خانواده های پیشمرگه های کردستان است.

فعالیت های سیاسی حزب دمکرات کردستان ایران در کردستان عراق، با استقرار هزاران خانواده کرد ایرانی که بصورت مهاجر سیاسی و مهاجر اقتصادی و ملی در کردستان عراق مستقر شده اند، عملا تحت تاثیر سازمان دادن زندگی و معیشت این مهاجرین قرار گرفته است و نکته پایانی بیانیه مورد بحث ظاهرا اشاره به همین امر دارد.