مصطفی تاجزاده،
طبق يک برنامه از قبل اعلام شده قرار بود در يک مناظره با يک
از طرفداران دولت در ايثارگران و آبادگران که حالا شاخه شاخه
شده و انواع اسامی را برای خود انتخاب کرده اند شرکت کند. اين
طرفدار ايثارگر "لطفی» نام دارد و از شاخه "رايحه خوش خدمت"
برای انتخابات شوراها و در دايره دولت احمدی نژاد بود، که سر
قرار حاضر نشد و به همين دليل مناظره تاج زاده با لطفی تبديل
شد به جلسه پرسش و پاسخ تاج زاده با کسانی که آمده بودند تا
شاهد مناظره باشند.
تاج زاده که زمان تشکيل شورای اول شهر تهران معاون سياسی وزارت
کشور بود، دراين مناظره يک طرفه(!) گفت:
اولين معضل ما در آن زمان، محاكمه كرباسچی بود كه طبيعتاً
وزارت كشور را نيز درگير خود كرده بود. پس از تشكيل دولت
اصلاحات، انتخابات مجلس خبرگان رهبری بايد در سال 1377 برگزار
میشد، قبل از انتخابات خبرگان استيضاح عبدالله نوری پيش
آمد و وی به ناچار وزارت كشور را ترك كرد،
كه سپس موسوی لاری با رأی اعتماد مجلس، وزير كشور شد. ما چهار
ماه پس از برگزاری انتخابات خبرگان بلافاصله اعلام كرديم كه
قصد داريم انتخابات شوراها را برگزار كنيم كه اين مساله با
توجه به شرايط كشور بیسابقه بود.
در آن زمان فشارهای زيادی به ما وارد میشد كه ما جلوی
برگزاری انتخابات شوراها را بگيريم، بخشی از اين فشارها از سوی
علی لاريجانی بود. وی پس از اينكه از رايزنیهای خود با بنده
و موسوی لاری نااميد شد، موضوع را با خاتمی مطرح كرد كه از
آنجا هم نتيجهای نگرفت و در نهايت ناچار به پخش اطلاعيه ستاد
انتخابات كشور در مورد برگزاری انتخابات شوراها از رسانه ملی
شد. در آن زمان عبدالله نوری كه به نوعی رييس شورا بود، زندانی
شد، سعيد حجاريان كه نايب رييس بود، ترور شد و صدا و سيما هم
در تبليغ شوراها مانعتراشی میكرد.
حتی در آن زمان آقای كروبی به ما اعلام كرد كه جهرمی (معاون
سابق اجرايی شورای نگهبان
که حالا شده وزير کار)
هم نزد وی رفته و پرسيده
بود
كه چرا وزارت كشور قصد برگزاری انتخابات شوراها را دارد كه ما
نيز پاسخ داديم ما علاوه بر وظيفه قانونی كه در مورد برگزاری
اين انتخابات داريم، به دنبال تشكيل نهادهای مدنی هستيم و وجود
اين نهادها را نيز به نفع كشور میدانيم. با تشكيل شوراها در
واقع آرزويی كه از مشروطه تاكنون مطرح بود، محقق شد.
در انتخابات دور اول شوراها حدود 24 ميليون نفر شركت كردند كه
اين رقم شش ميليون نفر بيشتر از شركتكنندگان در انتخابات
خبرگان رهبری بود كه چهار ماه پيشتر از آن برگزار شده
بود. در دور اول شوراها، حدود 11 درصد منتخبين، از اهل سنت
بودند و بيش از هزار و 300 نفر از زنان نيز كه به لحاظ اجتماعی
شهروند درجه دو محسوب میشدند، در شوراها رأی آوردند.
تا امروز كه هشت سال از تشكيل اين شوراها میگذرد، بنده
نشنيدهام كه فردی بگويد تشكيل اين شوراها در مناطق مرزی به
منافع ملی و امنيت مرزها لطمه وارد كرده است. 99 درصد شوراها
بدون وجود مشكلی به كار خود ادامه دادهاند.
يكی از افتخارات وزارت كشور دولت اصلاحات را برگزاری آزادترين
انتخابات ايران در دور دوم شوراهای شهر و روستا عنوان كرد و
گفت: در انتخابات دور دوم شوراها حتی يك نفر هم به خاطر گرايشهای
سياسی مخالف دولت و حكومت ردصلاحيت نشد.
انتخابات دوره سوم شوراها
اگر ليست حاميان آقای احمدینژاد در اين انتخابات رأی آورد،
به معنای آن است كه تمام سياستهای موجود كشور بايد با شدت
بيشتری دنبال شود. در صورت عدم حضور مردم در انتخابات شوراها،
اين كانديداهای اقتدارگرايان هستند كه به شوراها راه میيابند.
ما با تعطيلی روزنامه شرق و وجود احزاب پادگانی و دخالت آنها
در روند انتخابات، دل را به دريا زديم و وارد انتخابات شديم
چون شرط اصلی در پيروزی در انتخابات را مردم میدانيم.
دراين جلسه از
احمدینژاد
خواسته شد تا
به صورت صريح و شفاف برای مردم توضيح دهند كه
350 ميليارد تومان پول دوران شهرداری وی
كجا صرف شده است، آيا برای عمران شهری هزينه شده يا صرف هزينههای
انتخاباتی شده است؟
اقتدارگرايان
در انتخابات دور دوم شوراها با سازماندهی احزاب پادگانی و تنها
با 90 هزار رأی پيروز انتخابات شد.
به همين دليل
اگر حضور مردم در انتخابات آينده گستردهتر شود، با دست
انداختن داخل صندوق هم نمیتوان پيروز انتخابات شد. |