|
بهزاد نبوی، عضو رهبری مجاهدين انقلاب و نايب رئيس مجلس ششم،
در آستانه برگزاری انتخابات خبرگان و شوراها، در مصاحبه ای که
با خبرگزاری ايلنا انجام داد نقطه نظراتی را در باره ضرورت
شرکت مردم درانتخابات و همچنين لزوم ارائه ليست از جانب اصلاح
طلبان برای مجلس خبرگان، عليرغم محدود بودن امکان تهيه ليست
کامل مطرح کرد. او گفت:
جريان حاكم بر قدرت و شورای نگهبان، بارها به صراحت از تأييد
صلاحيتها در انتخاباتهای رياستجمهوری گذشته و از تشكيل
مجلس ششم ابراز پشيمانی كرده است. جريانی كه قدرت را به طور
كامل در اختيار دارد، بعد از انتخابات دوم خرداد 76 و دوره ششم
مجلس شورای اسلامی، به اين نتيجه رسيد كه بايد روشهايی را
برای جلوگيری از تكرار اين حوادث ابداع كند، به همين دليل در
دو انتخابات مجلس هفتم و رياستجمهوری نهم تلاش
همهجانبهای را در راستای عدم تكرار تجارب گذشته انجام
داد. در انتخابات مجلس هفتم، نوع ردصلاحيتهای انجام شده با
ادوار قبل متفاوت بود، بهگونهای كه تمام مسوولان اجرايی
انتخابات از جمله رييسجمهور، وزير كشور و حتی رييس وقت مجلس
اعلام كردند كه نتيجه انتخابات از پيش تعيين شده است. قبل از
انتخابات مجلس هفتم هم ردصلاحيت صورت میگرفت و سناريو طوری
تنظيم شد كه همه كسانی كه در انتخابات پيروز میشوند به يك
جناح تعلق داشته باشند. تحصن نمايندگان مجلس ششم فقط به اين
دليل نبود كه حدود 80 نماينده و بيش از دو هزار نامزد ديگر در
اين انتخابات، ردصلاحيت شده بودند، بلكه نمايندگان احساس
میكردند شيوه انتخابات گذشته در حال احيا شدن است، به طوری
كه ليست موردنظر ابلاغ میشود و همان هم بايد از صندوقها
بيرون بيايد.
اين شيوهای بود كه در انتخابات مجلس هفتم با هدف تعيين تركيب
مجلس اعمال شد و جواب داد.
اين عضو ارشد سازمان مجاهدين انقلاب اسلامی با بيان اينكه شيوه
هدايت آرا در نهمين دوره انتخابات رياستجمهوری قابل مشاهده
بود، گفت: در اين انتخابات چون امكان ردصلاحيت نامزدها وجود
نداشت- هاشمی رفسنجانی را به خاطر رودربايستی ردصلاحيت نكردند
و دكتر معين و مهرعليزاده هم با توصيه رهبری ردصلاحيت نشدند-
لذا از روش و تكنولوژی ديگری استفاده شد و آن استفاده از ابزار
حزب پادگانی بود. اين روش در انتخابات دور دوم شوراها به صورت
محدود انجام شده بود. جريان رقيب در روز انتخابات متوجه شد كه
مردم در تهران و كلانشهرها، پای صندوقهای رأی حضور
نيافتهاند، بنابراين با استفاده از سازمان رأی و نيروهای
سازمانيافتهای كه داشتند، انتخابات را به نفع خود رقم
زدند. اين روش با نام طرح بصيرت
مطرح شد و به اين معنا بود كه هر يك از افراد حزب پادگانی بايد
10 نفر را پای صندوق رأی
ببرد، اين طرح به طور رسمی ابلاغ شده بود.
در انتخابات رياستجمهوری نهم 300 هزار ناظر بر صندوقهای
رأی سلطه كامل داشتند و حتی در برخی مناطق، ناظران و بازرسان
وزارت كشور را از حوزههای اخذ رأی بيرون كرده بودند و در
پارهای موارد حتی آنان را دستگير كردند.
جريان حاكم در انتخابات پيش رو از هر دو تجربه انتخابات مجلس
هفتم و رياستجمهوری نهم می خواهد استفاده میكند.
در انتخابات شوراها با اينكه ماهيت متفاوتی از خبرگان دارد و
نظارت بر آن با مجلس شورای اسلامی است، اما تا جايی كه
میتوانستند نامزدها را ردصلاحيت كردند. بنابراين تجربه نشان
میدهد كه از تمام ابزارها در انتخابات پيش رو استفاده خواهد
شد تا نتايجی در انتخابات به دست آيد كه با نظرسنجیهای فعلی
مغاير باشد. يكی بودن ناظران و مجريان انتخابات هم در نتيجه
انتخابات موثر خواهد بود.
میدانم عدهای میگويند چه اهميتی دارد كه اصلاحطلبان
برنده شوند. از خبرگان كه كاری برنمیآيد و شوراها هم اهميتی
ندارد. مگر وقتی مجلس و دولت دست اصلاحطلبان بود، چه كار
كردند كه الان بكنند، اما بنده معتقدم مردم به طور حتم بايد
پای صندوقهای رأی حضور يابند، چون انتخابات مهمترين رويداد
كشور است. اگر مجلس خبرگان نيرومندی در كشور انتخاب شود،
میتوان شعار اصلی اصلاحات، يعنی محدود و پاسخگو كردن قدرت را
به نتيجه رساند. منشأ قدرت در كشور ما نهادهای خاص است. مجلس
خبرگان طبق قانون، اجازه نظارت و حتی عزل رهبری را دارد. اين
خيلی بد است كه انتخابات خبرگان بهگونهای برگزار شود كه
نهتنها قدرت را محدود نكند، بلكه آن را نامحدودتر كند.
نمیگويم در شرايط فعلی میتوانيم خبرگانی داشته باشيم كه
قدرت را محدود و پاسخگو كند و شعار اصلاحطلبان را محقق سازد،
اما حداقل میتوانيم خبرگانی داشته باشيم كه در
جهت عكس عمل نكنند. برای اين
كار بايد با مشاركت فعالتر، مانع از اكثريت يافتن جريان
يكهسالاری در خبرگان شويم.
پيروزی اصلاحطلبان در انتخابات شوراها، جريانات يكهسالار
را بسيار نااميد و مايوس میكند و در مقابل،
مردم و
اصلاحطلبان را اميدوار
خواهد كرد، بنابراين حضور در اين انتخابات را ضروری میدانم.
معتقدم اصلاحطلبان بايد در انتخابات خبرگان حضور فعال داشته
باشند، به خصوص در تهران امكان رقابت وجود دارد و میتوان
ليست ناقصی ارايه داد كه عيبی هم ندارد.
تلاش سازمان مجاهدين انقلاب اسلامی اين است كه گروههای ديگر
اصلاحطلب را هم راضی به شركت در انتخابات كند، اما از ابتدا
محوريت را به مجمعين
دادهايم و از تصميم آنها پيروی میكنيم. تصورمان اين بود كه
مجمعين فعالتر برخورد كنند و ليستی 40 و 50 نفره آماده كنند،
اما خيلی از افراد حاضر به شركت در انتخابات نشدند، چون فكر
میكردند ردصلاحيت میشوند.
درخواستمان از مردم حضور در
انتخابات است، اگر مردم پای صندوقهای رأی هجوم آورند،
هيچكدام از تخلفات موثر نخواهد بود.
اختلافات ميان مخالفان اصلاحات
نيزحالا ريشه و مبنای سياسی پيدا كرده است. در ميان آنها دو
دسته را میتوان به طور بارز ديد؛ دسته اول جريان قدرتطلبی
كه سعی كرده حاكميت را به طور مطلق به دست آورد و دنبال
يكهسالاری است و دسته دوم،
كسانی كه با اصلاحات مخالف بودند، اما نمیخواستند نتيجه
مخالفتشان اين شود كه امروز هست، يعنی با عملكرد جريان حاكم
همسو نيستند و آن را به ضرر كشور، انقلاب و حتی اسلام
میدانند. به دليل اينكه جريان قدرتطلب نمیخواهد تقسيم
قدرت كند، اين جناح نتوانسته است به ليست واحد برسد. |
