|
اولين نشست سراسری زنان فعال كمپين يك ميليون
امضا که در راه برابری حقوق فعاليت می کنند، 5 شنبه گذشته در
زير زمين خانه يكی از فعالان اين كمپين برگزار شد.
در اين نشست كه با حضور اعضای كمپين، داوطلبان
جمع آوری امضا و فعالان اين حركت در شهرهای كرمانشاه، گرگان،
زنجان، مشهد، كرج، تبريز و همدان برگزار شد، نقاط ضعف و قوت
كمپين طی سه ماهی كه از آغاز به كار آن می گذرد مورد بررسی
قرار گرفت.
رضوان مقدم،از خواست يکصد ساله زنان ايران
برای تغيير قوانين تبعيض آميز سخن گفت.
مه لقاح ملاح، مدير انجمن زنان مبارزه با
آلودگی محيط زيست كه به مادر سازمان های غيردولتی ايران معروف
است، از فعاليت 60 ساله زنان دراين زمينه گفت و اينکه:«11 ساله
بودم كه يكی از زن های فاميل در يك مهمانی گفت ما زنها ضعيفه و
توسری خور هستيم. بعد از آن من مدام از خودم می پرسيدم كه آيا
من ضعيفه ام ؟ و هميشه سعی كردم خلاف اين را ثابت كنم.»
نوه بی بی خانم استرآبادی، به فعاليت هايی كه
از زمان مشروطه در زمينه احقاق حقوق زنان آغاز شده گفت: «
مادربزرگ من، آن موقع در كتاب معايب الرجال نوشته بود اينهايی
كه بر خلاف حقوق زن حرف می زنند، رجال نيستند، دجالند.»
خديجه مقدم، درباره اهميت تغييرات قانونی و
اينکه تغييرات قانونی در درجه اول در زندگی زنان طبقات پايين
جامعه تاثير می گذارد، چرا كه زنان طبقه متوسط با توجه به
امكاناتی كه دارند می تواند قانون را دور بزند و در زندگی شخصی
تا حدی مشكلات را حل كنند.
کشاورز از مبارزات ضد تبعيض جنسی زنان در
فرانسه وغفاری از تلاش های گرايش های مختلف فمنيستی در رابطه
با تغيير قوانين و اينکه «مبارزات عملی زنان مملو از مواردی
است كه نشان می دهد آنها فارغ از اينكه كدام كار ليبرالی است و
كدام كار غير ليبرالی، مصمصم در راهی كه درست می دانستند گام
برداشته اند و به انصاف اقداماتشان هيچ گاه منجر به عقب رفتن
جامعه و بدتر شدن وضع زنان نشده است.»
دربخش بررسی مشكلات كمپين در شهرستان ها
نمايندگانی از گرگان، زنجان، همدان و تبريز سخنرانی كردند و
فعالان كمپين در كرج، مشهد وكرمانشاه نيز در زمان پرسش و پاسخ
وضعيت كمپين در اين شهرها را با حاضران در ميان گذاشتند.
گرگانی ها با وجود استقبال همشريانشان از
كمپين ، نگرانی های نيز دارند. مثل نداشتن امكانات مالی، تمركز
فعاليت ها در يك گروه كوچك و توزيع نشدن مسئوليت ها بين بقيه ،
و متمركز شدن كمپين در تهران و ايجاد فاصله ميان شهرستان ها.
از زنجان قره داغی مشكلات مالی را يكی از
موانع مهم در زنجان اعلام كرد و اينکه با وجود اينكه كميته
شهرستان ها برای ارتباط گيری با شهرستان های استان زنجان
تشكيل شده از شهرهايی همچون ابهر نيز تقاضای برگزاری كارگاه
دريافت شده، اما به خاطر تامين نشدن هزينه ها اين کار انجام
نشده است. ارتباط ها بايد ميان فعالان كمپين در شهرهای مختلف
مستمر باشد و تجربيات منتقل شود.
الناز سردانی، از فعالين تبريزی كمپين گفت:
تبريز اولين شهری بود كه با برگزاری كارگاه آموزشی به كمپين
پيوست. در اين مدت علاوه بر جمع آوری امضا از مردم با عده ای
از نويسندگان و شاعران سرشناس تبريز نيز درباره كمپين گفت و گو
كرده ايم تا هم بيانيه را امضا كنند و هم در كنار كمپين باشند.
راه اندازی وبلاگ ويژه كمپين، چاپ دفترچه های كمپين برای
تبريزی ها و برگزاری جلسات ماهانه از ديگر اقدامات تبريزی ها
برای گسترش كمپين در شهرشان است.
البته تعداد افرادی كه به صورت جدی و مستمر
برای كمپين وقت بگذارند كم است و بيشتر كارها توسط يك عده
محدود انجام می شود، سازمان های غيردولتی تبريز يا محافظه
كارند و در زمينه حقوق زنان فعاليت نمی كنند و يا اينكه انسجام
لازم برای وارد شدن به اين حركت را ندارند، دسترسی به اينترنت
و استفاد از آن رواج نيافته و به همين دليل برقراری ارتباط و
آگاهسازی زنان كمی مشكل است.
«مهرداد حمزه» درباره وضعيت كمپين در شهر
همدان گفت:
تعداد فعالان كمپين در همدان، همكاری قشرهای
مختلف اجتماعی و به ويژه معلمان همدانی و وجود يك حقوق‌دان در
جمع كمپينی ها از نقاط قوت گروه همدان است. كمپين در مدارس
دخترانه همدان خيلی خوب پيش رفته است و زنان خانه دار هم با
روش های ابتكاری مثل برگزار كردن جلسات خانگی برای معرفی كمپين
در كنار اين حركت هستند.
با اين وجود اطلاعاتی كه درباره كمپين و
درباره مسائل حقوقی در اختيارافراد قرار می گيرد كم است. تنها
منبع اطلاع رسانی كمپين سايت اينترنتی است و در همدان به خاطر
فراگير نشدن اينترنت و پايين بودن سرعت، كمبود منابع اطلاع
رسانی به وضوح احساس می شود، كار به سرعت در همدان و شهرستان
های اطراف در حال گسترش است و اين نگرانی كه زمام كار از
دستمان خارج شود وجود دارد.
در ادامه اين نشست، اعضای كمپين به بررسی
استراتژی ها و روش های به كار برده شده در كمپين يك ميليون
امضا پرداختند. و استراتژی زنان در كشورهای منطقه، موضوع سخنان
«هما مداح» در اين بخش بود. او با طبقه بندی تلاش های زنان
برای تغيير قوانين گفت:
«در موج اول، زنان ادغام و همگاری تنگاتنگ با
ديگر جنبش ها را پيش گرفتند كه نمونه آن را می توان در مصر و
الجزاير مشاهده كرد و در موج دوم به تشكيل اتئلاف های درونی
روی آورند.
ما هم بايد چه از لحاظ استراتژی و چه از لحاظ
شكل عمل، به خوبی از تجربيات زنان منطقه استفاده کنيم. اين
كمپين نتيجه يك ائتلاف در سراسر ايران است كه ظرفيت توسعه و
اضافه شدن گروه های جددی و افكار جديد را دارد.
مريم حسين خواه نيز از اينكه هميشه در رابطه
با جنبش زنان «نخبه گرايی» بصورت يک انتقاد مطرح می شود سخن
گفت.
حسين خواه از ترويجی بودن حركت كمپين، محدود
نكردن كنشگران كمپين به اعضای سازمان های غيردولتی و فعالان
حوزه زنان، اقدام به جذب نيرو از ميان مخاطبان كمپين و پرهيز
از قيم مآبی و تعيين اولويت و روش برای كنشگران را از جمله
ويژگی های كمپين يك ميليون امضا عنوان كرد و گفت: در حقيقت اين
مطالبات كمپين يك ميليون امضا نبود كه توانست آن را به سطح
جامعه برده و فراگير كند، چون اين خواسته ها از زمان مشروطه
مطرح بوده اند. اين بار اما روش ها كمی متفاوت بود و چگونگی
بيان خواسته ها، سازمان دهی نيروها، شكل مشاركتی و افقی كار و
توجه به آموزش و جذب نيروهای جديد همه و همه معطوف به گسترش
كمپن در بين مردم است.
جلوه جواهری، نيز گفت:
کمپين از ابتدای شکل گيری خود به صورت
منعطف و با ساخت شبکه های نامتمرکز پيش رفته است. اگر کمپين
شيوه ای نامتمرکز را در کار خود پيش بگيرد، افراد و گروه ها با
انتخاب های بيشتری روبرو هستند. آنها می توانند خود گروهی را
تشکيل دهند که در آن، شيوه عمل خود را ابداع کنند و يا در صورت
تمايل به کميته های موجود بپيوندند. اين گروه ها می توانند
گروه هايی باشند که از قبل وجود داشته اند و اکنون به صورت يک
گروه ولی به صورت جدا از هسته اوليه ولی هماهنگ با ديگر گروه
ها، فعاليت کنند. در اين صورت پس از مدتی نقش هسته مرکزی
بتدريج کمرنگ شده ، قدرت و مسئوليت هايش در بين گروه ها و هسته
های بوجود آمده پخش می شود و کميپن مجموعه ای از هسته های
پراکنده و متکثر در عمل و انديشه خواهد بود.
کمپين يک طرح باز است و تنها چيزی که در آن
بين همه کنشگرانش مشترک است بيانيه است. ما می توانيم از اين
امکان در جهت رشد هر چه بيشتر خود و ديگران تلاش کنيم و
تلاشمان را به تلاشی بلند مدت پيوند زنيم.
تشكيل كميته هنری و ايجاد وبلاگ های مشترك از
جمله پيشنهاداتی بود كه در دستور كار كمپين قرار گرفت.
اين نشست در حالی برگزار شد كه بسياری از
مدعوين به دليل كمبود جا ايستاده بودند. اعضای كمپين يك ميليون
امضا در نظر داشتند با برگزاری نشست های ماهانه اين حركت
گسترده را به صورت مداوم مورد بررسی و ارزيابی قرار داده و
افراد بيشتری را با آن آشنا كنند، اما در نزديك به چهار ماهی
كه از آغاز به كار كمپين می گذرد هيچ
كدام از سالن های عمومی شهر اجازه برگزاری نشستی با
موضوع حقوق زنان را به فعالان اين حركت نداده اند. برنامه
افتتاحيه اين كمپين نيز كه قراربود در سالن اجتماعات يكی از
سازمان های غيردولتی برگزار شود از سوی نيروی انتظامی لغو شد.
از همين رو به دليل ضرورت داشتن برگزاری نشست ها عمومی برای
پيشبرد اهداف كمپين، اين نشست با حداقل امكانات و استفاده از
امكانات شخصی اعضا وحاميان كمپين برگزار شد.
|
