يورو بجای دلار
حاکميت يکدست می خواهد
به استقبال تحريم اقتصادی برود
نتيجه انتخابات از نگاه آنها که داخل کاخ سفيد
و پارلمان اروپا به انتخابات اخير نگاه می کنند:

آنان نتيجه واقعی خود را از آن گرفته اند. اين نتيجه گيری با رای سازی و صندوق سازی و ليست سازی تغيير نمی کند. حضور مردم درانتخابات اخير، نه حمايت از حاکميت و سياست های آن، بلکه برعکس، در برابر اين سياست ها و حاکميت بود و اساسا با همين انگيزه و بصورت سيل آسا در بعد از ظهر جمعيه مردم ريختند به خيابان ها و رفتند به حوزه های رای گيری. مردم سياست های حاکم و حاکميت کنونی را نفی و طرد کردند و اين همان نکته محوری اين انتخابات است که حالا امريکا و اروپا دقيق تر روی آن حساب خواهند کرد. هر اندازه روی ادامه اين سياست ها پافشاری شود و تن به خواست و اراده و رای مردم برای تغيير ترکيب حاکميت داده نشود، اين مقابله بيشتر به سود امريکا و اسرائيل تمام خواهد شد. واقعيت و نتيجه انتخابات اخير اينست!

ده روز آخر سال 2006 سپری می شود و شمارش معکوس برای تصويب قطعنامه تحريم اقتصادی ايران آغاز شده است. با آنکه اخبار مربوط به مذاکرات، فعاليت ها و کشاکش های اتمی ايران اکنون در مطبوعات و رسانه های داخلی انعکاسی ندارد، در مطبوعات مهم جهانی همچنان اخبار مربوط به تفاهم همگانی برای قبول قطعنامه تحريم اقتصادی ايران انتشار می يابد و باحتمال قريب به يقين، در اين هفته جلسه مقدماتی شورای امنيت سازمان ملل متحد برای همين منظور تشکيل خواهد شد. همراهی روسيه با طرح تحريم، در واقع آخرين سنگری بود که امريکا فتح کرد. در ايران، عليرغم آشکار شدن سقوط آشکار سياست های يکسال و نيم اخير حاکميت يکدست، هنوز اين سقوط و شکست که درانتخابات اخير آشکار شد در سياست های عمومی حاکميت بازتاب نيافته و همچنان سخن از استقبال از تحريم های اقتصادی می گويند.

از جمله دلائل شکست ليست دولت برای شوراها، همين سياست اتمی، بيم و هراسی که مانورهای نظامی و رجزخوانی های نظامی بود که فرماندهان سپاه  در دل مردم ايجاد کرده بودند.

مردم آن حسابی را نفی و طرد کردند که حاکميت بعنوان گوشت دم توپ روی آنها باز کرده بود. سرکوب هرجنبش و تحرک اعتراضی- از سرکوب کارگران شرکت واحد تا اعتراضات کارگران و دانشجويان و زنان و...-  افزايش واردات و فلج بازهم بيشتر توليد داخلی، وحشت از تغيير قانون کار و ادامه پرداخت نکردن حقوق کارگران و اخراج های دسته جمعی و...

همه و همه بخش های پنهان و آشکار آن رای قاطع "نه" است که مردم به دولت کنونی و سياست های آن گفتند. حاکميت هنوز جان سختی می کند و اين جان سختی می رود تا به تحريم اقتصادی ايران بيانجامد. تحريمی که حالا بيش از هفته پيش امريکا واروپا می دانند چه تاثيری در برآشفته تر شدن مردم ايران عليه حاکميت خواهد شد. آراء را می توان تغيير داد، صندوق سازی هم می توان کرد و برای ساکت کردن مردم هم می توان نيرو به خيابان ها آورد، اما آن ارزيابی و تحليلی که محافل جهانی از نتيجه انتخابات اخير بدست آوردند با اين تغييرات داخلی عوض نمی شود. آنها که از بيرون به درون ايران نگاه می کنند، بخوبی دريافتند که مردم در برابر سياست های حاکميت يکدست موضع گرفته اند و کافی است عواقب و عوارض اين سياست ها تاثيرات باز هم بيشتری روی مردم بگذارد تا زمينه استقبال از حرکت بيرونی بيشتر فراهم شود!

مسيری که حاکميت با اعلام "يورو" بجای "دلار" برای استقبال از تحريم اقتصادی آغاز کرده، به همان شاهراهی ختم می شود که امريکا طالب آنست! بحث نه بر سر دلار و يورو، بلکه بر سر پافشاری بر سياستی است که مردم در برابر آن قرار گرفته اند.