«روزگار از دست‌رفته» - تنها رمان منتشرنشده‌ بزرگ علوی است كه پسرش "مانی علوی” برای انتشار آن درايران، اقدام كرده است. يعنی از وزارت ارشاد تقاضای اجازه انتشار كرده است. اين كتاب عمدتا خاطرات سياسی- ادبی علوی است و از اين دو كفه ترازو، كفه سياسی آن سنگين تر. كتاب را نزديك دوماهی می شود كه برای اجازه انتشار داده اند وزارت ارشاد. شايد كمی اينور و آنورش كنند اما باحتمال زياد اجازه انتشار خواهد گرفت، چرا كه سياست جمهوری اسلامی استقبال از هر خاطره ايست كه در آن به اختلافات شخصی پرداخته شده باشد. بويژه اگر چكاچاكش به روابط درونی حزب توده بازگردد.

تاكنون آثار علوی، از جمله «چمدان» به چاپ چهارم، «ميرزا» به چاپ سوم، «سالاری‌ها» به چاپ چهارم و «روايت» به چاپ سوم رسيده است. دراين ميان، ركورد انتشار و تجديد چاپ آثار علوی همچنان با رمان سياسی "چشمهايش" است كه روايت های مختلف از آن وجود دارد و علوی نيز خودش هميشه درباره آن سكوت می كرد و می گفت هركس هر برداشتی دوست دارد می تواند از آن بكند. بسته به اطلاعات سياسی – اجتماعی خواننده دارد!

چشم هايش می تواند زندگی كمال الملك نقاش باشد، می توان زندگی سروان خسرو روزبه باشد، می تواند.... هركدام كه باشد، زيباست و از آثار ماندگار بزرگ علوی. در زمان شاه انتشار آن و حتی داشتنش نيز ممنوع بود!

از ديگر آثار علوی «موريانه»، «ورق‌پاره‌های زندان» نيز انتشار يافته است.

بزرگ علوی از گروه معروف به 53 نفر بود كه در زمان رضا شاه به جرم فعاليت های كمونيستی زندانی شدند. رهبری اين گروه با دكتر تقی ارانی بود كه در زندان طی توطئه ای حكومتی بقتل رسيد. بزرگ علوی پيش از كودتای 28 مرداد و درجريان موج دستگيری های پس از ترور ناكام شاه در سال 1327 ناچار به مهاجرت شد و پس از دورانی كه در مسكو ساكن بود راهی آلمان دمكراتيك شد و تا فروريختن ديوار دو برلين، در بخش شرقی آن زندگی می كرد. پس از وحدت دو آلمان نيز علوی در خانه ای كه در بخش شرقی برلين داشت ماند و فروپاشی اين ديوار هيچ تغييری در زندگی و افكار او نداد. در سال 57 -  پس از انقلاب- به ايران سفر كرد و جوانی خود را در جای جای ايران جستجو كرد. در اين سفر ديدار با كسانی برايش ممكن شد كه چند دهه از ديدن آن ها محروم مانده بود. در ايران نماند، سفر كرد ولی اقامت نه. بازگشت به همان آپارتمان كوچكی كه در برلين داشت و تا سال سال 1375 كه چشم بر جهان فرو بست در آن زندگی كرد. «فرهنگ جامع فارسی- آلماني» و ترجمه دقيق و فصيح «باغ آلبالو» (چخوف)، «دوازده‌ ماه» (پريشلی) و «دوشيزه اورلئان» (شيللر) از يادگارهای بزرگ علوی در ادبيات ايران است.