حضور و سفر، سخنرانی و مصاحبه اكبرگنجی از لحظه خروجش از ايران، نورافكنی شده است به روی نيمه ديگری از ايران، كه اتمی نيست، جنگ طلب نيست، مانند همه انسان های طرفدار حقوق انسانی می انديشد. اين چهره و اين نيمه كمتر شناخته شده و انسانی- فرهنگی ايران را اكبر گنجی در روزهائی به جهانيان معرفی می كند و درباره قرار داشتن آن زير فشار سنگين نيمه اتمی ايران سخن می گويد، كه مطبوعات و ديگر رسانه های خبری جهان عمدتا از چهره ماجراجو، خشن، جنگ طلب، ستايشگر مرگ و ترور سخن می گويند. خطرات ايران اتمی را منتشر می كنند و نگران حمله امريكا به ايران و بزرگترين آلودگی اتمی در منطقه ای از جهان اند كه نامش "خاورميانه" است. مجامع انديشه و هنر و مدافع حقوق بشر و حق سخن گفتن، كه در طول دوران زندان و اعتصاب غذای گنجی پيوسته از او حمايت كرده و نگران جان بودند، امروز معروف ترين و بزرگترين سالن های سخنرانی خود را دراختيار او می گذارند تا بگويد به چه می انديشد و فرهيختگان ايران چه می خواهند. گنجی از زندان و شكنجه و حاكميتی كه اكنون شايد برای جهان باندازه مردم ايران شناخته شده باشد كمتر سخن می گويد. نيازی به تكرار دانسته ها نيست. گرچه يادكرد او از قتل عام سال 1367 در زندان های ايران، آبی بود بر روی سنگ قبر نداشته ای، برای خواندن نام گورهای دسته جمعی سياسی در ايران: خاوران!

نامی كه اكنون نام همه گورستان های سياسی، حتی اگر گوشه ای از گورستان شهرها گودال دفن قربانيان آن قتل عام بوده باشد، شده است. سخن دردناك گنجی در مسكو، هنگام دريافت جايزه ای كه به وی اهداء شده بود، همين يادكرد جسارت آميز بود. سفر اين "ماركوپولوی” روزنامه نگار ادامه دارد. از فلورانس نيز عبور كرده است و به ديگر كشورهای اروپائی نيز خواهد رسيد. مطبوعات كشورها هر يك به فراخور سياستی كه دارند بخش هائی از سخنرانی های او را بازتاب می دهند. می داند كه منزل آخرش، كشف دوباره ايران است و به همين دليل تجربه كنفرانس برلين را در ذهن خويش مرور می كند و بيش و پيش از آن كه به مهاجرين ايران دل ببندد، به بسيج افكار عمومی جهان برای خيره شدن به آنچه درايران می‌گذرد دل بسته است. روزنامه نگاری كه تا آستانه بوسيدن درگاه مرگ پيش رفت، نوبل ديگری را به ايران خواهد آورد؟

تمام سايت های خبری و راديوهای فارسی زبان سفر و سخنان گنجی را از بدو خروج از ايران تا لحظه كنونی پخش و منتشر كرده اند. حرفی برای انتشار آن در پيك نت باقی نمانده است. شايد نو ترين سخن همين ارزيابی ما از ماراتن سياسی- فرهنگی گنجی برای نگاه جهانيان به نيمه ديگر ايران، به آن نيمه كه در داخل مرزهای ايران زير فشار نيمه اتمی و حاكم ايران است باشد.