حجت‌الاسلام علی زادسر كه از جيرفت در مجلس است، روز گذشته گفت: 21 روز از توقيف روزنامه ايران می گذرد. هفت هزار نفر از كاركنان روزنامه‌ ايران بيكار شده اند. وقت آزاد شدن اين روزنامه نرسيده؟

انجمن مديران روزنامه‌های غيردولتی نيز با صدور اطلاعيه‌ای خواستار رفع توقيف روزنامه‌ی "ايران" شد.

دراين اطلاعيه آمده است: ما از موضع صنفی و به دور از هرگونه جنجال سياسی و جناحی خواستار رفع توقيف روزنامه‌ی ايران هستيم؛ بويژه آن كه دست‌اندركاران اين روزنامه بارها به اشتباه خود اعتراف كرده و از مردم آذری زبان عذرخواهی كرده‌اند.

انجمن مديران روزنامه‌های غيردولتی شامل روزنامه‌های آرمان، آفتاب يزد،‌ آفرينش، ابتكار، اسرار، اعتماد ملی، انديشه‌ی نو، توسعه، صدای عدالت، كار و كارگر، فرهنگ آ‌شتی و مردم سالاری است.

عليرغم همه اين تقاضاها، تصور نمی شود حاكميتی كه چشم ندارد مطبوعات را ببينيد، از سوژه ای كه برای توقيف يك روزنامه بدست آورده به اين راحتی چشم بپوشد. آنها نزده می رقصيدند، حالا كه رنگ لزگی زده شده!

هم آذربايجانی ها و هم غير آذربايجانی ها، همه ميدانند كه شورش مردم در آذربايجان بسيار ريشه ای تر از انتشار يك كاريكاتور پوچ در يك روزنامه است. مردم برای خواسته های ملی خودشان و برای اعتراض به همان خواست هائی به خيابان ها ريختند و قطعا در آينده نيز اگر يگانه راه حل را سركوب و ايجاد فضای رعب امنيتی تشخيص داده باشند ادامه خواهد يافت و به بهانه ديگری تكرار خواهد شد. مسائل همان است كه در بيانيه خوب و تحليلی جبهه مشاركت انتشار يافت و در شماره روز گذشته پيك نت انعكاس يافت. اين بار ديواری كوتاه تر از ديوار مطبوعات نيافتند، بار ديگر ديوار بلندتری يافت خواهد شد. اگر قرار بود به خاطر توهين به زبان و قوميت ها رسانه ای توقيف شود، تا حالا صدها بار بايد درهای سيمای جمهوری اسلامی گل گرفته می شد. محتوای بسيار از سريال های سيمای جمهوری اسلامی بمراتب توهين آميز تر از آن كاريكاتوری است كه بهانه شورش مردم آذربايجان شد.