بحث های حاشيه ای مربوط به بازی تيم فوتبال ايران در برابر تيم مكزيك، بسيار جالب تر از خود آن بازی از آب در آمده است. در ايران، خيلی ها می خواهند بدانند چرا سرود ملی پيش از آغاز مسابقه خوانده و يا نواخته نشده است. از جمله خبرگزاری ايسنا دراين ارتباط نوشت:

«استفاده‌ حداكثر پيام‌های بازرگانی از آنتن سيما» پيش از شروع هر مسابقه جام جهانی، دليل محروم شدن بينندگان از ديدن تصاوير ورود بازيكنان تيم ملی كشورمان از سوی برخی از مسؤولان صدا و سيما اعلام شده است.«غير قابل پخش بودن برخی از تصاوير پيش از بازی‌ها» ـ كه از سوی پخش كننده‌ی اصلی ارسال می‌شود ـ منجر شده كه پخش آگهی بازرگانی تا زمان سوت داور ادامه يابد! در حالی كه تماشاگران مكزيكی در ورزشگاه نورنبرگ به احترام سرود ملی كشورشان بر پا ايستاده و با دست‌های بر سينه با غرور اين سرود را زمزمه می‌كردند، بينندگان ايرانی از ديدن مراسم پخش سرود ملی كشورشان محروم شدند.

اما، آنها كه در خارج از كشور و يا از طريق ماهواره مسابقه را در داخل كشور ديده اند می توانند شهادت بدهند كه هيچكس سر در نيآورد سرود ايران چه بوده؟ كی خوانده؟ شعر و آهنگش چيست؟ و چه وقت پخش شد؟

يك آهنگ مغشوشی پيش از مسابقه پخش شد كه نه تماشاگران ايرانی مسابقه در استاديوم آن را می شناختند و نه حتی بازيكنان تيم شعر آن را بلد بودند. يكی دو نفرشان لبی تكان می دادند و هيچ صدائی از آنها بيرون نمی آمد. درحاليكه هنگام پخش سرود ملی مكزيك و يا هر كشور ديگری همه تيم با صدای بلند سرود ملی را می خوانند و صدای آنها از فرستنده ها پخش می شود. فقط چند دسته ای در ميان تماشاگران ايران حاضردر استاديوم، پس از پخش سرود ملی مكزيك شروع كردند سرود "ای ايران- ای مرز پرگهر" را با فرياد خواندن. همين بود كل ماجرا. ايسنا بی جهت دنبال نخود سياه می گردد!

اما، بقيه حاشيه های اين بازی از دهان مردم در داخل كشور( بدون كوچكترين دخل و تصرف ما):

« 1- شايعه كه علی دائی اطلاعاتيه و به همين دليل كنارش نميذارن ولی همه ميگن مهم ترين مسئله وجود دادكان است. در تشكيلات فوتبال هم مثل همه سازمان های ديگر در ايران يك باند مافيائی حاكم است. دادكان به هيچوجه اجازه تعويض برانكو مربی تيم ملی را نميده و مطمئنا اينجا فقط بحث پولش است . رديف سازمانی اش مثل مديركل فوتبال است.

2- علی دائی اگه سنش بالاست اگه نتونست بازی كنه خوب تنها راهش اين بود كه برانكو در نيمه دوم بيرونش می آورد .

3- خيلی حيف شد كه علی دائی در اوج محبوبيت كنار نرفت والان با بدنامی مجبور به كنار رفتنه.

4- شايعه ديگه - البته فقط شايعه، در حد مدل جهان سومی- اينه كه فوتباليستها مخصوصا بد بازی كردن كه در اولين شب ايام فاطميه مردم نريزن تو خيابون .

5- فوتبال هم دست يك گروه مافيائيه.اين دادكان هم كه يه زمانی مدير باشگاه استقلال بود خيلی با حكومتی ها بده بستان داره.

6- همون شب بعد از باخت ايران، در خيابان های مركز تهران عده ای بيرون اومدن و دسته سينه زنی راه انداختن كه همين شايعه اول را دامن زن. اينها را برای درآمدن جلوی جوان ها در صورت پيروزی ايران و رختن توی خيابان ها آماده كرده بودند، اما وقتی كه ايران باخت هم آمدند توی خيابان. فكر كرده بودند بهرحال بايد بريزند توی خيابان و سينه بزنند. نزديك بود جوان های ديگه هم دنبال آنها راه بيفتند و بخاطر باخت ايران يك سينه زنی و عزاداری مفصل راه بيفتد كه خيلی زود فهميدند و با بی سيم به سردسته های آنها اطلاع دادند عقب نشينی كنند و برگردند به مساجد پايگاهشان! نزديك بود ماجرا خيلی خنده دار شود.

7- چون رهبر هر چی تو مملكت اتفاق می افته می اندازه گردن سازمان های امنيتی خارجی ها، مردم هم عادت كرده اند هرچی كه اتفاق می افتد و مردم از آن خوششان نمی آيد، می اندازند گردن امنيتی های وطنی. خلاصه بنداز بندازه!

8- يك مشكلی رو يادمون نره. مشكل فوتبال هم، غير از مربی بدمون همون خصلت تكروی ما ايرانی هاست. مهدوی كيا ميخواد گل جام جهانی به اسم او ثبت بشه - دائی و بقيه هم همينطور .