رسما می گويند در اطراف شهرهای بزرگ ايران بالغ بر 5 ميليون روستائی آواره جمع شده اند. آنها نيروی ذخيره هر حادثه ای در آينده اند. شهرهای بزرگ در محاصره آنهاست. چرا آمده اند؟

پاسخ اين سئوال را از قول  روزنامه همشهری شماره ۳۱۳۲  بخوانيد:

سالی ۲۸۳ هزار نفر از روستاها مهاجرت می كنند.  بيش از ۵۷ هزار آبادی در ايران خالی از سكنه شده است. ۱۲ درصد روستاهای ايران در حد خيلی فقير طبقه بندی شده اند.سهم گوشت،  لبنيات، سبزی و ميوه در سبد غذايی روستاييان كاهش و سهم قند، نشاسته و چربی افزايش يافته است.

حدود ۴۷ درصد روستائيان سواد خواندن و نوشتن ندارند كه متوسط سن آنها بالاتر از ۵۰ سال است با اين حال از بين باسوادان نيز ۳/۵۱ درصد آنان فقط تحصيلات ابتدايی دارند.

آخرين سرشماری صورت گرفته در ايران نشان داد طی دهه ۱۳۶۵ تا ۱۳۷۵ بيش از دو ميليون و ۸۰۰ هزار روستايی از روستاهای محل اقامتشان مهاجرت كرده اند.

براساس اعلام مركز آمار ايران سالانه به طور متوسط ۲۸۳ هزار روستايی از محل تولدشان به شهرها مهاجرت می كنند كه بخش عمده ای از مهاجران را نيروهای كار جوان تشكيل می دهد. همين امر سبب می شود روستاهای ايران از نيروی جوان خالی شود.

نبود امكانات تحصيل، پايين بودن سطح رفاه اجتماعی در روستاها و بيكاری گسترده روستاييان مهمترين دلايل مهاجرت آنها به شهرها ست.

۱۲ درصد از روستاهای ايران در حد خيلی فقير طبقه بندی شده و ۳۸ درصد آنها نيز فقير محسوب می شوند.

تعداد افراد شاغل خانوارهای روستايی ۶/۱ نفر و متوسط تعداد افراد دارای درآمد ۴/۱ نفر بوده است. ۷/۹ درصد خانوارها نيز بدون فرد شاغل زندگی می كنند كه با توجه به متوسط اعضا در خانواده های روستايی كشور كه معادل ۴/ ۵ نفر است، بار سنگين معيشت در اين مناطق ايجاد شده كه معرف فقر مزمن در اجتماع روستايی  است.

بررسی ها نشان می دهد وزن گوشت، لبنيات، سبزی و ميوه در سبد غذايی خانوار روستايی كاهش يافته و جای خود را به كالاهای نشاسته ای، چربی و قند داده است.

مطالعات اين انستيتو نشان می دهد ۲۰ درصد جامعه ، دسترسی اقتصادی برای سيركردن شكم خود را ندارند و حدود ۵۰ درصد برای سير كردن خود دچار مشكل هستند.