نمايشگاه امثال كتاب و مطبوعات، تابلوی تمام و كمالی است از همه مسائلی كه در جامعه جريان دارد اما در مطبوعات و يا تلويزيون انعكاس ندارد. غوغائی است. درباره همه چيز و همه كس بحث است و شمار بازديد كنندگان غرفه ها چنان بالا كه مانع تراشی بر سر اين ديدار و آن گفتگو و يا حتی جلوگيری از چسباندن اين نوشته و يا آن نوشته بر در و ديوار ها ممكن نيست. حتی آنجا كه فرصت سخن گفتن و ابراز نظر كردن فراهم نمی شود می نويسند و به ديوار می چسبانند. از اين سری كارهای ديواری، عكسی از غرفه روزنامه نگاران جوان را می بينيد. اولی در دفاع از مانتوی اسلامی، دومی در كوتاه ترين جمله در وصف غارت مردم زير پوشش حجاب و مانتو. از جيب نداشته كفن، جز اين می توان فهميد؟ يك كتاب تفسير در همين يك جمله است. اين هنر ايرانی است. در يك جمله، يك تفسير را گنجاندن. مگر حافظ در بيت بيت غزل های خود چنين نمی كند و مگر مولوی نيز همين سبك را ندارد؟

خرافات نيز امسال به نمايشگاه آمده است. بخش ديگری از واقعيات جاری در جامعه ايران. انواع كتاب های تعبير خواب امسال درنمايشگاه به معرض فروش گذاشته شده است. البته بحث شمار افزون شده كتاب های مذهبی در نمايشگاه امسال بحث جداگانه ايست و ترويج و انتشار كتاب های دامن زننده به خرافات بحثی ديگر. اين دو عكس را از ميان شمار زيادی عكس كه برای ما از نمايشگاه فرستاده اند انتخاب كرده ايم. از فرستنده عكس ها نيز سپاسگزاريم.