بعد از تبریک و تهنیت و تشکر و قدردانی، از تعارفات و جشن و سرورها که کم کنیم، می رسیم به اصل ماجرای گزارش اخیر سازمان انرژی اتمی. گزارشی که کارپایه سومین قطعنامه تحریم ها علیه ایران شده است و در آن به نکات و ادعاهائی اشاره شده که خطر خیز است.

از جمله اینکه:

1-  ایران بموجب مدارکی که دراختیار آژانس قرار گرفته در مراحل آزمایش و تحقیق تولید کلاهک هسته ای برای موشکهای بالستیک است.

2- آژانس مدارکی را که در این ارتباط در اختیارش قرار گرفته، دراختیار مقامات ایرانی گذاشته و از آنها توضیح خواسته است.

3- آژانس بین المللی انرژی اتمی برپایه همین مدارک در گزارش خود بصراحت ابراز نگرانی کرده و نوشته است که با پرسش هایی که همچنان بی پاسخ مانده نمی تواند صلح آمیز بودن برنامه اتمی ایران را تأئید کند.

یک مفسر رویدادهای ایران، با توجه به جنجال پیروزی که در ایران راه افتاده بدرستی در یکی از سایت های فارسی زبان خارج کشور نوشت:

«در حالی که تأیید صریح و قاطع آژانس بر صلح جویانه بودن برنامه اتمی ایران یکی از شروط اصلی آمریکا و متحدانش برای حل اختلافات با جمهوری اسلامی است، مقامات ایرانی بر چه اساسی از پیروزی بزرگ سخن می گویند؟ و رسانه های ایرانی چگونه این گمان را به ذهن مردم القا می کنند که گویا مناقشه اتمی و همه تهدیدها و نگرانیهایی که برای کشورشان ایجاد کرده، حل و فصل شده است؟

در حالی "پیروزی بزرگ" در ایران جشن گرفته می شود، که تصویب قطعنامه تازه ای در شورای امنیت برای افزودن بر بار تحریم های ایران در انتظار این کشور است و گزارش تازه رئیس آژانس بین المللی انرژی اتمی زمینه آن را مهیا کرده است.  در این گزارش، مطرح کردن احتمال ارتباط میان برنامه های نظامی و فعالیت اتمی ایران، سرآغاز مرحله تازه ای در مناقشه اتمی است.»