آقای جواد لاریجانی که خود را دیپلماتی کارکشته می داند و مانند ماهی، لیز در "مانور"، در حاشیه اجلاس امسال "داووس" که از هر جناح حکومتی و حاشیه حکومتی خود را به آن رسانده بودند، یک مصاحبه مطبوعاتی کرد. او در این مصاحبه مطبوعاتی، بسیار مظلومانه درباره متهم شدن "اوباما" کاندیدای حزب دمکرات امریکا برای انتخابات ریاست جمهوری به "مسلمان" بودن سخن گفت. البته آن مصاحبه پیش از پروازهای بلند هفته های اخیر "اوباما"ی دو رگه(سفید وسیاه) برای رسیدن به کاخ سفید بود.

آقای لاریجانی اشاره به یکی از کنفرانس های خبری اوباما کرد و اینکه خبرنگاران، هدایت شده و موذیانه از او درباره ریشه های اسلامی پدرش سئوال کرده بودند. یعنی نوعی تفتیش مذهبی با هدف بهره گیری از جو نا مساعدی که رسانه های امریکائی نسبت به اسلام  در این کشور بوجود آورده اند.

در ادامه نیز، آقای لاریجانی از "اوباما" که مظلومانه زیر رگبار تفتیش و ضد تبلیغ قرار گرفته تا بدلیل گرایش و ریشه اسلامی نتواند رئیس جمهور شود دفاع کرده و همین مسئله را نمونه نقض حقوق بشر و آزادی ها در امریکا معرفی کرده بود.

دست برقضا، در روزها و هفته های بعد از این مصاحبه دیپلماتیک آقای لاریجانی، نه تنها کسی مانع ادامه سفرهای تبلیغاتی "اوباما" نشد، نه تنها این تفتیش مذهبی و نقض حقوق بشر مانع ادامه فعالیت او نشد، بلکه موقعیت او در رای گیری های ایالتی بهتر هم شد و از "هیلاری کلینتون" جلو افتاد!

این نقض حقوق بشر است یا تفتیش مذهبی و سر کردن در اتاق خواب مردم و تحقیق از همسایه ها برای رد صلاحیت ها؟

در حاشیه همین کنفرانس و درجریان دیدار مستقیم منوچهر متکی و ثمره هاشمی با زلمای خلیل زاد پشت یک میز دراز، آقای ثمره هاشمی پس از چند بار بالا و پائین بردن عینکی که بند آن به گردنش آویزان بود، با لحنی بسیار حق به جانب و مظلومانه و در دفاع از تزهای احمدی نژاد درباره "هولاکوست" گفت: ما مگر چه می گوئیم که اینطور زیر رگبار حمله تبلیغاتی قرار گرفته ایم؟ ما می گوئیم حقوق بشر را رعایت کنید، آزادی را رعایت کنید، به ادعاهای خودتان عمل کنید و اجازه بدهید در فلسطین یک انتخابات آزاد انجام شود، نتیجه هرچه بود ما با جان و دل می پذیریم و به روی چشم می گذاریم!

ثمره هاشمی که دستی توانا در قلع و قمع هر وزیر و مدیر کمی نا همخوان با دولت احمدی نژاد دارد و در جریان رد صلاحیت های هیات اجرائی (بخوانید دولت) لیست حذف را او تهیه کرده بود، از مرگ دفاع می کند، اما برای همسایه!

این لالائی را چرا در خود ایران نمی خواند؟ خود بهتر میداند چرا!