خبرهايی که از ستادهای اجرايی و نظارت می رسد، چنانچه پيش بينی می شد، حکايت از ردصلاحيت گسترده حزبی و جناحی جريان اصلی اصلاح طلبی دارد. لااقل چنانچه معلوم شده است افراد نامدار مورد علاقه و شناخت مردم در سطح گسترده يی حذف شده اند. طراحان اينچنين وضعيتی حامل اين پيام برای اصلاح طلبان هستند که اجازه ورود دوباره به حاکميت و قدرت به هر شکل ممکن به آنها داده نخواهد شد. اين پيام توسط سطوح مختلف و با مضامين گوناگون از سوی دست اندرکاران حکومت در طول چند ماهه اخير داده شده است. اولين گام جدی برای نيل به اين هدف نيز در ردصلاحيت ها جلوه کرده است. راه های بعدی هم البته وجود دارد. بهترين پاسخ و هديه يی که محافظه کاران برای در دست داشتن يکپارچه حاکميت در انتظار دريافت آن هستند، تحريم انتخابات توسط جناح اصلاح طلب و طبعاً بسياری از مردم است که راه را برای ورود اقتدارگرايان به مجلس هموار می کند و زمام قدرت را در دست آنان باقی نگه می دارد. اين در حالی است که خود جريان محافظه کار به خوبی می داند که به دليل مشکلات فراوان سياسی و اقتصادی و اجتماعی و ناکامی دولت در حل مشکلات کشور، شرايط برای رای آوری اصلاح طلبان از هميشه بهتر و آماده تر است. محافظه کاران هم فهميده اند که مردم در اين دوره به چند دليل اقبالی به ليست آنان نخواهند داشت و اگر اصلاح طلبان با تابلوی حمايت از چهره های محبوب و مورد علاقه مثل آقای خاتمی و ديگر بزرگان اصلاحات در صحنه حاضر شوند و از کانديداهايشان پشتيبانی کنند، رای قابل توجهی را خواهند داشت؛

1- خيلی ها که در انتخابات قبلی سخت از تحريم طرفداری می کردند، فهميده اند که تحريم نتيجه يی جز به قدرت رساندن محافظه کاران ندارد. به نظر می رسد عده قابل توجهی از تحريمی ها از اين ديدگاه خود برگشته باشند؛ که اگر چنين باشد، معادله رای به نفع اصلاح طلبان تغيير جدی خواهد کرد. آدم های بی هويتی هم که در طول اين سال ها منتظر کمک های خارجی بودند، حتماً تاکنون فهميده اند که در جهان هيچ دولت قدرتمند يا حتی ضعيفی به فکر مردم کشورهای ديگر نيست و مصلحت هر مردمی با رای و نظر خود آن مردم حتماً رقم خواهد خورد. بيگانگان در هيچ جای دنيا جز نکبت و آوارگی چيزی برای هيچ ملتی به ارمغان نياورده اند. اين را امريکايی ها بهتر از ديگران می دانند که در آستانه انتخابات از جريان اصلاح طلبان دنيا حمايت می کنند تا محافظه کاران زمينه رای بهتری داشته باشند.

2- عده فراوان تری که در جامعه سياسی نيستند و مباحث معيشتی برای آنان از اهميت اول برخوردار است و خيلی هايشان به همين اميد حتی به آقای احمدی نژاد برای زندگی بهتر و راحت تر رای دادند، وقتی نتيجه رفتار دولت را در زندگی شخصی و معيشت خود ديده اند و تورم و گرانی را حس کرده اند، بسيار علاقه مندند در روند تصميم گيری های کلان تغييری بدهند و کشور را از اين مشکلات نجات دهند. به همين دليل به ليستی غير از ليست وابستگان به جريان طرفدار دولت و اصولگرايان و محافظه کاران گرايش پيدا کرده اند. برای آنها اسامی مهم نيست. تغيير روش و جهت و عدم موفقيت آنان در انتخابات پراهميت است.

3- شايد در داخل گروه های اصلاح طلب تاکيد بر افراد حزبی، پراهميت باشد و وقتی افراد حزب و جريان آنان تاييد نشده باشند قصد قهر کردن و به هم ريختن ميز را داشته باشند، اما چنانچه اشاره رفت اين حساسيت مردم نيست. بايد جريانات سياسی اصلاح طلب اين ظرفيت را داشته باشند که به عنوان پيشگامان جامعه هديه ارزشمند قهر و تحريم را که جناح محافظه کار با کم شدن تعداد رای دهندگان و پيروز شدن آنها با رای سنتی در اختيار دارند، به آنها تقديم نکنند. اين خواست عمومی مردم از جريانات اصلاح طلب است.

4- انتخابات مجلس قطعاً تعيين کننده رياست جمهوری است. نبود اصلاح طلبان در انتخابات مجلس به از دست دادن کرسی رياست جمهوری می‌انجامد. پس حضور در انتخابات مجلس در حقيقت آمادگی برای حضور در انتخابات رياست جمهوری است. اين را بايد جريانات سياسی مورد توجه قرار دهند.

5- به نظر می رسد مردم واقعيات موجود در کشور را فهميده و لمس کرده‌اند. اين بار توقع حداکثری ندارند. صرف حضور افراد ديگری غير از مجموعه حاميان سياست های مشکل آفرين جناح راست، در مجلس شورای اسلامی نياز مقطعی آنان است.

با اين مقدمات وقتی خيلی ها در مجموع جريان حاکم بارها با زبان های ديپلماتيک وغيرديپلماتيک اعلام می کنند که اصلاح طلبان در اين انتخابات نبايد به قدرت برسند، جريان اصلاح طلبی نيز بايد با هوشمندی کامل راه را بر اين خواست اقتدارگرايان سد کند. معنای کار سياسی و همراهی با مردم اين است. اعتراضات فراگير به ردصلاحيت های اصلاح طلبان اصلی است مقبول و همه هم اعتراض کرده اند.

اما اعتراض کوتاه مدت و بی توجهی محافظه کاران و به دست آوردن قدرت يک رسم ديرين اين سال ها در آستانه انتخابات شده است. راه پيشنهادی اين است که اصلاح طلبان تمام تلاش خود را برای بازگرداندن چهره های سرشناس خود از طريق گفت وگو، لابی و از مسير تنگ و مشکل مباحث قانونی انجام دهند اما اگر نتيجه نداد که معمولاً نتيجه نمی‌دهد، در سراسر ايران غير از سرشناسانی که احتمالاً تاييد صلاحيت شده باشند از ميان افراد ناشناس هم که شده ليست کاملی که تنها وابسته به جناح مقابل نباشند و حداقل اصول اصلاح طلبی را داشته باشند، برگزينند و به مردم معرفی کنند.

البته اين کار ممکن است که در مواردی به دليل عدم شناخت مردم و نبودن رسانه آرا را کم کند اما وحدت اصلاح طلبان می تواند تا حدودی اين مشکل را جبران کند و مهم تر آنکه به اقتدارگرايان ثابت کند به رغم همه مشکلات ناشی از رد صلاحيت های غيرجوانمردانه و جناحی و عدم رضايت از حضور اصلاح طلبان در انتخابات، اصلاحاتی ها در پاسخ به خواست عمومی مردم صحنه را برای محافظه کاران خالی نمی گذارند و برای آينده ايران در اين شرايط خطرناک تن به تحريم و کناره گيری از انتخابات که خواست آنان است، نخواهند داد. تحريم و دلزدگی و عدم شرکت در انتخابات کادوی گران قيمتی است که مردم و اصلاح طلبان در هيچ شرايطی نبايد به آدرس دفتر محافظه کاران پست کنند. تحريم و کناره گيری آسان ترين راه است که مردم توقع ندارند به جای راه سخت مقاومت و اصلاح نظام از درون به آن راه ساده و راحت تن بسپارند و مهم تر اينکه با اين کار راه را برای به دست آوردن کرسی رياست جمهوری که در تعيين و تغيير سرنوشت مردم درد کشيده ايران يک ضرورت انکارناپذير است، باز می کنند.(اعتماد ملی)