مراسم یاد بود بورقانی در مسجد نور – میدان فاطمی- بسیار شلوغ بود. علاوه بر سالن پر صندلی مسجد محوطه روبروی آن نیز که آن را  فرش پهن کرده بودند مملو از جمعیت بود. مدام افراد می رفتند و عده ای جدید می آمدند. تمام راهرو ها پر از جمعیت بود. صفار هرندی، وزیر ارشاد احمدی نژاد منزوی و شاید هم خجالت زده آمد و رفت. سر حدی زاده قدیمی ترین زندانی سیاسی- مذهبی زمان شاه با عصا آمده بود. او در آخرین دیداری که با علی خامنه ای در زمان ریاست جمهوری خاتمی داشت، تندی خامنه ای را تاب نیآورد و خانه نشینی را به حضور در صحنه سیاسی ترجیح داد. عضو رهبری حزب ملل اسلامی، عضو شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی و از طرفداران قدیمی خامنه ای بود. علیخانی نماینده بوئین زهرا، حاجی وزیر آموزش و پرورش خاتمی، گرامی مقدم سخنگوی حزب اعتماد ملی، ابراهیم یزدی دبیرکل نهضت آزادی ایران، عزت الله سحابی رئیس شورای ملی مذهبی های ایران،  یدالله اسلامی از ادوار نمایندگان مجلس و بسیاری از اصلاح طلبان ( اعم از مشارکتی ها، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی  و...) دیده می شدند. از مسجد که بیرون آمدیم یکی از چهره های شناخته شده با سه نفر که یکی از آنها آخوند میان سالی بود صحبت از بی حیائی برخی روحانیون حکومتی صحبت می کرد. من گفتم آخو ند داریم تا آخوند، یکی می شود مصباح یزدی، یکی هم می شود منتظری. فرقی با هم ندارند؟ آخوند میانسالی که در جمع بود من را تائید کرد و از جمع پرسید: مگر احمدی نژاد آخوند است؟ آن چهره شناخته شده گفت: منظورم تفکر آخوند حکومتی است نه همه آخوندها.