جدال پایانی در جمهوری اسلامی به حساس ترین مراحل خود نزدیک می
شود. این جدال میان فرماندهان سپاه است با روحانیونی که در
حاکمیت و در پادگان های نظامی حضور دارند. این بی تعارف ترین و
پوست کنده ترین تفسیر روندی است که پیش می رود و ظاهرا کسانی
که هنوز آن را به روی خود نمی آورند و یا حاضر نیستند به آن
اعتراف کنند، خود را فریب میدهند. شاید هاشمی رفسنجانی و آیت
الله مهدوی کنی جسورترین روحانیونی باشند که به این جدال
اعتراف کرده اند. البته هر یک با زبان و تفسیر خود، اما عمق
ترس و هشدار هر دو یکی است. مهدوی کنی همگان را از تکرار
مشروطه می ترساند (یعنی بیرون آمدن دست قدرت از آستین یک رضاخان و
در زدوبند با امریکا و انگلیس). هاشمی رفسنجانی هم با لولوی
"خطر حذف روحانیت از صحنه" مسئله را غیر مستقیم مطرح می کند.
از جمله در سخنرانی روز گذشته خود در کنگره بین المللی علامه
محمد جوادبلاغی در قم.
رفسنجانی دراین سخنرانی گفت:
برخی
رندانه تلاش میکنند که انقلاب را از روحانیت جدا کنند. باید
مواظب باشیم و روحانیت هم باید با امت
اسلامی در کنار هم حرکت کنند.
در همین سخنرانی هاشمی رفسنجانی در باره انتخابات نیز گفت:
وقتی مردم ببینند رایشان موثر
است و آنچه رای دادهاند همان است، بسیار جدیتر وارد صحنه
میشوند. مردم امروز با
100
سال پیش قابل مقایسه نیستند و همه به دخالت در سرنوشت خود
اهمیت میدهند. لذا
راه درست روحانیت این است که مردم را در صحنه نگه دارد و مانع
تفرقه مردم شود.
خطرناکتر از تفرقه دینی، تفرقه سیاسی است و اینکه گروههای
وفادار به انقلاب را
رو در روی هم قرار دهند و بدنه نظام را ضعیف کنند.
|